Χανιά: Ημερίδα για τον Δημήτρη Γληνό

Read Full Post »

Η κατιούσα πήρε την ανιούσα

Εκτοξευθήκαμε και σας περιμένουμε!

http://www.katiousa.gr/

Read Full Post »

«Η επερχόμενη εκτόξευση της «Κατιούσα» θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια», προειδοποιεί το ΝΑΤΟ

Το γραφείο τύπου του ΝΑΤΟ,  προειδοποιεί ότι αν η Κατιούσα τελικά εκτοξευθεί την προκαθορισμένη ημερομηνία(9 του Μάη), θα υπάρξουν κυρώσεις. Ο ΟΗΕ από την πλευρά του, ύστερα από έκτακτη σύσκεψη του συμβουλίου ασφαλείας, συνιστά ψυχραιμία και ζητάει από τα δυο μέρη να αναζητήσουν διπλωματική διέξοδο. Ανυποχώρητη η μπλογκόσφαιρα απαντά ότι δεν θα πειθαρχήσει στους εκβιασμούς, και ότι το ηλεκτρονικό περιοδικό Κατιούσα θα ανυψωθεί στον ιντερνετικό αέρα κανονικά στις εννέα Μάη μήνα.

10…9…8…7…

www.katiousa.gr

Read Full Post »

Ανταπόκριση απο το μέτωπο

Λοιπόν, δεν το έχω εγκαταλείψει το blog(όχι μόνιμα τουλάχιστον), απλά υπάρχει σχετικός φόρτος και έτσι δεν προλαβαίνω να αρθρογραφώ αυτές τις μέρες. Από πέμπτη χαλαρώνω πάλι οπότε θα επιστρέψω δρυμμίτερος και η αλήθεια είναι πως έχω κρατήσει σημειώσεις για αρκετά άρθρα που έχω βάλει στον πάγο.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος

Read Full Post »

Από εκεί που σταματά ο δρόμος…

Είχα γνωρίσει το προηγούμενο καλοκαίρι ένα θεότρελο και υπέροχο ζευγάρι, τον Peter και την Mary. Τα παιδιά αυτά είχαν ξεκινήσει να κάνουν τον γύρο του κόσμου με ποδήλατο και είχαν σαν ενδιάμεση στάση τα Χανιά όπου έκατσαν για μερικές εβδομάδες. Εγώ τους γνώρισα όταν τους έφεραν κάποιοι φίλοι μου για φαγητό στο μαγαζί μας, ύστερα μας έκαναν και το τραπέζι στο σπίτι που νοίκιαζαν και έτσι γνώρισα και τους γονείς τους οι οποίοι είχαν έρθει από την Αγγλία για να τους δουν.

Από τη στιγμή πού έφυγαν από τα Χανιά παρακολουθούσα μέσω Facebook την περιπετειώδη και ενδιαφέρουσα πορεία τους, για να καταλάβετε βρέθηκαν μέχρι και στο επίκεντρο εμφύλιας σύρραξης στο Τατζικστάν να αποφεύγουν ριπές όπλων και επιδρομές ελικοπτέρων. Συχνά πυκνά ανέβαζαν βιντεάκια, φωτογραφίες, ενώ διατηρούσαν και ένα ταξιδιωτικό blog στο οποίο κατέγραφαν την εμπειρία της διαδρομής.

Δυστυχώς το ταξίδι τους το διέκοψε ένα θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα που συνέβη στην Ταϋλάνδη που έκοψε το νήμα της ζωής και για τους δύο…

Θεώρησα υποχρέωση μου να κάνω την ανάρτηση αυτή στη μνήμη δυο υπέροχων ανθρώπων που δεν δίστασαν να αφήσουν πίσω τα πάντα για να κυνηγήσουν το όνειρο τους.  Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν παρά να αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλους εμάς τους υπόλοιπους που κάνουμε όνειρα και αγωνιζόμαστε με θεούς και δαίμονες για να τα πραγματοποιήσουμε.

Δεν έχω να πω κάτι περισσότερο πέρα από τα συλλυπητήρια στις αξιαγάπητες οικογένειες τους και να είναι σίγουροι ότι από εκεί που σταμάτησε ο δρόμος τους θα συνεχίσουν τόσοι και τόσοι άνθρωποι που γνώρισαν και που έκαναν φίλους στο ταξίδι τους.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

Εδω το blog τους αν και δεν λειτουργεί σωστά αυτή τη στιγμή

Read Full Post »

Its Alive!

