Παράλληλα σύμπαντα
Μου είπες πως μένεις σε άδειο σπίτι
Μα εγώ το βλέπω γεμάτο έπιπλα, καναπέδες, τηλεοράσεις.
Δεν μπορείς καν να το πεις λιτό
Και το μπαλκόνι σου, μου λες, βλέπει στο σκουπιδότοπο
Όμως έξω βλέπω θάλασσα και μαγαζιά και φωνές
Φωνές που ακούγονται χαρούμενες
Λες κάτι γίνεται με το θόρυβο τη νύχτα που δεν σε αφήνει να κλείσεις μάτι
Όμως το μόνο που ακούγεται αργά το βράδυ είναι ο παφλασμός των κυμάτων
Κάτι που σίγουρα σε νανουρίζει
Δεν ξέρω φίλε μου γιατί συνεχώς διαμαρτύρεσαι
Δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις όλα αυτά τα προβλήματα
Μήπως λίγο υπερβάλεις;
Εγώ, πάντως, μια χαρά σε βρίσκω…
Αμπελοφιλοσοφίες 