Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for Απρίλιος 2015

Μετάφραση στα ελληνικά του άρθρου με τίτλο

Perverted history: Europeans think US army liberated continent during WW2:


Μόλις 13% των Ευρωπαίων πιστεύει ότι ο Σοβιετικός Στρατός έπαιξε τον πρωτεύοντα ρόλο στην απελευθέρωση της Ευρώπης από τον Ναζισμό κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου όπως αποκαλύπτει μια πρόσφατη δημοσκόπηση με δείγμα 3.000 ατόμων στην Γαλλία, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.

Η πλειοψηφία αυτών που απάντησαν -το 43%- είπαν ότι ο Αμερικάνικος στρατός έπαιξε τον πρωτεύοντα ρόλο στην απελευθέρωση της Ευρώπης. Αυτή η έρευνα, πραγματοποιήθηκε από τις 20 Μαρτίου μέχρι της 9 Απριλίου του 2015. από το Βρετανική ICM ερευνητική υπηρεσία(British ICM Research agency) για λογαριασμό του Sputnik News.

Πάνω από το 50% των Γερμανών και πάνω από το 61% των Γάλλων πολιτών πιστεύουν ότι οι προγόνοι τους ελευθερώθηκαν από τους αμερικάνους. Σχεδόν το 50% των Βρετανών πιστεύουν ότι οι Βρετανικές ένοπλες δυνάμεις έπαιξαν τον ρόλο κλειδί που έφερε το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μόνο το 8% από όσους απάντησαν στην Γαλλία και το 13% στη Γερμανία έδωσαν τα εύσημα στον Σοβιετικό Στρατό για την νίκη.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε το 1939 και τελείωσε το 1945και συμμετείχαν σε αυτόν περισσότερες από 80 χώρες. 70 εκ. άνθρωποι πιστεύεται ότι έχασαν τις ζωές τους. Ωστόσο, η Σοβιετική Ένωση υπέφερε τις περισσότερες απώλειες. Τουλάχιστον 27 εκ. Σοβιετικοί πολίτες πέθαναν στη διάρκεια του πολέμου.

Οι ΗΠΑ ήλπιζαν να μείνουν εκτός, να μην πάρουν μέρος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο(καλά αυτό χρήζει κουβέντας). Μεταξύ του 1935 και του 1939 το αμερικάνικο κογκρέσο ψήφισε μια σειρά από πράξεις ουδετερότητας, που είχαν σαν σκοπό να εμποδίσουν τις ΗΠΑ από το να αναμειχθούν. Ο πρόεδρος Χ. Σ. Τρούμαν, όπως παραθέτουν οι New York Times στις 24 Ιουνίου 1941, είπε:

«Αν δούμε ότι η Γερμανία κερδίζει, οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Ρωσία και αν η Ρωσία κερδίζει οφείλουμε να βοηθήσουμε τη Γερμανία, και με αυτόν τον τρόπο να τους αφήσουμε να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους. Ωστόσο δεν θέλω να δω τον Χίτλερ νικητή σε καμία περίπτωση. Κανείς από αυτούς τους δύο δεν έχει σε μεγάλη εκτίμηση τον λόγο του«(επειδή σε αυτήν την πρόταση δεν είμαι και τόσο σίγουρος για τη δική μου μετάφραση παραθέτω και το πρωτότυπο Neither of them thinks anything of their pledged word).

Σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, ο Σοβιετικός Στρατός απελευθέρωσε σχεδόν την μισή Ευρωπαϊκή ήπειρο, η οποία περιλαμβάνει 16 σύγχρονα Ευρωπαϊκά κράτη. Οι συμμαχικές δυνάμεις απελευθέρωσαν 9 χώρες, και 6 ακόμα απελευθερώθηκαν από τους συμμάχους και τους σοβιετικούς σε συνδιασμό, σύμφωνα με το «Η Ρωσία τώρα». Οι συνδυασμένοι πληθυσμοί των περιοχών, στις οποίες ο Κόκκινος Στρατός κατατρόπωσε τις δυνάμεις του Χίτλερ, αριθμούν περίπου 120 εκ. ανθρώπους.

