Δεν κόβω κανένα σχόλιο, απλά για κάποιο λόγο το «akismet»(προστασία του wordpress απο spam) κάποια τα θεωρεί spam. Καμιά φορά αργώ να κοιτάξω ποιά μου έχει κόψει και μερικά σχόλια σας ίσως αργούν να εμφανιστούν, sorry.
Archive for Ιουλίου 2010
Ανακοίνωση!!!
Posted in Ανακοινώσεις on 30 Ιουλίου, 2010| 6 Σχόλια »
Απαντήσεις στα γρήγορα, τι πραγματικά σημαίνει η απελευθέρωση της αγοράς;
Posted in Επικαιρότητα, Πολιτική-κοινωνικά θέματα on 30 Ιουλίου, 2010| 9 Σχόλια »
Ακόμα μια απάντηση στα γρήγορα, αφορμή για αυτήν το τελειωτικό χτύπημα που δίδεται στην ΔΕΗ απο την ΤΡΟΙΚΑ, για την απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας.
Ακούγονται πολλά σχετικά με την απελευθέρωση της αγοράς, όμως τι πραγματικά συμαίνει αυτό; Το σύστημα έχει την τάση να διαλέγει τις πιο εύηχες λέξεις, για να καλύψει με αυτές τα πιο ύπουλα του σχέδια . Έτσι έχουμε έννοιες όπως σοσιαλδημοκρατία, φιλελευθερισμός, πράσινη ανάπτυξη κλπ, οι οποίες αποτελούν τα καπάκια των φρεατίων που κρύβονται απο κάτω τους.
Απελευθέρωση της αγοράς λοιπόν, δεν σημαίνει ότι θα πάρουν τα μέσα παραγωγής απο τους έχοντες, προκειμένουν να δώσουν ευκαιρίες στους φτωχούς, ως σύγχρονοι Ρομπέν των (καμένων)Δασσών. Αυτό που στην πραγματικότητα κάνουν, είναι ότι αποσπούν τα λίγα εναπομείναντα μέσα παραγωγής απο το κράτος και απο τους μικρομεσαίους(ακόμα και απο μικροτσιφλικάδες τύπου Κόκκαλη), προκειμένου να περάσουν στα χέρια των μεγαλοεπιχειρηματιών, τελεία και πάυλα.
Γιατί όταν αποδομείς τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα σε εναν τομέα, όπως αυτό των δημοσίων υπηρεσιών-συγκοινωνιών-ενέργειας, αυτά όπως είναι φυσικό δεν θα περάσουν στα χέρια του απλού λαού, αλλά εκείνων που έχουν συγκεντρώσει τον απαραίτητο πλούτο και εξουσία, ώστε να μπορούν να τα διεκδικήσουν.
Έτσι λοιπόν αυτή η δήθεν απελευθέρωση της αγοράς, στην πραγματικότητα έχει ως στόχο την περεταίρω ενίσχυση των ήδη υπαρχόντων πολυεθνικών μοπνοπωλίων. Γιατί η πραγματική απελευθέρωση της αγοράς, για να πούμε δηλαδή τα πράγματα με το όνομά τους, είναι η απόσπαση των περιουσιών των μεγαλοκαρχαριών, και το πέρασμα αυτών σε κρατικό έλεγχο, σε ένα κράτος βέβαια που θα υπηρετεί το λαο και όχι την ελίτ.

Λεφτά υπάρχουν
κατάθεση στεφάνου
Posted in Ποίηση, Πολιτική-κοινωνικά θέματα on 29 Ιουλίου, 2010| Leave a Comment »
Κατάθεση στεφάνου
Κατάθεση στεφάνου, κάνω στις μνήμες απο το μέλλον, που μου στοιχειώνουν ευχάριστα τις σκέψεις.
Γιατί κι αν αναπαύονται ακόμα ως άυλες ιδέες, δεν κείτωνται νεκρές, γνώρισα τον πατέρα, την μάνα τους και υπόσχεση μου δωσαν ότι θα γεννηθούν, όμορφες, καθαρές και ελπιδοφόρες, σαν τις κυρίες στους πίνακες της αναγέννησης.
