Άσχετα με το αν η σοσιαλδημοκρατία μπορεί να καταστεί ο πιο αποτελεσματικός υπηρέτης του καπιταλισμού, το να ψηφίζουν σε οποιαδήποτε χώρα κόμματα που βάζουν ως ιδεολογια τους το μισανθρωπισμο μπροστά, έχει τη σημασία του. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ είναι πιστοί υπηρέτες του κεφαλαίου στην Ελλάδα και δεν το απειλούν ούτε στο χιλιοστό άσχετα αν αυτοπαρουσιάζονται ως προοδευτικοί! Όμως, το να ψηφιζαν οι Ελληνες και να έβγαζαν πρώτη τη Χρυσή Αυγή δεν θα ηταν το ίδιο, γιατί αυτό κατι θα σήμαινε για τους ψηφοφόρους/πολίτες, οτι η αποκτήνωση τους έχει χτυπήσει κόκκινο.
Το να βγαίνεις στα μπαλκόνια για το Λούλα είναι ολίγον τι σαν το top 20 ΠΑΣΟΚ voters, επίσης η τόσο μικρή ποσοστιαία διαφορά του με τον Μπολσονάρου, δείχνει πως ο ακροδεξιός λογος δεν έχει πάψει να εχει πέραση στην δύστυχη αυτή χώρα. Δεν είμαι αισιόδοξος για το μέλλον της Βραζιλίας με το Λούλα στο τιμόνι, στο κατω κατω τον εχουν ξαναφαει στη μάπα και θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα(τριτη φορα «αριστερα»). Απλα, ξαναλεω, η ακροδεξιά ψήφος οσο αυξάνει, μαρτυρά παράλληλη αύξηση και της αποκτήνωσης στη βάση της κοινωνίας και αυτό δεν είναι κάτι θετικό.
Βέβαια -για να τα λέμε και αυτά- οι ευθύνες για το γιατί καλλιεργείται το έδαφος για την όποια αποκτήνωση του λαού, δεν βαραίνουν πρωτίστως τον κάθε Λούλα, αλλά σιγοψήνονται ή ξαναζεσταίνονται στον φούρνο της αστικής διακυβέρνησης του λεγομενου «δημοκρατικού τόξου» που προηγείται (βλεπε Λούλα στην συγκεκριμένη περίπτωση). Καταληκτικά, όσο λάθος είναι το να λέμε ότι η ακροδεξιά ψήφος δεν έχει διαφορά από την ψήφο σε παραδοσιακά αστικά κόμματα, τόσο λάθος είναι το να μην αντιλαμβανόμαστε την «συνέχεια» που υπάρχει στην πολιτική διακυβέρνηση μιας χώρας και να νομίζουμε πως ανοίγει νεα σελίδα, κάθε φορά που εναλλάσσονται τα όποια κόμματα στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης, ξεχνώντας που βρίσκεται η πραγματική εξουσία.
Άκουσα χθες ένα μέρος της εκπομπής του press project για το τραφικινγκ και ομολογώ πως δεν περίμενα να πουν τέτοιες χοντράδες.
Ακούστε κάπου εκεί από το 24.30 – 27.30 το επίμαχο σημείο. Εκφράζεται ξεκάθαρα η λογική πως αφού η πορνεία δεν είναι πορνεία αλλά σεξεργασία, γιατί να λέμε τον νταβατζή νταβατζή; Δεν θα μπορούσε απλά να είναι κάποιος μισθωτός ή φίλος της εκδιδόμενης ή η σχέση της βρε αδερφέ; Στο κάτω κάτω, λέω εγώ, η «σεξεργασία» είναι και ένας τρόπος να μειωθεί η ανεργία που ταλανίζει τη χώρα, ας την προωθήσουμε. Μιλάμε για χυδαία κανονικοποίηση της πορνείας και των όσων την περιβάλλουν. Αμα ρε παιδία η πορνεία είναι έτσι απλά μια εργασία, γιατί να χρειάζεται προστάτης; Αυτού του είδους οι κανονικοποιήσεις, λοιπον, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ξέπλυμα νοσηρών φαινομένων του καπιταλισμού. Είναι μέρος της ίδιας λογικής απέναντι στην χρήση ναρκωτικών, που θέλει το πρόβλημα να λύνεται αν ας πούμε οι χρήστες, αντί να παίρνουν τη δόση τους σε μισοχτισμένες οικοδομές και με μολυσμένες βελόνες, το κάνουν σε καθαρούς χώρους με αποστειρωμένες βελόνες και σε ένα περιβάλλον ευταξίας. Σαν να είναι αυτό μόνο το πρόβλημα με τα ναρκωτικά.
Ύστερα υπάρχει μια τάση διαχωρισμού της πορνείας σε καταναγκαστική και εθελοντική, λες και καταναγκασμός είναι μόνο το να σε πάρουν να σε χώσουν σε ένα κοντέινερ και να σε βάλουν να εκδίδεσαι. Για να πούμε κατά πόσο είναι ελεύθερη επιλογή η πορνεία πρέπει να συγκρίνουμε τα ποσοστά ανθρώπων των ανώτερων οικονομικών στρωμάτων που καταλήγουν στην πορνεία με τα ποσοστά ανθρώπων των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, ή αν μπορούσαμε, να συγκρίνουμε τα ποσοστά πορνείας σε μια χώρα που οι πολίτες της θα είχαν λύσει οριζόντια τα βασικά τους προβλήματα σε σχέση με μια χώρα γεμάτη εξαθλιωμένους, όπως είναι οι περισσότερες καπιταλιστικές χώρες.
Πάντως για τη χώρα μας, τα στοιχεία κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι όπως δείχνει η παρακάτω έρευνα. (συγνώμη που είναι από το Lifo αλλά αξίζουν τα στοιχεία που δίνονται)
Όχι μόνο αυξάνονται τα άτομα που εκδίδονται, αλλά το κάνουν και για λιγότερα χρήματα. Μέσο όρο 11 ευρώ το 2017 στο πεζοδρόμιο. Βέβαια, δεν είναι το αντίτιμο το θέμα, αλλά ενα τόσο ευτελές αντίτιμο είναι απόδειξη ότι η οικονομική εξαθλίωση σχετίζεται αμεσα με την αύξηση της πορνείας. Απόδειξη επίσης, ότι δεν αποτελεί ελεύθερη επιλογή αλλά αποτέλεσμα έλλειψης επιλογών η «μετάβαση» στην πορνεία. Επειδή μίλησα και για τα ναρκωτικά παραπάνω, είναι άξιο εξέτασης όχι το αν αλλά το κατά πόσο η πορνεία συνδέεται με την τοξικοεξάρτηση. Αλήθεια, είναι και αυτό ελεύθερη επιλογή, το να πουλάς σεξουαλικά το σώμα σου για να πάρεις πρέζα; Το να πεις την πορνεία σεξεργασία δεν λύνει το πρόβλημα και δεν είναι μια εργασία όπως οι άλλες ούτε αποτελεί πραγματικά ελεύθερη επιλογή στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Αντίθετα, είναι μια περιθωριακή κατάσταση με ότι αυτό συνεπάγεται και όπως και να το βαφτίσεις η ουσία δεν αλλάζει. Αυτό δεν σημαίνει πως τα άτομα που εκδίδονται δεν πρέπει να απαιτούν κάποια στοιχειώδη πράγματα και να αγωνίζονται συλλογικά, παράλληλα όμως δεν συνεπάγεται πως το ζήτημα της πορνείας λύνεται με επαγγελματικά δικαιώματα, διότι όπως και αν το κάνουμε, δεν ειναι ενα επάγγελμα σαν ολα τα άλλα, αλλά δείγμα αποτυχίας της κοινωνίας. Αυτά τα ολίγα…
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος (Poexania)
ΥΓ: Θυμήθηκα τώρα δυο περιστατικά στη Γερμανία, μέσω των οποίων μάθαμε πως εκεί ο ανάλογος ΟΑΕΔ στέλνει άτομα να δουλέψουν σε οίκους ανοχής και με βάση το νόμο, αν δεν δεχθούν υπάρχει περίπτωση να χάσουν τα όποια προνόμια τους παρέχονται ως άνεργοι. Ακολουθούν τα σχετικά λινκ.
Αμπελοφιλοσοφίες 