Ορμή
~
Απάνω σου ορμώ,
το ίδιο γίναμε, μοιάζει να μην ξεχωρίζει το δίκιο απ’ το άδικο…
~
Απάνω σου ορμώ, και είμαι και εγώ δίκιο και εσύ δίκιο,
μα εσύ είσαι το δίκιο σου,
και εγώ είμαι το δίκιο πολλών.
~
Απάνω σου ορμώ,
και το μόνο που μπορείς να μου κάνεις είναι να μου κουρελιάσεις τα ρούχα,
δεν φτάνεις πιο βαθιά,
απάνω σου ορμώ και χάνεσαι.
~
Απάνω σου ορμώ, και πέθανα,
μα κρατώ απ’ το χέρι, τον Γιώργο, την Μαρία,
απάνω σου ορμούν και αυτοί και σε πεθάνανε.
~
Απάνω σου ορμώ,
έκανα την αλυσίδα σου ελατήριο,
και σπαθί,
κι ασπίδα.
~
Απάνω σου ορμώ, και είμαι χίλια πρόσωπα,
χίλια χέρια, χίλια στόματα,
απάνω σου ορμώ και είμαι ένα μέτωπο.
~
Απάνω σου ορμώ, και έχεις γίνει σε μια στιγμή παρελθόν,
γιατί πάντα εγώ έφερνα το μέλλον.
~
Τέλος
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
απάνω της Φράγκυ!
θα σου βαζα το είμαστε δυο, είμαστε τρεις του Μίκη, αλλά είμαστε δυο τρεις…
Νέο Άρθρο:
http://radiocollectiva.blogspot.com/2011/05/blog-post_22.html