Μόνο είσοδος

Μόνο είσοδος

Δεκάδες μικρά μονοπάτια…

Χάνονται στο δάσος

Δεν είναι ότι πηγαίνουνε κάπου

Υπάρχουν μονάχα για να τα ακολουθήσεις και να χαθείς

Ανάμεσα σε γέρικα δέντρα

Σε μικρούς λόφους

Μέσα από λαγούμια και ακανθωτούς θάμνους

Πίσω από μεγάλους μονόλιθους

Δεν υπάρχει άλλη πλευρά

Το δάσος ποτέ δεν τελειώνει

Απλά ακολουθείς τα μονοπάτια του

Που αργότερα χορταριάζουν και χάνονται

Και σε καταπίνει ολόκληρο

Read Full Post »

Ο επιβάτης

Ο επιβάτης

Το τρένο έφτασε στον τερματικό σταθμό

Γυναίκες και άνδρες κατέβασαν τις βαλίτσες τους και άρχισαν να απομακρύνονται

Σε 15 λεπτά είχανε μείνει εκεί γύρω λίγοι άνθρωποι, ήταν το τελευταίο δρομολόγιο

Ένας κύριος με γκρι καπέλο κάθονταν ακόμη μέσα στο τρένο απ την πλευρά του παράθυρου

Κανείς δεν φαίνονταν να τον προσέχει

Φορούσε ένα καρό σακάκι, ασορτί χρωμα με το καπέλο

Κρατούσε ένα μπαστούνι που τώρα το είχε ακουμπισμένο στα δυο του πόδια

Ήταν φεγγαροπρόσωπος, καλοξυρισμένος, έμοιαζε καλοσυνάτος

Κάποια φώτα έκλεισαν

Ο κύριος δεν έδειχνε να το προσέχει

Τώρα όλος ο σταθμός είχε αδειάσει, είχαν μείνει μόνο οι φύλακες

Ο κύριος κοίταξε το ρολόι του

Χαμογέλασε ελαφρώς και κατέβασε πάλι το μανίκι

Ήταν σα να ήξερε κάτι που δεν το ήξερε όλος ο υπόλοιπος πλανήτης

Πράγματι, μετά από λίγα λεπτά ο σταθμός άρχισε πάλι να απομακρύνεται

Ξάπλωσε το κεφάλι του λίγο πίσω και έκλεισε τα μάτια

Read Full Post »

Χωρίς μονοπάτι

Κατέληξες στην έρημο από κάτι που είχε ξεκινήσει σαν ταξίδι στην παραλία

Γυάλιζε η άμμος κάτω απ τον ήλιο και φαινόταν υγρή

Τώρα έχει νυχτώσει … κάπου είχες αφήσει τα ρούχα σου να μη μουσκέψουν

Τα βήματα σου έχουν όλα σβηστεί

Δεν υπάρχει μπρός, δεν υπάρχει πίσω

Είναι σαν το διάστημα που δεν υπάρχει το πάνω και το κάτω

Θα ορκιζόσουν ότι κάποτε υπήρχε θάλασσα εδώ

Το μαρτυρούν και οι σκουριασμένες αλυσίδες που έχουν δεθεί γύρω στα πόδια σου

Κάποτε με αυτές οι Πέρσες μαστιγώναν τα νερά

Τώρα νύχτωσε

Υπάρχουν μόνο τα αστέρια

Ούτε πάνω, ούτε κάτω, ούτε μπρός, ούτε πίσω

Ολα το ίδιο ίδια όλα το ίδιο απέραντα

Read Full Post »