Ραμμένα θα έχουν τα ρούχα τους με το μεταξένιο κουβάρι της ιστορίας και ξέπλεκα θα είναι τα μαλλιά τους.
Δεν θα φοβούνται τον άνεμο, κι ελεύθερες θα ζευγαρώνουν με τους ανθρώπους, για να γεννούν κι άλλες ιδέες πιο όμορφες ακόμα.
Κατάθεση στεφάνου κάνω, για να μην ξεχαστούν οι μέρες που έρχονται και θυμηθούμε κάποιο αλλιώτικο μέλλον.
Τις βλέπω εμπρός μου, μου κλαίνε, μου χαμογελούν…
τις βλέπω εντός μου.
Τέλος
Απαντήσεις στα γρήγορα, τι είναι το «καμποτάζ»;
Posted in Επικαιρότητα, Πολιτική-κοινωνικά θέματα on 29 Ιουλίου, 2010| 16 Σχόλια »
Με αφορμή το προηγούμενο δημοσίευμα κάποιοι με ρώτησαν τι είναι αυτό το περιβόητο καμποτάζ, Επειδή πιστεύω ότι υπάρχει αρκετός κόσμος που δεν ξέρει, γράφω το συγκεκριμένο άρθρο και εξηγώ συνοπτικά.
Ουσιαστικά η νομοθεσία, απαγορεύει σε πλοία μη ελληνικής σημαίας να πάρουν επιβάτες και εμπόρευμα απο ενα ελληνικό λιμάνι και να τους αφήσουν σε ενα άλλο ελληνικό, εκτός και αν του δοθεί το προνόμιο του καμποτάζ(υποθέτω θα πληρώνει κάποια χρήματα για να το αποκτήσει).
Η άρση του καμποτάζ λοιπόν, ανοίγει τον δρόμο σε ξένες εταιρίες, οι οποίες απασχολούν πληρώματα που δουλεύουν σε συνθήκες και με μισθούς γαλέρας, για να δραστηριοποιηθούν στις ελληνικές θάλασσες.
Οι συννέπειες μιας τέτοιας κίνησης, είναι ότι θα απαξιωθούν τα ελληνικά πληρώματα, θα περάσει η εκμετάλλευση της κρουαζιέρας στην Ελλάδα σε ξένα χέρια, και θα χειροτερεύσουν οι συνθήκες εργασίας για τους ναυτικούς, αλλά και οι αμοιβές τους.
Το πρόσχημα που προβάλει το ΠΑΣΟΚ, ότι δήθεν θα αυξηθεί ο τουρισμός κρουαζιέρας, ακόμα και αν ευσταθεί, πρέπει να ληφθεί υπ όψην ότι οι εν κρουαζιέρα τουρίστες, κάνουν τα περισσότερα τους έξοδα στα κρουαζιερόπλοια(τα οποία μοιάζουν με πλωτές πολιτείες), και όχι στους σταθμούς αποβίβασης που αφήνουν συνήθως ελάχιστα χρήματα.
Με αεροπλάνα και βαπόρια…
Posted in Επικαιρότητα, Μουσική, Πολιτική-κοινωνικά θέματα on 26 Ιουλίου, 2010| 40 Σχόλια »
~Στίχοι~
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου & Διονύσης Σαββόπουλος (Ντουέτο)
401
Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου.
Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές
Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό
ήρθε απ’ τη Σμύρνη το ’22 ( θα χαθώ απ’τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ’ ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ’ένα κατώι μυστικό)
Σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερη μας η λαλιά)
(Μες στις παρενθέσεις ειναι τα λόγια του Σαββόπουλου).-
~
Αρχίσαν μερικοί, να μιλούν για πιθανό ξεπούλημα της χώρας, για απειλή των συνόρων μας, για «εχθρούς» που μπήκαν στην πόλη και αλέθουν.
Αγαπητοί μου κύριοι, η χώρα είναι ξεπουλημένη απο καιρό, απο τότε που ξεπουλιόταν οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια, οι συγκοινωνίες, απο τότε είναι ξεπουλημένη και απο πιο πρίν όταν υποκύψαμε στο Αμερικάνικο όνειρο δια του σχεδίου Marshal.
