Index Librorum Prohibitorum

Index Librorum Prohibitorum

Λέω κάτι να σώσω απ τα ποιήματα

Μα τι να κρατήσω;

Το κάθε ένα τους περιγράφει και ένα ναυάγιο

ή κάποια επιστολή που δεν απαντήθηκε

ή ένα ταξίδι που δεν έγινε

Απ αυτά όλα τι να σώσω;

Άμα δεν είχαν γραφτεί ποτέ ίσως και να ‘χε γίνει το ταξίδι ή αν είχε γίνει το ταξίδι ίσως ποτέ να μη γράφονταν

Ας υπήρχε στη θέση τους μια κάρτ ποστάλ

Τουλάχιστον, αν ήταν πιο παλιά θα μπορούσα να τα βάλω σε κούτες και να τα πουλήσω σε κάποιο παλαιοπωλείο

Θα φιγουράριζαν ανάμεσα στις άλλες αντίκες

Κάποιος κύριος θα τα ξεσκονίζε μαζί με τα κομοδίνα και τα γραμμόφωνα

Μέχρι να γίνουν και εκείνα σκόνη και να αποσυντεθούν

Και μετά όλα να σωριαστούν σε ένα αμμόλοφο

κόκκοι από χρήσιμα πράγματα και άχρηστα

Χρήσιμα όπως είναι για παράδειγμα τα κομοδίνα

Και άχρηστα όπως είναι για παράδειγμα τα ποιήματα

Read Full Post »

Σκάλωμα

Σκάλωμα

Εκεί στο λαμπερό ήλιο στέκεις σαν τον υπνοβάτη και περιμένεις. Η ελπίδα είναι ζωγραφισμένη στα μάτια σου, πατάει πάνω σε ένα σαρκαστικό χαμόγελο, δυο διαφορετικές εκφράσεις στο ίδιο πρόσωπο.

Μη δίνεις ραντεβού με το φεγγάρι το καταμεσήμερο, όσες φορές και αν σου πει πως θα ‘ρθει δεν θα ‘ναι εκεί. Σου έχουν πάρει τις νύχτες … σου έχουν πάρει τις νύχτες.

Σταγόνες ιδρώτα και σταγόνες που δεν είναι ιδρώτας κυλούν στο μάγουλο σου και ύστερα χάνονται ανάμεσα σε γκρίζα δάση. Τις γεύεσαι, είναι αλμυρές όπως το θαλασσινό νερό, για αυτό και δεν σε ξεδιψάνε.

Ακουμπάς πάνω στην κουπαστή και κοιτάζεις τη θάλασσα, όχι κουπαστή πλοίου μα τα ασημένια κάγκελα του μπαλκονιού σου. Έχεις αγκυροβολήσει και εσύ και ο ήλιος δε λέει να πνιγεί απόψε στον ορίζοντα.

Το φεγγάρι κάπου μακριά σου πίνει κρασί έχοντας για κούπα ένα πηγάδι και τα απλωμένα σεντόνια σου όσο και αν τα φουσκώνει ο άνεμος δεν είναι πανιά. Δεν θα έρθει η νύχτα και έτσι δεν θα ξημερώσει καινούρια μέρα, τα μάτια σου πια συμφώνησαν με το χαμόγελο σου.

Read Full Post »

Της Ελλάδος τα παιδία

Της Ελλάδος τα παιδία

Της Ελλάδος τα παιδιά κρύβονται στους ίσκιους

Πηχτούς ίσκιους, βρώμικους ίσκιους

Κι αν τύχει και το όνομα τους ακουστεί

Μπορεί και να μην είναι για καλό

Της Ελλάδος τα παιδιά κρύβονται στους θάμνους

Πυκνούς θάμνους, αγκαθωτούς θάμνους

Κι αν τύχει και ένα τους πετάξει έξω απ τα φυλλώματα

Ίσως το λαβώσει κάποιο δίκανο

Της Ελλάδος τα παιδιά κρύβονται στην άμμο

Υγρή άμμος, κρύα άμμος

Η θάλασσα τους βρέχει τα πόδια

Εκείνα δεν κρυώνουν πια …

με γυρισμένη την πλάτη τους μας κοιτάνε στα μάτια.

Της Ελλάδος τα παιδιά κρύβονται στο χώμα

Της Ελλάδος τα παιδιά έχουν μαχαιριές

Της Ελλάδος τα παιδία έχουν νερό στους πνεύμονες

Της Ελλάδος τα παιδιά τα ακούμε όταν πια δεν μπορούν να φωνάξουν

Της Ελλάδος τα παιδία δεν έχουν πατρίδα δεν έχουν εθνικότητα δεν έχουν θρησκεία

Απλά εδώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο … κατέληξαν

Read Full Post »