«Εντύπωση και ερωτήματα προκάλεσε η ανακοίνωση της τιμής της γονιδιακής θεραπείας για την αντιμετώπιση της τύφλωσης, η οποία πρόσφατα εγκρίθηκε από την Αρχή Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA).
Συγκεκριμένα, η εταιρεία παραγωγής του φαρμάκου Lucturna ανακοίνωσε ότι το κόστος της θεραπείας ανέρχεται σε 425.000 ευρώ για κάθε μάτι, καθιστώντας την την ακριβότερη θεραπεία στον κόσμο, καθώς για την αποκατάσταση της όρασης και στους δύο οφθαλμούς θα απαιτούνται 850 χιλιάδες ευρώ.
Η δυνατότητα που έχει η θεραπεία της Spark στην αποκατάσταση της όρασης, είναι μία εφάπαξ θεραπεία και αξίζει υψηλή τιμή. Επιπλέον, με τα έσοδα θα γίνουν επενδύσεις και θα υπάρξουν ταχύτερα νέα φάρμακα που θα θεραπεύουν ανίατες μέχρι σήμερα ασθένειες»»
Η αλήθεια είναι ότι ιατρικές γνώσεις δεν έχω, έτσι δεν ξέρω ποια ακριβώς είδη τύφλωσης θεραπεύει το συγκεκριμένο φάρμακο, αυτό όμως που ξέρω είναι ότι απευθύνεται σε μια πολύ ειδική μερίδα τυφλών, εκείνων δηλαδή που είναι πολύ πολύ πλούσιοι. Δεδομένης της τιμής εκκίνησης, είναι άξιον απορίας πόσο καιρό θα χρειαστεί να περιμένουν όλοι οι υπόλοιποι, μη παραλήδες, τυφλοί μέχρι αυτή η θεραπεία να γίνει προσιτή και σε αυτούς.
Εδώ να μου πεις στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο στερούν πολύ πιο σεμνά και ταπεινά φάρμακα από τους μη έχοντες, φάρμακα που μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχαν στις λίστες των ταμείων ασφάλισης και τα οποία κόπηκαν από αυτές στο όνομα της κρίσης και του «εξορθολογισμού των δαπανών» για την υγεία. Σε καιρούς δηλαδή που ο κοσμάκης είναι πιο απροστάτευτος, το κράτος τον τιμωρεί και από πάνω με περικοπές. Παράλληλα, κάποια άλλα φάρμακα που αφορούν σε πολύ σοβαρές ασθένειες βλέπουμε να ανατιμώνται σε δυσθεώρητα επίπεδα. Θα θυμόσαστε το περιστατικό με το φάρμακο για ασθενείς με Aids πριν από κάποια χρόνια το οποίο είχε ανέβει από τα 17,5 δολάρια στα 750, ενώ και στη χώρα μας η απελευθέρωση των τιμών των φαρμάκων έφερε τσουχτερές αυξήσεις στην αγορά. Στα πλαίσια ενός τέτοιους κοσμοϊστορικού πισωγυρίσματος για την ανθρωπότητα, η προσδοκία ενός μπατίρη τυφλού να δει το φως του μάλλον είναι από εκείνα τα πράγματα που τα βλέπουμε να συμβαίνουν μόνο στις ελληνικές ταινίες.
Το καλόπαιδο που εκτόξευσε την τιμή του φαρμάκου για το AIDS
Μα για σταθείτε… υπάρχει ακόμα στη γειτονιά του κόσμου ένα μικρό και φτωχό «χωριουδάκι», η Κούβα, στην οποία αντίστοιχα θαυματουργά φάρμακα και θεραπείες για ασθένειες όπως ο καρκίνος και το AIDS παρέχονται δωρεάν σε όλους όσους τα χρειάζονται. Αλήθεια, πως γίνεται εκεί η έρευνα –αφού όπως είπαμε πρόκειται για μια φτωχή και αποκλεισμένη χώρα- να κάνει τόσο τεράστιες προόδους και παράλληλα τα όποια ευρήματα της να ευεργετούν όλους όσους το έχουν ανάγκη;
Πρόκειται μάλλον για ζήτημα προτεραιοτήτων, αφού οι πλούσιες καπιταλιστικές χώρες που συντονίζουν την ιατροφαρμακευτική έρευνα του δυτικού κόσμου, ενδιαφέρονται μόνο για το κέρδος, έτσι προσαρμόζουν τις τιμές των φαρμάκων και των θεραπειών κατά πως νομίζουν ότι θα τους αποφέρουν περισσότερα στην τσέπη. Αντίθετα, στην Κούβα, που είναι μια μικρή χώρα που αγωνίζεται να παραμείνει σοσιαλιστική, στο επίκεντρο της έρευνας βρίσκεται η εξυπηρέτηση των ανθρωπίνων αναγκών.
Αυτός είναι και ο λόγος που στις μεν ΗΠΑ(και στον Δυτικό κόσμο γενικότερα), οι όποιες προόδοι στην επιστήμη δεν εγγυούνται την καλυτέρευση της ζωής του συνόλου του πληθυσμού, αλλά μόνο όσων έχουν τα απαραίτητα χρήματα για να αγοράσουν τα αγαθά που η επιστήμη και η τεχνολογία παράγει. Στη δε φτωχή Κούβα, με πολύ λιγότερα μέσα πετυχαίνουν να ικανοποιήσουν αποτελεσματικότερα και οριζοντίως όλες τις βασικές ανάγκες του υπάρχοντος πληθυσμού, και την ίδια στιγμή καταφέρνουν να στέλνουν βοήθεια σε χώρες που την έχουν ανάγκη. Είναι αυτό που λέμε «φταίει το σύστημα».
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
ΥΓ: Να σημειωθεί ότι το προσδόκιμο ζωής στην φτωχή Κούβα είναι τα 79,55 έτη ενώ στις κυρίαρχες ΗΠΑ 78,74(στοιχεία «Παγκόσμια Τράπεζα»). Αν συγκρίνουμε την Κούβα με χώρες της Λατινικής Αμερικής βρίσκεται στην τρίτη θέση στο δείκτη προσδόκιμου ζωής.
Το νεογνό της φωτογραφίας μόλις έμαθε οτι γεννήθηκε στις ΗΠΑ πλάνταξε στο κλάμα.
Αμπελοφιλοσοφίες 