Αυτό που γίνεται στις μέρες μας, είναι που τα «αφεντικά», αλλάζουν τον τρόπο διαχείρησης της χώρας μας, σκληραίνουν την στάση τους, απαιτούν μέχρι και η τελευταία ρανίδα του αίματος μας να χυθεί για χάρη του ιμπεριαλιστικού κτήνους.
Και πως να τους την αρνηθούμε αφού βρισκόμαστε υπο πλήρη κατοχή, ελεύθερης αγοράς-δέσμιων ανθρώπων. Έχοντας οι κυβερνήσεις ξεπουλήσει κάθε υπάρχουσα πλουτοπαραγωγική πηγή της χώρας και δεσμέυσει τις όποιες ανεκμετάλλευτες στην ελεύθερη αγορά που τόσο αγαπούν, τώρα μας ζητούν να συντηρήσουμε αυτού του είδους το κράτος και να γλιτώσουμε την πτώχευση.
Γιατί πως να το κάνουμε, στο μόνο που τα κατάφερνε αυτό το κράτος είναι να δημιουργεί προβληματικές επιχειρήσεις, για να ρίχνει την αξία τους, και μετα να τις «χαρίζει» στον κατάλληλο επενδυτή, για να τις εξυγειάνει, μέσω του ανταγωνισμού και καλά. Είναι κυβέρνηση ξένων συμφερώντων σε περιφερειακή οικονομία, η οποία όμως στηρίζεται στα λεφτά τα δικά μας απο την ολοένα και διογκούμενη φορολογία.
Σάμπως δεν είναι και αυτός ο υγιής ανταγωνισμός ενα χιλιοειπωμένο παραμμύθι; Μήπως δεν ρίχνει τα μεροκάματα; Δεν αυξάνει το τελικό κόστος του προιόντος λόγο της αύξησης της διαφήμισης, δεν δημιουργεί ακόμα πιο ισχυρά μονοπώλια-ολιγοπώλια δια της συγχωνεύσεως των μικρών εταιριών απο τις μεγαλύτερες; Και όλα αυτά στην πλάτη μας, πάντα στην πλάτη μας, γιατί στην ουσία, <<there can be only one>> ή στην καλύτερη περίπτωση <<there cane be some, acting like one, against the many>>.
Την Ολυμπιακή για χάρη του ανταγωνισμού δεν την πουλήσανε; Τι κι’ αν την άλλη μέρα την μετέτρεψαν σε μονοπώλιο, περασμένα ξεχασμένα, λόγια του αέρα, τι είχαμε τι χάσαμε, κι όμως, θα είχαμε αν δεν το καταντούσατε κύριοι κυβερνώντες εσκεμένα σαν τα μούτρα σας. Δεν φταίει ο κόσμος, φταίτε εσείς και τα κομματόσκυλά σας, βαλμένα σε στρατηγηκά σημεία, ώστε να σαμποτάρουν τα πάντα υλικά και πνευματικά, αγαθά.
Και αφού έγινε λόγος για Ολυμπιακή, δηλαδή τον πάλαι ποτέ εθνικό αερομεταφορέα, ας δούμε τι συμβαίνει ταυτόχρονα σε στεριά και θάλασσα. Άρση του καμποτάζ φωνάζουν όλοι, ένεση αναζωογόνησης στον τουρισμό φωνάζουν όλοι, όμως για να τα δούμε κάπως πιο αναλυτικά.
Το καμποτάζ αφορά την προστασία της ελληνικής ναυτιλίας απέναντι σε στόλους τρίτων κρατών μέσα στα χωρικά μας ύδατα. Τώρα ανοίγει ο δρόμος για την είσοδο πολυεθνικών εταιριών στην χώρα μας χωρίς κανένα, για αυτούς, περιορισμό ή επιπλέον κόστος, τους προσφέρουμε ουσιαστικά δωρεάν πρόσβαση. Αυτό θα έχει ως παράπλευρο αποτέλεσμα τον εξεφτελισμό των αμοιβών αφού τα κρουαζιερόπλοια αυτά, ξένης σημαίας, απασχολούν προσωπικό απο τριτοκοσμιμές χώρες που δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας.
Το ψευτοδίλλημα που μας θέτουν, είναι οτι έτσι θα αυξηθούν οι αφίξεις τουριστών κρουαζιέρας στην Ελλάδα, επειδή εμείς όμως το έχουμε ξαναδεί το έργο θα έπρεπε να γνωρίζουμε ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Κάποτε τα ίδια μας έλεγαν και για τις μεγάλες και οργανωμένες τουριστικές ξενοδοχειακές μονάδες, τώρα αυτές δημιουργήθηκαν, και είναι στο πλήθος τους ξένων συμφερόντων που σε συνδιασμό με τα τουριστικά γραφεία, ξένων συμφερόντων και αυτά, σακουλιάζουν σχεδόν όλο το απο τον τουρισμό διαθέσιμο χρήμα αφήνοντας σε εμάς μερικά ψίχουλα, διαφυγόντα κέρδη, τα οποία κάποια στιγμή θα τα σακουλιάσουν με τον εναν ή τον άλλο τρόπο. Ή σε άλλες περιπτώσεις, λειτουργούν όπως ωφείλουν να λειτουργούν τα καρτέλ, εκβιάζοντας τους μικροξενοδόχους να παραχωρήσουν δωμάτια για ενα κομμάτι ψωμί, έτσι ώστε και πάλι να αυξήσουν οι ίδιοι τα κέρδη τους ή να ρίξουν την τιμή του προσφερόμενου προιόντος στις πλατες άλλων. Καταλλήγουμε λοιπόν, να μειώνονται τα κέρδη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, να μειώνονται κατ επέκταση τα μεροκάματα και οι θέσεις των εργαζομένων στον τουριστικό τομέα και πάει λέγοντας. Το ίδιο ακριβώς λοιπόν πρόκειται να γίνει και με τις θαλάσσιες μεταφορές(κάτι που έχει γίνει ήδη στις αερομεταφορές).
Σειρά τώρα έχουν οι οδικές μεταφορές, που μέχρι σήμερα σε ενα μεγάλο βαθμό ελεγχόταν απο ντόπιους μικροεπιχειρηματίες, να περάσουν και αυτές στα χέρια των μονοπωλίων. Η κυβέρνηση φυσικά καταγγέλει τους αγώνες των οδηγών, βάζοντας τα κανάλια να τους πολεμούν με βρώμικα μέσα(η ειδικότητα τους), δήθεν ότι η απελευθέρωση των αδειών θα απεγκλωβίσει την αγορά απο τα όποια «καρτέλ». Προσωπικά δεν αμφισβητώ ότι έχουν δημιουργηθεί καρτέλ στον χώρο, μιας και ο καπιταλισμός έτσι λειτουργεί, ακόμα και σε τοπικό επίπεδο, απλά αμφιβάλω ότι οι προθέσεις της κυβέρνησης είναι τόσο αγαθές. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν κατά τη δική μου γνώμη, είναι ότι ακριβώς έχουν κάνει και στον τουρισμό, να πάρουν το κομμάτι οδικές μεταφορές απο τους μικροεπιχειρηματίες και τους ιδιοκτήτες οχημάτων(πολλοί απο αυτούς να σημειωθεί ότι έχουν απλά ενα όχημα για να βγάζουν ίσα ίσα το ψωμί τους), και να το δώσουν απευθείας στον ξένο κατακτητή, διευκολύνοντας τον, αφού απαξιώνουν τις μέχρι τώρα άδειες και δίνοντας του άμεση πρόσβαση στην εγχώρια αγορά εξαφανίζοντας τους απροστάτευτους πια μικρομεσαίους, και μετατρέπωντας ενα μέρος αυτών σε κακοπληρωμένους υπάλληλους τους.
Ενα λοιπόν θα έπρεπε να είναι το σύνθημα των ημερών, όλοι στους δρόμους να εναντιωθούμε σε αυτά που μας πονάνε και σε εκείνους που μας εκμεταλλεύονται! Δεν θα κρατήσουν για πολύ χωρίς εμάς, αρκεί μονάχα να σταματήσουμε να πειθαρχούμε στο τραγούδι των τηλεοπτικών σειρήνων και να βγούμε στους δρόμους ενωμένοι.
Viva La Revolution!!!
Εχω 3 ρομπότ να ταίσω…
Posted in Γενικά και αόριστα, Πολιτική-κοινωνικά θέματα, Χιούμορ on 26 Ιουλίου, 2010| 6 Σχόλια »
Αυτόνομο ρομπότ το οποίο θα παίρνει την ενέργεια που χρειάζεται τρώγοντας και χωνεύοντας σε συνθετικό στομάχι ετοιμάζουν επιστήμονες στη Βρετανία.
Στο παρελθόν είχαν υπάρξει πρότυπα ρομπότ που είχαν στο εσωτερικό τους καλλιέργειες βακτηριδίων που διασπούσαν την «τροφή» (στη περίπτωσή του άλατα, οργανικές ύλες και μαγιά) και παρήγαγαν ενέργεια. Ωστόσο, αντιμετώπιζαν το πρόβλημα που έχουν και έχουν επιλύσει όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί: την απόρριψη των υπολειμμάτων της πέψης.
Τώρα, όπως αναφέρει ο New Scientist, ερευνητές στο Μπρίστολ της Βρετανίας, μεταξύ τους και ο Ιωάννης Ιερόπουλος, έλυσαν το γρίφο με την κατασκευή τεχνητού «εντέρου».
Το Ecobot III που κατασκεύασαν λειτουργεί σχεδόν αυτόνομα για επτά ημέρες. Σε αυτό διάστημα μπορεί να κάνει βασικές εργασίες, να παίρνει την τροφή του που επεξεργάζεται στις βακτηριδιακές καλλιέργειες και αποβάλλει τα υπολείμματα κάθε 24 ώρες.
Συγκεκριμένα, η πέψη των θρεπτικών υλών όταν μεταβολίζονται από τα βακτηρίδια παράγει ιόντα υδρογόνου που με τη σειρά τους παράγουν μέσα από περίπλοκη διαδικασία ηλεκτρικό ρεύμα.
Το έντερο του ρομπότ, αναφέρει ο κ.Ιερόπουλος, μπορεί να εκτελεί περισταλτικές κινήσεις όπως ένα πραγματικό έντερο, αποβάλλοντας τοξικές ουσίες που θα απειλούσαν τα βακτηρίδια.
—
Όλα τα περίμενα, ότι θα έφτιαζαν και ρομπότ που χέζει δεν το περίμενα…
Αποτελεί για εμένα ενα απο τα μεγαλύτερα παράδοξα της εποχής μας το ότι προσπαθούν να κάνουν τα ρομπότ να μοιάζουν όσο το δυνατόν περισσότερο με τους ανθρώπους και τους ανθρώπους να γίνουν όσο το δυνατόν περισσότερο ρομπότ.
Θέλουμε να δημιουργήσουμε ρομπότ, τα οποία τα ταίζεις, ενω αδυνατούμε ή πιο σωστά δεν θέλουμε να ταίσουμε τους ανθρώπους αυτής της γής. Σκέφτομαι δηλαδή, δίπλα-δίπλα, ένα αιθιοπάκι τουμπανιασμένο και ενα ρομπότ απο αυτά που τρώνε-χωνεύουν και χέζουν, όμορφα πράγματα.
Δεν ξέρω τι μύνημα προσπαθούν να περάσουν, το να το παίζεις θεός, έστω και με ημιτασιόν κατασκεύες σου δίνει ενα κάποιο κύρος ίσως.
<<ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΡΟΜΠΟΤ, ΜΙΛΑΕΙ, ΠΕΡΠΑΤΑΕΙ, ΚΑΤΟΥΡΑΕΙ, ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ>>
…το έχουν μάθει άρραγε και να χρησιμοποιεί κωλόχαρτο ή θα κυκλοφορεί εδω και εκεί με λερωμένα σώβρακα;
Μα καλά την παλεύουνε;
Δηλαδή τι θα λένε η μανάδες στα παιδιά τους, <<φάει παιδί μου όλο σου το φαι μην στο φάει ο Robocop!>>;
Θα μου πει κανείς ότι αυτό το φτιάζουν για όσους έχουν πρόβλημα με το στομάχι τους, ότι ίσως κάποια στιγμή δηλαδή κατασκευάσουν τεχνητό στομάχι. Όμως οσο υπάρχουν άνθρωποι με υγυές, πλήν όμως άδειο στομάχι, ίσως είναι καλύτερα αν ασχολούμασταν με αυτούς. Βέβαια το τεχνητό στομάχι θα αποφέρει κέρδος, το να ταίσεις της γής τους πεινασμένους όχι, τουλάχιστον όχι άμεσο.