Ο Κόκκινος Στρατός επιπλέον είχε να αντιμετωπίσει τη μερίδα του λέοντος του Ναζιστικού στρατού στο Ανατολικό Μέτωπο – περίπου 5 εκ. στρατιώτες. Η συντριπτική πλειοψηφία του Χιτλερικού πολεμικού υλικού ήταν επίσης επικεντρωμένη στα Ανατολικά: 5.400 πυροβόλα, 54.600 όλμοι και πάνω από 3.000 μαχητικά αεροπλάνα. Συνδυασμένα, συνιστούσαν τα 3/4 των βαρέων όπλων που είχε ο Χιτλερικός στρατός στη διάθεση του. Μέχρι το τέλος του πολέμου, οι σοβιετικοί κατέστρεψαν το 70% των δυνάμεων του εχθρού.

Το Ανατολικό Μέτωπο ήταν το μεγαλύτερο σε μήκος, από 4.000 – 6.000 χιλιόμετρα, δηλαδή τέσσερις φορές μεγαλύτερο από ότι όλο το Βόρειο Αφρικανικό, το Ιταλικό και το Δυτικό μαζί. Ήταν επίσης αυτό με τη μεγαλύτερη πολεμική δραστηριότητα, με σύνολο 1.320 μέρες μάχης, ενώ το Βόρειο Αφρικανικό είχε 309 και το Ιταλικό 49.

Στα μέσα του Απρίλη του 1945, ο Σοβιετικός Στρατός ξεκίνησε την τελική επίθεση ενάντια στη Γερμανική πρωτεύουσα, και στις 21 του Απριλίου, μπήκε στο Βερολίνο. Στις 27 Απριλίου, ο Κόκκινος Στρατός συνδέθηκε με τον Αμερικάνικο στον Ποταμό Έλβα, κόβοντας τον Γερμανικό στρατό στα δύο. Εκείνη τη στιγμή, ο διοικητής του Αμερικανικού 12ου συντάγματος, Στρατηγός Ομάρ Μπράντλει, επαίνεσε τα σοβιετικά στρατεύματα για το επίτευγμα τους να διώξουν τους Γερμανούς από τη Ρωσία. Στις 2 του Μάη του 1945, η άμυνα του Βερολίνου επιτέλους παραδόθηκε στον Σοβιετικό στρατό. Στις 4 Ιουλίου του 1945, την ημέρα της Αμερικάνικης Ανεξαρτησίας, τα Αμερικανικά στρατεύματα επισήμως πήραν υπό τον έλεγχο τους το παραδομένο νοτιοδυτικό Βερολίνο.

Τον Ιανουάριου του 1945, ο Σοβιετικός Στρατός απελευθέρωσε το μεγαλύτερο Ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, αυτό του Άουσβιτς στην νοτιοδυτική Πολωνία που αποτελούσε ορόσημο.

Νωρίτερα αυτόν τον χρόνο(εννοεί το 2015) o Πολωνός υπουργός εξωτερικών Grzegorz Schetyna bluntly απέρριψε τον ρόλο της Ρωσίας στην απελευθέρωση του Άουσβιτς, υποστηρίζοντας ότι απελευθερώθηκε από Ουκρανούς.

«Ίσως είναι καλύτερα να πούμε… ότι το First Ukranian Front και οι Ουκρανοί απελευθέρωσαν [το Άουσβιτς], επειδή οι Ουκρανοί στρατιώτες ήταν εκεί, εκείνη την ημέρα του Ιανουαρίου, και μετά άνοιξαν τις πύλες του στρατοπέδου και το απελευθέρωσαν,»(Δήλωση του Schetyna σε συνέντευξη του στο «Πολωνικό Ραδιόφωνο»)

Ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ αποκάλεσε αυτά τα σχόλια «ανίερα και κυνικά«.

«Το Άουσβιτς απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό, που αποτελούταν από Ρώσους, Ουκρανούς, Τατάρους και Γεωργιανούς, μεταξύ άλλων,» Ο Λάβροφ έδωσε έμφαση αποκαλώντας τα λεγόμενα του Schetyna «χλευασμό της ιστορίας [που] πρέπει να σταματήσει»

Τι κοιτάς έτσι ρε Ραιαν; Εσυ φταίς!

Για την μετάφραση Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

Read Full Post »

Read Full Post »

For a soul

Ονειροκέντημα

Εκεί που τελειώνουν τα λόγια και σφαλίζουν τα στόματα των ποιητών αρχινά η ύπαρξη σου…
Μπορούν μόνο να σε κοιτούν οι ποιητές να προπορεύεσαι, μα ούτε και οι πιο τολμηρές τους ονειροπολήσεις δεν μπορούν να σε προφτάσουν.
Είσαι η Μούσα που εμπνέει τις Μούσες, δεν σε χωρά μυαλό ανθρώπου, σαν την φύση που υψώνεται πάντα πιο ψηλά από τους νοημένους φυσικούς νόμους…
Όμως, παρά την όποια ματαιότητα του εγχειρήματος, δεν σταματούν ποτέ να προσπαθούν να φτιάξουν πύργους της Βαβέλ για να κατακτήσουν τα ουράνια σου ύψη, ούτε και να αναζητούν χαμένες Ατλαντίδες στα απύθμενα βάθη σου.
Ψυχή μου…
Κλαίνε και οδύρονται οι Όμηροι όλων των εποχών και όλων των κόσμων, επειδή οι λέξεις από όλες τις γλώσσες, όσο όμορφα και αν τις βάλεις τη μια δίπλα στην άλλη, ηχούν σαν άναρθρες κραυγές μπροστά στην παναισθαντική μελωδία της ύπαρξη σου.
Αγάπη μου…
…δεν μπορεί κανείς παρά να νιώθει απόλυτα ευλογημένος, όταν του ανοίγεις το μικρό μεταλλικό πορτάκι, που οδηγεί στους ανθόκηπους σου και στα σιντριβάνια σου.
Εκεί που μικροί έρωτες πίνουν νεράκι από τις δροσερές πηγές σου και ξαποσταίνουν κάτω από πλατιά σου φύλλα ή πάνω σε μεγάλα πράσινα νούφαρα.
Και ύστερα, όταν έχουν αρκετά ξεκουραστεί και εμπνευστεί, ακονίζουν τα βέλη τους και ξανά-ξεκινούν να ποτίσουν τον κόσμο με πάθος και πόθους.
Είσαι εκείνο το νόημα, το ασύλληπτο από τη νόηση…
…και εκείνη η αρχή… που ορίζει ότι βρίσκεται πέρα από τους ορίζοντες.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος-Poexania

Read Full Post »

Νύχτα κατασκότεινη, όχι όπως εκείνες που σου θύμιζαν ζεστή σοκολάτα.
Μοιάζει σαν καρτ ποστάλ που απεικονίζει το πιο άσχημο πράγμα…
…μια πετρελαιοκηλίδα στο πέλαγο
…μια πυρκαγιά στο δάσος
…την έκρηξη μιας βόμβας
Όλα δείχνουν ακίνητα ή σε τροχιά γύρω από τον εαυτό τους, εκτός από την κηλίδα τη φωτιά και το πυρηνικό μανιτάρι που απλώνεται και καλύπτει τον ουρανό.
Η στάθμη ανεβαίνει…
…μάταια προσπαθεί το βλέμμα σου να ξεφύγει από οικοδομικά τετράγωνα με τσιμεντένιες κατασκευές χωρίς πόρτες που ακόμα και τον ορίζοντα τετραγωνίζουν.
Σου έρχονται στο μυαλό εκείνες οι ταινίες με τους μαφιόζους που τσιμέντωναν τα πόδια των εχθρών τους και τους έριχναν από τη γέφυρα στο ποτάμι.
Η στάθμη ανεβαίνει…
βούλιαξε ο πρώτος όροφος…
…ο δεύτερος
στον τρίτο μια κυρία διαβάζει το κοσμοπόλιταν, δίπλα ο άντρας της βλέπει να του κρύβουν τις ειδήσεις στην τηλεόραση…
…στον τέταρτο κάποιοι νεότεροι κάνουν πάρτι μα οι σκιές τους στον τοίχο βαστούν τα κεφάλια τους.
Είχες δει κάποτε ένα όνειρο, έπεφτες με το αμάξι στο γκρεμό και ενώ ήταν σίγουρο ότι θα τσακιζόσουν δεν φοβόσουν παρά έμενες ακίνητος περιμένοντας το παραπέρα…
…μα τώρα νιώθεις πανικό, πάλι δεν κινείσαι αλλά όλο σου το μέσα τρέχει πέρα δώθε σαν κότα που της έχουν κόψει το κεφάλι…
…δακρύζεις αναλογιζόμενος εκείνες τις εποχές που ακόμα
νόμιζες ότι θα μπορούσες εσύ να κυνηγούσες το μέλλον και όχι εκείνο να σε καταδιώκει…και για πόσο αλήθεια να του ξεφεύγεις όντας παγιδευμένος σε μια ταράτσα;

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος-Poexania

Τα δυο τελευταία ποιήματα -δηλαδή ετούτο και το άτιτλο- δεν είναι και από τα αγαπημένα μου, αλλά επειδή πρόσφατα έπαθα μια ζημια στο σκληρό και έχασα μια για πάντα καμπόσα, αποφάσισα να ανεβάσω μερικά ακόμη εδώ ώστε να το έχω και σαν backup.

Read Full Post »

Σε κανένα δεν έμοιαζε θνητός, θα μπορούσε να υπήρχε από πάντα
Ήταν θεόρατος, σκληρός, έμοιαζε να έχει καρδιά από γρανίτη
Έκανες να τον ακουμπήσεις και ματώνανε τα χέρια σου στις μυτερές πέτρες που είχε για δέρμα
Μούγκριζε και σηκώνονταν τα πουλιά σε σμήνη
Χτυπούσε τη γη με το πόδι του και γίνονταν σεισμός
Δεν χρειαζόταν να έχει σκοπό, ότι και αν έκανε ήταν σκοπός και γραφόταν στην πέτρα
Δεν είχε νόημα να τον κρίνεις, δεν ξεκινούσε από κάπου, δεν προσπαθούσε κάπου να φτάσει
Ήταν γιομάτος με την αυτάρκεια της αναισθησίας που ακύρωνε όλες τις κρίσεις
Ψέματα
Κι αν κάποτε φαίνονταν να είναι έτσι
Αυτό είναι πια η πιο μεγάλη ψευδαίσθηση
Γιατί έχει από καιρό υποχωρήσει
όπως το βουνό υποχωρεί στο λατομείο
Και το μέσα του, όλο το μέσα του, είχε μετατραπεί σε καυτό μάγμα έτοιμο να ξεχυθεί και να τον προδώσει

Να ματώσει
Να δακρύσει
Όσο δεν είχε προορισμό δεν κινδύνευε ποτέ του να χαθεί
Τώρα φαίνεται σα να θέλει κάπου να φτάσει, μα χάνει το δρόμο κάνοντας μεγάλες αβέβαιες δρασκελιές
Κι απομακρύνεται
Από το στόχο του
Από αυτό που έμοιαζε να ήταν κάποτε
Αν κάποτε ήταν κάτι
Κάτι περισσότερο από μια εσφαλμένη εντύπωση

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος-Poexania

Read Full Post »

Αρέσει σε %d bloggers: