Phantom Limb
Αυτός ο κόσμος χάνει τα άκρα του
μα για όλους εμάς που ήμασταν εκεί πριν τους πρόσφατους ακρωτηριασμούς
τα μέλη αυτά υπάρχουν ακόμα και μας πονάνε
κάθε που πιάνουν τα κρύα και οι συννεφιές
Είναι κάτι παραπάνω απο αναμνήσεις,
σαν τα φαντάσματα
υπάρχουν και μας στοιχειώνουν
κι όταν ξεχνιόμαστε
το πρωί καμιά φορά που πρωτοξυπνάμε
νιώθουμε ακόμη πως είμαστε ολάκεροι
μέχρι να κάνουμε πως θα σηκωθούμε
και βιώσουμε την ανημπόρια μας
Πέφτουμε έτσι όπως πέφτει ο κόσμος και σπάει
και σηκωνόμαστε
όπως και πριν άλλοι απο εμάς εσηκώθηκαν
και όπως θα σηκωθούνε και άλλοι μετά απο μας
να κάνουν και εκείνοι δυο τρια βήματα πριν σπάσουν
και ίσως κάποτε να διαπιστωθεί αν τελικά αυτός ο κόσμος
είναι το νεογνό που μαθαίνει τώρα σιγά σιγά, στα πρώτα του βήματα
ή ο ξεμωραμένος γέρος στα στερνά του
Αμπελοφιλοσοφίες 