Κοπέλια ζω ακόμα απλά έχω αρκετό διάβασμα και αυτός είναι ο λόγος που έχω να κάνω δημοσίευση από του αγίου ανήμερα(σε περίπτωση που ανησυχήσατε δηλαδή).

Ps: Αν και για να πούμε του στραβού το δίκο έχω φάει και ενα μικρό κόλλημα με το Kings Bounty Warriors Of the North, το οποίο μου καταναλώνει κάμποσο ελεύθερο χρόνο.

Read Full Post »

Προσοχή παρακαλώ!!!

Λοιπόν αν δείτε στο Blog προστέθηκε μια νεα καρτέλα με τίτλο «Ανακοινώσεις κάθε είδους», εκεί μπορεί ο καθένας να δημοσιεύει τα όποια άσχετα σχόλια για να μην χαλάνε την εικόνα των υπολοίπων άρθρων.
Ευχαριστώ

Read Full Post »

Πανελλαδική στάση εργασίας στο εμπόριο και τις υπηρεσίες

 

Αν μπορείτε, διαδόστε το. Τα μέσα προπαγάνδας που διαθέτουμε είναι πολύ μικρά, και η κινήτοποίηση αυτή πολύ σημαντική, τόσο σαν φρένο στην επίθεση που δεχόμαστε σήμερα, όσο και σαν παρακαταθήκη για το μέλλον.

Η κατάσταση στον χώρο του εμπορίου-υπηρεσιών είναι λίγο πολύ γνωστή από παλιά. Η διασπορά των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, η πολυδιάσπαση, η πληθώρα εργοδοτικών σωματείων, και η παντώς καιρού στάση της πλειοψηφείας της ομοσπονδίας  που αυτή την στιγμή παζαρεύουν μειώσεις μισθών μέχρι και 15% με την εργοδοσία, έχουν καταστήσει τον χώρο πρωτοπορειακό πειραματόζωο για κάθε είδους αντεργατική πολιτική, όπως τα ελαστικά ωράρια, η εκ περιτροπής, η Κυριακάτικη, η απλήρωτη εργασία, η κατά βούληση καταπάτηση ρεπό και υπερωριών κ.α., εδώ και χρόνια. Αφού με το PSI λεηλατήθηκε και το επικουρικό μας ταμείο, αυτήν την στιγμή βρισκόμαστε μπροστά στην πλήρη κατάργηση κάθε συλλογικής σύμβασης που προωθείται με την κατά κόρον σύναψη ατομικών συμβάσεων.*

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση οι εργαζόμενοι στον χώρο του εμπορίου- υπηρεσιών αποφασίσαμε να σηκώσουμε κεφάλι και να αντιδράσουμε μέσα από τα ταξικά μας σωματεία, προκειμένου να ακυρώσουμε την ουσιαστική κατάργηση των κλαδικών μας συμβάσεων και δικαιωμάτων στην πράξη.

Μία πρώτη κίνηση σε αυτήν την κατεύθηνση, είναι η κύρηξη πανελαδικής τετράωρης στάσης εργασίας, για το Σάββατο 26/5/2012 και από την έναρξη της βάρδυας.

*Βλέπε και εδώ

Ακολουθεί η ανακοίνωση των ταξικών σωματείων:

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ 4ΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΗ 2012 ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΒΑΡΔΙΑΣ

(με αποφάσεις 10δων Σωματείων του κλάδου μας)

Συναδέλφισσες – συνάδελφοι,
Οι εργοδότες στους κλάδους μας αξιοποιώντας την προεκλογική περίοδο επιτίθενται με ακόμα μεγαλύτερο ταξικό μίσος ενάντια μας με απολύσεις, μειώσεις μισθών, καθυστερήσεις πληρωμών, με πρόσθετη και απλήρωτη δουλειά, με αλλαγές στα ωράρια, δουλειά την Κυριακή.

Το Σάββατο 26 Μάη απαντάμε σε αυτόν τον αντεργατικό εφιάλτη με Πανελλαδική 4ωρη στάση εργασίας κάνοντας πράξη το ένας για όλους
και όλοι για έναν.

Με τη συμμετοχή μας στη στάση εργασίας δίνουμε αγωνιστική απάντηση στην επίθεση της εργοδοσίας που είναι ενιαία, σε όλες τις επιχειρήσεις, σε όλο τον κλάδο.

Στις επιχειρήσεις ΦΩΚΑΣ, HONDOS, NOTOS, ATTICA, BENNETON, MARKET IN, MULTIRAMA, PUBLIC, ΜΠΟΥΡΝΑΖΟΣ, ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ, και εκατοντάδες άλλες επιχειρήσεις η εργοδοσία επιβάλει μειώσεις μισθών από 15% έως 30%, εκ περιτροπής εργασία, «εθελουσία έξοδο», απολύσεις.

Η εργοδοσία των Carrefour : Εκβιάζει και υποχρεώνει τους εργαζόμενους να δεχτούν μείωση μισθών την ίδια ώρα που αυξάνει τις τιμές των προϊόντων που διαθέτει.

Η εργοδοσία των S/M Βερόπουλος με την βοήθεια και της Διοίκησης του εργοδοτικού επιχειρησιακού Σωματείου μείωσε τους μισθούς των εργαζομένων κατά 12% την ίδια περίοδο που αύξησε τις τιμές των προϊόντων της.

ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ-ΚΟΥ ΚΟΥ- ΛΑΡΙΣΑ : Η εργοδοσία απαιτεί μειώσεις μισθών έως και 22%.

Στις Εταιρίες καθαριότητας , Εταιρίες ανακύκλωσης, προχωρούν ανοιχτά σε απολύσεις και μειώσεις μισθών.

Στις αποθήκες Λοτζίστικ απειλούν, η δέχεσαι την μείωση η απολύεσαι.

Στην αποθήκη του Θεοχαράκη (ΝΙΣΣΑΝ) στον Ασπρόπυργο απαιτεί από τους εργαζομένους 3η κατά σειρά μείωση μισθού 10%.

Σε 100δες ακόμα καταστήματα και υπηρεσίες οι συνάδελφοι μας δουλεύουν με μειωμένους μισθούς, κινδυνεύουν με απόλυση, δουλεύουν ανασφάλιστοι, δουλεύουν όσο θέλουν οι εργοδότες και πολλές φορές χωρίς αμοιβή.

Αυτή την κατάσταση θα την αλλάξουμε με οργάνωση στα συνδικάτα μας πετώντας έξω από αυτά τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές, δυναμώνοντας την ταξική γραμμή πάλης.

Ο μεγάλος εχθρός δεν είναι μόνο στις Βρυξέλλες και στα μνημόνια.

Είναι πριν από όλα οι εργοδότες σε κάθε τόπο δουλειάς που μας θέλουν φτηνά και υπάκουα «εργαλεία».

Κάνουμε στάση εργασίας απαιτώντας :-Να μην μειωθούν οι μισθοί μας.

– Να υπογραφούν συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις μισθών.

– Να πληρωθούν τα δεδουλευμένα.

– Να μην καταστρατηγείται η κυριακάτικη αργία.

-Να μην είναι τα ωράρια μας « λάστιχο».

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ 4ΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΒΑΡΔΙΑΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΜΑΙΟΥ 2012

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΗΡΑΝ ΚΛΑΔΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ.

• ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ
• ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΙΔ. ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΕ & ΓΡΑΦΕΙΩΝ
• ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔ. ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ – ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
• ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔ. ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ – ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
• ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΙΔ. ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ – ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΛΑΥΡΙΟΥ
• ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ CARREFOUR-DIA-ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
• ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ LIDL ΝΟΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
• ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΑΤΟΣ
• ΣΩΜΑΤΕΙΑΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ – ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ – ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

http://fadomduck2.blogspot.com/2012/05/blog-post_21.html

Read Full Post »

Εν δυνάμει…

Paul Gauguin O taiti (Nevermore), 1897

Το πρώτο μου blog πρέπει να το έφτιαξα το 2008 και είναι το http://www.poexania.dtoxic.com. Ο συγκεκριμένος provider ήταν τόσο αισχρός, που από κάποια στιγμή και έπειτα τα άρθρα άρχισαν να σβήνονται από μόνα τους, σε σημείο μέχρι σήμερα να έχει χαθεί το 90/100 των άρθρων μου που είχαν δημοσιευθεί εκεί. Αυτά τα άρθρα αν και δεν κατάφερα να τα αποθηκεύσω κάπου, δεν με απασχολεί και τόσο μιας και πάντα αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο ήταν το να έχω έμπνευση για να δημιουργώ και όχι το να έχω κρατήσει φυλαγμένο ένα «μπαούλο» με δημιουργήματα/τερατουργήματα από το παρελθόν.

Έτσι και αλλιώς τα μπαούλα από το παρελθόν κρύβουν μέσα τους τρομαχτικά πράγματα, τα οποία ίσως και να μην θέλουμε να τα θυμόμαστε, ίσως να μην θέλουμε να τα αντιμετωπίσουμε, ακόμα και να μην μπορούμε. Μερικές φορές το κίνητρο για να προσδοκά κάποιος το μέλλον, πηγάζει από την αγωνία του να τρέξει και να ξεφύγει από το ίδιο του το παρελθόν.

Βέβαια  η αλήθεια είναι πως από το παρελθόν δεν μπορούμε να αποδράσουμε ποτέ, είμαστε εμείς οι ίδιοι, σώμα και πνεύμα ένα μπαούλο από το παρελθόν. Έχουμε λοιπόν ενσωματώσει μέσα μας όλο το χρόνο που διανύσαμε, ενσυνείδητα, υποσυνείδητα, ασυνείδητα, όχι όμως ανεπαίσθητα. Όλο αυτό λοιπόν, λειτουργεί ως ένα πρίσμα, ας το ονομάσουμε πρίσμα της εμπειρίας, μέσω του οποίου ερμηνεύουμε τις αισθητηριακές εντυπώσεις της καθημερινότητας, από όπου και αν έρχονται αυτές.

Το ερώτημα είναι, «υπάρχουν άραγε πράγματα που έχουμε ζήσει και έχουν πια ολότελα χαθεί;»

Σίγουρα υπάρχουν γεγονότα που τα έχουμε ξεχάσει, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μας έχουν αφήσει την στάμπα τους. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα όνειρα και την ψυχανάλυση, με τη βοήθεια των οποίων ανακαλύπτουμε μέσα μας πράγματα τα οποία δεν γνωρίζαμε καν ότι ενσωματώναμε.

Προσωπικά, διαβάζοντας παλιότερα άρθρα δικά μου, διακρίνω στον εαυτό μου μια εξελικτική πορεία, η οποία όμως με μεταφέρει από το πιο γενικό και το πιο αφηρημένο, στο πιο εξειδικευμένο. Σηματοδοτεί αυτό άραγε την επιλογή ενός συγκεκριμένου δρόμου σκέψης, ενδιαφερόντων, αντανακλαστικών; Σίγουρα ναι, την σηματοδοτεί! Μήπως όμως παράλληλα κρύβεται από πίσω και κάποιου είδους αγκύλωση, μια πνευματική δυσκαμψία; Για παράδειγμα παλιότερα μπορούσα να γράφω εύκολα μικρές ιστοριούλες, πλέον, αν και συχνά έχω καλές ιδέες, σπάνια καταφέρνω να τις υλοποιήσω ούτος ώστε να βγάλω κάτι ολοκληρωμένο σε μορφή ιστοριούλας από αυτές. Το ίδιο ισχύει πάνω κάτω τελευταία και για την ποίηση. Εκτός λίγων εξαιρέσεων που σχετίζονται με υποθέσεις της στενά προσωπικής μου ζωής, τα ποιήματα που μου βγαίνουν να γράφω έχουν στην πλειοψηφία τους χαρακτήρα κοινωνικοπολιτικό. Βέβαια είμαι σίγουρος ότι αυτό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με τα σημεία των καιρών.

Είναι αλήθεια πως όσο ο χρόνος περνά και εμείς μεγαλώνουμε, οι επιλογές μας περιορίζονται. Μας τις περιορίζει αφενός ο χρόνος που περνά, άρα και καταλαβαίνουμε εκ των περιστάσεων ότι δεν προλαβαίνουμε να τα μάθουμε/κάνουμε όλα και αφετέρου η ίδια η κοινωνία που δεν μας συγχωρεί πια την ανέμελη ζωή του τζίτζικα από το δημοφιλές παραμύθι αλλά απαιτεί από εμάς να έχουμε μια ζωή πιο κοντά σε αυτή του εργατικού μερμηγκιού.

Υπάρχει όμως κάποιος τρίτος δρόμος[1] μεταξύ του μέρμηγκα και του τζίτζικα;

Κατά τη γνώμη μου ναι υπάρχει και σχετίζεται με την μάθηση κάθε είδους, είτε αυτή λέγεται συλλογή εμπειριών, είτε διάβασμα βιβλίων, είτε οτιδήποτε άλλο. Από αυτήν θεωρώ πηγάζει σε μεγάλο βαθμό το είδος εκείνο της απόλαυσης που νιώθουμε όταν είμαστε μικρά παιδιά και ερχόμαστε σε επαφή/σύγκρουση με τον κόσμο. Ο ενθουσιασμός που αισθανόμαστε όταν βλέπουμε για πρώτη φορά την ουρά ενός παγωνιού, ο εντυπωσιασμός που νιώσαμε όταν μας διηγήθηκαν για πρώτη φορά τους άθλους του Ηρακλή, οι ώρες που περάσαμε χαζεύοντας πολύχρωμους βώλους, το βήμα εκείνο που κάναμε όταν μεγαλώσαμε λιγάκι, κρυφά από τους γονείς μας, το οποίο μας έβγαλε από τα στενά όρια της γειτονιάς μας.

Όλα αυτά, η συλλογή δηλαδή εμπειριών/πληροφοριών, που είναι καταιγιστική όταν είμαστε μικρότεροι, μας φέρνουν σε επαφή με έναν κόσμο που μέχρι τότε δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχε, και αυτό αποτελεί κάτι το ιδιαίτερα απολαυστικό, ηδονικό θα έλεγα.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο θα πρέπει να συνεχίσουμε να διεκδικούμε αυτήν την αποκάλυψη καθημερινά, να μην πούμε ποτέ «καλά είμαστε ως εδώ που φτάσαμε» να μην βιαστούμε να μπούμε σε ένα καλούπι που θα μας καταδικάσει σε ένα είδος ζωής ντεζαβού όπου η κάθε μέρα θα είναι όμοια βαρετή και επαναλαμβανόμενη με την προηγούμενη.

Πολλοί για παράδειγμα ζωγράφοι, όπως ήταν ο Γγωγκέν, έφτασαν στο σημείο να εγκαταλείψουν την Ευρώπη, προκειμένου να αποφύγουν τις συμβάσεις τις οποίες έθετε η κλασική παράδοση στην τέχνη, το καλούπωμα.  Αναζήτησαν την έμπνευση σε πρωτόγονα μέρη, εκεί που θα μπορούσαν να ξεκινήσουν από την αρχή, τόσο στην τέχνη όσο και στην ίδια τη ζωή, υπό μια έννοια  διεκδίκησαν το απαγορευμένο δικαίωμα να ξαναγίνουν παιδιά.

Και θα πει κάποιος, ο οποίος θα έχει δίκιο

«Ναι βρε αδερφέ, αλλά καμιά φορά η ζωή τα φέρνει έτσι που σε πετάει μέσα σε μια ρόδα όπως αυτή που έχουν τα χάμστερ και εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αρχίσεις να τρέχεις»

Σαφώς υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που το χαμστεροτζόκινγκ μας γίνεται κακή συνήθεια ή και μερικές ακόμα που κλεινόμαστε από μόνοι μας μέσα στην ρόδα, επειδή θεωρούμε ή επειδή μας έχουν πείσει ότι αυτό είναι το πρέπον. Συχνά λοιπόν εναλλακτικές και παράλληλα μονοπάτια υπάρχουν, απλά εμείς έχουμε μάθει να μην τα διαβαίνουμε, ίσως επειδή νιώθουμε καταπονημένοι από την καθημερινότητα και αυτά απαιτούν από εμάς παραπάνω κόπο. Αρνούμενοι όμως να εξερευνήσουμε αυτά τα μονοπάτια, για χάρη της συνήθειας ή της παραίτησης, αμέσως απαρνούμαστε και τις όποιες απολαβές έχουν αυτά να μας προσφέρουν ενώ υπό κάποια έννοια αρνούμαστε την ίδια μας την εξέλιξη.

Και θα έρθει πάλι να πει κάποιος, αδίκως αυτή τη φορά, «έτσι και αλλιώς τι νόημα έχουν όλα αυτά, θνητοί και πεπερασμένοι δεν είμαστε;»

Είναι το αντίστοιχο του γιατί να δέσω τα κορδόνια των παπουτσιών μου αφού θα τα λύσω πάλι το βράδυ; Όμως όπως και να το κάνουμε, το μονοπάτι/α της ζωής, για όσο αυτή διαρκέσει, έχει μεγάλη σημασία έστω και για εμάς τους ίδιους(για να μην το προεκτείνουμε και στις επερχόμενες γενιές), ο τρόπος με τον οποίο θα το/τα διανύσουμε…

Είμαστε όντα που η κάθε μας στιγμή κουβαλά ένα ολόκληρο χρονικό συνεχές. Ας κάνουμε λοιπόν το παν έτσι ώστε η πορεία της ζωής μας ως την κάθε δεδομένη στιγμή να μην διαγράφει πίσω της μια ουρά όμοια με το εγκεφαλογράφημα του Γιώργου Παπανδρέου.

Αυτά

Καλή σας νύχτα

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

---

[1] Πάντα ήθελα και εγώ να χρησιμοποιήσω αυτήν την έκφραση:)

Read Full Post »

Όλοι στην απεργία, όλοι στον αγώνα μέχρι να πέσουν!

Read Full Post »