Εγω πάντως αυτό δεν μπορώ να το χωνέψω,
ίσως μπορέσει το ρομπότ μου…
Εν τόπο χλοερό
Posted in Ποίηση, Πολιτική-κοινωνικά θέματα on 24 Ιουλίου, 2010| 4 Σχόλια »
Εν τόπο χλοερό
Στέκει αμίλητη η πορφυρή κυρά, στο βάθος, την βλέπω με την άκρη του ματιού μου.
Μας περιμένει, όμως εμείς χαζεύουμε το φέρετρο που μπαίνει στο χώμα.
Αυτή αναστήθηκε, μα εμείς είμαστε ακόμα στην κηδεία της…
Τέλος
Παντού Ελλάδα…
Posted in Επικαιρότητα, Πολιτική-κοινωνικά θέματα on 23 Ιουλίου, 2010| 4 Σχόλια »
Συμπληρωματικά δείτε και εδώ
Το κίνημα «τρώω τα σκουπίδια σου».
Posted in Πολιτική-κοινωνικά θέματα on 19 Ιουλίου, 2010| 21 Σχόλια »
Χθές και σήμερα, εντελώς τυχαία, δυο φίλοι ανεξάρτητα ο ενας απο τον αλλόν μου έστειλαν ενα λίνκ(παρόμοιο όχι ακριβώς το ίδιο), το οποίο αφορούσε ενα είδος «ζω απο τα σκουπίδια», τρόπο ζωής. Και τα δύο αφορούσαν την Αγγλία, όπου εκεί προφανώς το συγκεκριμένο κίνημα, στην πατρίδα του ιμπεριαλισμού και του στυγνού καπιταλισμού, καλά κρατεί.
Κάποτε στην Ελλάδα δυαμαρτυρόμασταν ότι τρώγαμε ψίχουλα, τώρα θα τρώμε και σκουπίδια. Το φαινόμενο βέβαια δεν είναι καινούριο, απλά εδω δεν εχει πάρει ακόμα διαστάσεις κινήματος, ίσως επειδή ακόμα αφορά κυρίως τις ευπαθείς ομάδες πλυθισμών. Η διαφορά δηλαδή στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Χανιά που ζω εγω, είναι ότι τα σκουπίδια βλέπεις να τα ψάχνουν συνήθως παππούδες ή «περιθωριακά» άτομα, όχι κάποιοι που το επέλεξαν απο μόνοι τους ως τρόπο ζωής.
Στην Αγγλία, την οποία αφορούσαν και τα δυο λίνκς που μου έστειλαν(http://www.readysteadyskip.org.uk/ Αυτό είναι το ενα απο τα δυο, το άλλο δεν το κράτησα), το πράγμα έχει πάρει διαφορετική τροπή, οι ανθρώποι διαλέγουν συνειδητά να ζουν απο τα σκουπίδια των άλλων, να μένουν σε κατειλημένα κτήρια, να απέχουν απο την «καθως πρέπει» κοινωνία, όμως πίσω απο κάθε ότι, υπάρχει πάντα ένα διότι, γιατί λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι, νέοι σε ηλικία, επέλεξαν αυτόν τον «έκπτωτο» τρόπο ζωής;
Αυτό κύριοι(και κυρίες) είναι ενα φυσικό επακόλουθο του καπιταλισμού(κλισέ ε; Δεν φταίω εγω φταίει ο καπιταλισμός που είναι κλισεδιάρης). Το σύστημα λοιπόν σε αναγκάζει, θέλεις δεν θέλεις να ακολουθήσεις εναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Εναν τρόπο ζωής που απαιτεί πολλά και σε επιβραβεύει ελάχιστα, έναν τρόπο ζωής που ενδιαφέρεται για το τι μπορείς να προσφέρεις στο σύστημα(όχι στην κοινωνία πολιτών βέβαια) και όχι για το τι είσαι, ενα σύστημα που σε θέλει θύμα, υποταγμένο και τυφλό ή έστω με παρωπίδες.
Σε αυτό το σύστημα λοιπόν είναι λογικό κάποιοι να απορριφθούν, και κάποιοι να το απορρίψουν, είναι όμως αυτό λύση; Όχι δεν είναι λύση, είναι στην καλύτερη περίπτωση λύση ανάγκης αλλά όχι πραγματική λύση. Διότι στην περίπτωση που απομωνώνεσαι απο την κοινωνία, και φτιάζεις μια κοινωνία μεσα στην κοινωνία δημιουργούνται πάμπολα προβλήματα, μερικά απ’ τα οποία είναι τα παρακάτω:
– Προβληματική πρόσβαση στην παιδεία
– Προβληματική πρόσβαση στην υγεία
– Όχι προσφορά στην κοινωνία μέσω της εργασίας(γιατί η εργασία υπο την προυπόθεση ότι δεν σου κλέβουν την υπεραξία είναι απαραίτητη για την διατήρηση μιας κοινωνίας)
– Περιθωριοποίηση-Ρατσισμός
– Στα κοινόβια και στις καταλήψεις παρατηρείται αυξημένη κατανάλλωση ουσιών(ναρκωτικά, αλκόολ)
– Άσχημες συνθήκες υγειηνής(ειδικά αν τρώς απο τα σκουπίδια)
Ακόμα λοιπόν και αν μοιάζει σαν συνειδητή επιλογή η τάση αυτή, στην πραγματικότητα δεν είναι, είναι απλά το να επιλέξεις το ρέμα αντί για τον γκρεμό. Μια κοινωνία όμως δεν είναι δυνατόν να συντηρηθεί με αυτόν τον τρόπο, τρόγωντας σκουπίδια και κάνοντας κατάληψη σε εγκαταλειμένα κτήρια. Μια σωστή κοινωνία πρέπει την στέγαση, την υγεία, την παιδεία, την εργασία να τα έχει θεσμοθετημένα, να τα εγγυάται στους πολίτες της, όχι εκείνοι να πρέπει να δουλεύουν σε συνθήκες μεσαίωνα για να εξασφαλίσουν ενα πιάτο φαί. Όχι να πρέπει να πάρουν δάνειο χιλιάδων ευρώ για να βρούν κάπου να μείνουν, και μετά επειδή δεν μπορούν να το αποπληρώσουν να τους γίνεται κατάσχεση. Όχι να φτάνουν 65 χρονών για να πάρουν 300 ευρώ σύνταξη και να αναγκάζονται να γίνουν ρακοσυλλέκτες στη δύση της ζωής τους. Όχι να ικετεύουν και να χάνουν την αξιοπρέπεια τους για κακοπληρωμένη, ανασφάλιστη εργασία.
Ζούμε στον 21ο αιώνα, η τεχνολογία, η επιστήμη και οι τεχνικές μπορούν να προσφέρουν αυτές τις ανέσεις σε όλλους, όμως αν μας τις προσφέρουν δεν θα είμαστε πια πειθήνιοι και εξαρτημένοι, δεν θα λοξοκοιτάμε τους κάδους, θα λοξοκοιτάμε τα ίδια τα «αφεντικά» του πλανήτη και θα απορρίπτουμε ενα-ενα τα ψευτοδιλλήματα τους μέχρι να τους στείλουμε στο διάολο μια για πάντα, δεν τους έχουμε εμείς ανάγκη, εκείνοι μας έχουν, δεν ζούμε εμείς εις βάρος τους εκείνοι ζούν εις βάρος μας!
Όμως όπως φαίνεται, η επανάσταση όταν θα γίνει, δεν θα γίνει επειδή θα συνειδητοποιοίσουμε τον ταξικό μας προσανατολισμό, αλλά επειδή φαί δεν θα βρίσκουμε πια ούτε στα σκουπίδια, ας ελπίσουμε αυτή η οργή να μην είναι τυφλή και να βρεί τον στόχο της.
Να μην μας πουν αυτοί πότε να σταματήσουμε!
Posted in Ιστορία, Μουσική, Πολιτική-κοινωνικά θέματα on 17 Ιουλίου, 2010| 27 Σχόλια »
Αποτελεί αντικείμενο συζήτησης των ημερών μας το ότι τα νεα μέτρα ίσως οδηγήσουν σύντομα τον λαο σε ξεσηκωμό. Προσωπικά δεν ξέρω πότε θα γίνει αυτός ο ξεσηκωμός, πόσο σύντομα δηλαδή(γιατί θα έρθει η ώρα), όμως θέλω να εστιάσω σε κάτι.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι αύριο το πρωί ξυπνάμε και λαοθάλασσα ολόκληρη έχει βγεί στους δρόμους, αγανακτισμένη απο τις εξελίξεις και αποφασισμένη να αλλάξει τα πράγματα. Αυτό που πρέπει να έχει υπόψην της η λαοθάλασσα, είναι ότι αν δει η άρχουσα τάξη, ότι έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο, ίσως αναγκαστεί να ακολουθήσει πιο ήπια τακτική. Ίσως αφήσει να πέσουν μερικά κεφάλια πολιτικών(με τη μεταφορική έννοια), ίσως δούμε και ολόκληρα κόμματα να διαλύονται, ίσως μας δώσουν και μερικά ψίχουλα. Όλα αυτά βέβαια δεν θα δοθούν απο την καλή τους την καρδιά, θα δοθούν για να αποφύγουν τα χειρότερα, για να αποφύγουν την οριστική κατάρρευση του άδικου και απάνθρωπου καπιταλιστικού συστήματος.
Αποστολή μας είναι(ή θα έπρεπε να είναι) να μην δελεαστούμε απο τα ψύχουλα, να μην γυρίσουμε στα λαγούμια μας, στις δουλειές μας, αποστολή μας ωφείλουμε να θεωρήσουμε την ριζική και οριστική ανατροπή τους. Υποχωρήσεις το σύστημα έχει κάνει και στο παρελθόν, τότε που οι Αμερικάνοι με το Σχέδιο Μάρσαλ ανοικοδομούσαν την Ευρώπη, τότε που η Ε.Ε έδινε τα κονδύλια κάνοντας τα στραβά μάτια. Αυτές οι υποχωρήσεις όμως, σε βάθος χρόνου δεν γίνονται προς ώφελος μας, αλλά προς δικό τους ώφελος, για την διατήρηση της εκμετάλλευσης, για την συντήρηση του ιμπεριαλιστικού θηρίου. Έτσι σήμερα βλέπουμε ξεκάθαρα, ότι το Σχέδιο Μάρσαλ αποσκοπούσε στην ομηρία της ευρώπης, και οι επιδοτήσεις αποσκοπούσαν στην ομηρία των φτωχών ευρωπαικών κρατών απο τα εξουσιαστικά κέντρα. Αποτέλεσμα είναι να συγκεντρώσουν ακόμα και το τελευταίο κομμάτι γης στα χέρια τους, δημιουργώντας μονοπώλια* και ελέγχοντας τις διεθνής και εθνικές αγορές ακόμη πιο άμεσα και αποτελεσματικά για αυτούς.
Καλούμαστε λοιπόν, σε περίπτωση ξεσηκωμού, να μην επαναπαυθούμε, να μην τσιμπήσουμε το δόλωμα, ούτε να κιοτέψουμε, σε αντίθετη περίπτωση η ιστορία θα μας προσφέρει ακόμα ενα εξαίσιο Deja Vu και άντε πάλι απο την αρχή.
Viva La Revolution
* Μονοπώλιο δεν θεωρείται μόνο μια νομικά αναγνωρισμένη οντότητα, αλλά και άτυποι μεν αλλά αποτελεσματικοί συνασπισμοί τύπου Καρτέλ και Τράστ.
Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Γιάννης Κότσιρας || Πυξ Λαξ
Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε
Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε
Κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν
Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν
Και όταν θα ‘ρθουν οι καιροί
που θα ‘χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα
Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα