Αντικείμενο
.
Χτυπάς το γυμνό πόδι σου στην πέτρα και βογκά η πέτρα
Αυτή πονά
Αυτή ματώνει
Σέρνει πίσω όλους τους αιώνες της
Μια αμαξοστοιχία που κινείται στο χρόνο
Αργά και σταθερά
Δεν είναι αναλλοίωτη
Ίσως έτσι μοιάζει στα εφήμερα μάτια σου
Που την κοιτούν και δακρύζει
Είναι τα μάτια σου καθρέφτες
Ανίκανα να απορροφήσουν οποιαδήποτε πληροφορία
Αντανακλούν μονάχα
Ίσως και λίγο παραμορφώνουν
Αν δεν μπορούν να εισπράξουν κάποιο μήνυμα
ας το στείλουν κάπου τυχαία
σαν σήμα S.O.S
σαν δέσμη από κάποιο φάρο
όχι πως υπάρχει χρόνος για σωτηρία
αλλά ας διαφυλαχθεί η πληροφορία πως κάπου κάποτε κάτι άξιζε να σωθεί
μια πέτρα που δακρύζει και ματώνει
πάνω στο χώμα
το απότιστο
εδώ και αιώνες
Αμπελοφιλοσοφίες 
Σχολιάστε