Υπάρχουν γενικότερα ζητήματα, όσον αφορά το πώς εξελίσσονται οι επιστήμες που είναι ικανά να προβληματίσουν όταν θα έρθουμε αντιμέτωποι με αυτά. Αντιμέτωποι όχι σε ατομικό επίπεδο -σαφώς και εκεί βέβαια αναπόφευκτα- αλλά σε πολιτικό και κινηματικό.
Γράφω το παραπάνω με αφορμή το τσιπάκι της εταιρίας του Ίλον Μασκ, το οποίο εμφυτεύεται στον εγκέφαλό ή σε κάποιους νευρώνες (δεν είμαι και ειδικός σε αυτά) και βοηθάει να υπάρχει άμεση αλληλεπίδραση μέσω αυτών των νευρώνων, του εγκεφάλου με ηλεκτρονικές συσκευές. Η τεχνολογία αυτή δεν ξέρω πόσο έχει προχωρήσει, όμως σίγουρα υπάρχει ενδιαφέρον (οικονομικό και επιστημονικό) αλλά και χώρος για εξέλιξη στο επιστημονικό αυτό πεδίο.
Οι εφαρμογές μιας τέτοιας εξέλιξης θα μπορούσαν να είναι εκατοντάδες, από το να βοηθηθούν άτομα με αναπηρία να έρθουν ευκολότερα σε επαφή με το περιβάλλον, μέχρι να παρακολουθούνται οι δραστηριότητες ατόμων σε πραγματικό χρόνο… ακόμα και να ελέγχεται η συμπεριφορά άμα αυτό το προεκτείνουμε στα σύνορα της επιστημονικής φαντασίας (που άλλοτε επιβεβαιώνεται και άλλοτε όχι).
Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω ο δικός μου προβληματισμός είναι ο εξής. Πως θα έπρεπε να βλέπει το εργατικό κίνημα και η πολιτική έκφραση αυτού, τέτοιου είδους εξελίξεις; Προσέξτε, δεν μιλάμε για την θεωρητική επεξεργασία, όπου θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τους κινδύνους και για τα οφέλη κλπ κλπ, αλλά τι θα κάνει όταν θα αντιμετωπίσει τέτοια ζητήματα στην νομοθεσία για παράδειγμα. Πως θα πρέπει να αντιδράσει ένα κοινοβουλευτικό κομμουνιστικό κόμμα όταν θα έρθουν προς ψήφιση νομοσχέδια που θα ορίζουν το πλαίσιο των εφαρμογών τέτοιας τεχνολογίας; Πρέπει να τα καταψηφίζει a priori, καίγοντας μαζί με τα ξερά και τα χλωρά (δλδ μαζί με τις επιβλαβείς εφαρμογές και τις ωφέλιμες); Θα έπρεπε να μεταθέσει τις όποιες εφαρμογές στο σοσιαλισμό; θα αποτελούσε μια τέτοια στάση ένα είδος πολιτικού νέο-λουδιτισμού;
Από την άλλη μπορεί να πει κανείς ότι ανεξάρτητα με το τι πολιτική στάση θα κρατήσει ένα κομμουνιστικό κόμμα στο κοινοβούλιο, ο κόσμος δεν διαμορφώνεται με βάση του τι θα ψηφίσει αυτό στη βουλή ούτε καν με βάση του τι θα ψηφίσουν τα κυρίαρχα κόμματα. Η νομοθεσία συνήθως έρχεται επικουρικά να δρομολογήσει ή και να κατευθύνει τις όποιες εξελίξεις στον πραγματικό κόσμο, οι οποίες όμως εν τέλει βρίσκουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διέξοδο αργά ή γρήγορα.
Πάντως το ερώτημα παραμένει, τι στάση αλήθεια κρατάς σε αυτές τις περιπτώσεις; Πως αποφεύγεις να δρας συντηρητικά σε οτιδήποτε νέο και παράλληλα να μην γίνεσαι μέρος όλων εκείνων των δεινών που πάνε χέρι – χέρι με κάθε τεχνολογική καινοτομία στον καπιταλισμό; Θα αρνηθείς μια εφεύρεση ανάλογη του αεροπλάνου επειδή αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως όπλο;
Για όλα τα παραπάνω δεν έχω κάποια απάντηση, όχι τουλάχιστον σε πρακτικό επίπεδο. Λέγοντας πρακτικό εννοώ το τι πρέπει να κάνεις όταν καλείσαι να πεις ένα ναι ή ένα όχι.
Πριν από λίγο μου ζήτησε ένας φίλος να του βρω κάποιο laptop για το γιο του για την Τηλε-Εκπαίδευση. Επειδή πριν λίγο καιρό πάλι, κάποιος φίλος μου είχε ζητήσει να του βρω laptop και να του παραγγείλω είχα μια ιδέα των τιμών. Σήμερα λοιπόν, διαπίστωσα ψάχνοντας πάνω κάτω laptop με τα ίδια χαρακτηριστικά που είχε και το προηγούμενο που παρήγγειλα, ότι οι τιμές τις τελευταίες μέρες έχουν πάρει τα πάνω τους, τουλάχιστον σε καμιά δεκαριά μοντέλα που τσέκαρα. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά ότι όλο αυτό οφείλεται σε μαυραγοριτισμό των καταστημάτων, ίσως και να είναι άλλοι λόγοι. Πάντως αν κάτι τέτοιο ισχύει, το «αόρατο χέρι της αγοράς» κάνει για ακόμη μια φορά κωλοδάχτυλο σε οικογένειες που ενώ τα βγάζουν πέρα πολύ δύσκολα στις παρούσες συνθήκες, είναι αναγκασμένες να αγοράσουν ένα υπολογιστή προκειμένου να ανταποκριθεί το παιδί τους στις σχολικές τους υποχρεώσεις.
Παραθέτω εικόνες από το Σκρουτζ που απεικονίζουν την εξέλιξη τιμής κάποιων laptop που πουλιούνται αυτή τη στιγμή στην ελληνική αγορά. Όπως βλέπετε οι αλλαγές στις τιμές αφορούν αρκετές δεκάδες ευρώ. Να σημειώσω ότι απλά διάλεξα τα 5 πρώτα Laptop κατά σειρά τιμής της λίστας αποτελεσμάτων με κριτήριο να ειναι ryzen να εχουν 8 gigabyte ram και ssd σκληρό δίσκο (το ίδιο φαινόμενο συνεχίζεται και στα υπόλοιπα, τσέκαρα τα πρώτα 8).
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος (Poexania)
Υστερόγραφο
Επειδή επισημάνθηκε στα σχόλια ότι αυτό το φαινόμενο μπορέι να συμβαίνει στα πλαίσια του black Friday (πως ανεβάζουν τις τιμές για να φανεί μετά ότι κάνουν γερές εκπτώσεις), τσέκαρα ενδεικτικά την πρόοδο τιμών σε πλυντήρια τηλεοράσεις και ψυγεία και δεν δείχνει να επιβεβαιώνεται κάτι τέτοιο. Σε αυτές τις συσκευές οι τιμές δείχνουν να πέφτουν με το χρόνο (τσέκαρα 20 προϊόντα σε αυτές τις κατηγορίες), οπότε μάλλον η άνοδος των τιμών στα laptop δεν σχετίζεται με το black Friday.
Ως όρος το «No politica» έχει γίνει κυρίως γνωστός μέσα από τον αθλητισμό και χοντρικά εκφράζει την τάση να εξαφανιστούν οι όποιες πολιτικές αναφορές στα γήπεδα αλλά και στον χώρου του αθλητισμού και του πρωταθλητισμού γενικότερα. Οι θιασώτες της άποψης αυτής κρύβονται πίσω από το πρόσχημα της ουδετερότητας, για να μη γίνει, υποτίθεται, ο χώρος του αθλητισμού πεδίο πολιτικών αντιπαραθέσεων. Φυσικά ο αθλητισμός ήταν είναι και θα είναι συνδεδεμένος άμεσα με την πολιτική, όμως όσοι προωθούν το «No politica», δηλαδή μεταξύ άλλων πανίσχυροι οργανισμοί όπως η Uefa, θέλουν αυτό να γίνεται όσο το δυνατόν πιο ελεγχόμενα και με τους δικούς τους όρους. Βλέπετε το αθλητικό γεγονός ως εμπόρευμα, που αυτοί προωθούν, πρέπει να παρουσιάζεται αμόλυντο από τα προβλήματα και τις δυσκολίες της πραγματικής κοινωνίας, έτσι ώστε να αποτελεί ένα ασφαλές περιβάλλον για τους σπόνσορες και τους διαφημιστές.
Όμως το No politica δεν περιορίζεται μονάχα στον αθλητισμό, αντίθετα, είναι πολλές εκείνες οι δυνάμεις που προσπαθούν να το επιβάλλουν σχεδόν παντού. Ακούμε για κατάργηση των παρατάξεων στα πανεπιστήμια, βιώνουμε την τρομοκρατία ενάντια στον συνδικαλισμό σε χώρους δουλειάς, αντιμετωπίζουμε την «μακριά από κόμματα και πολιτικές» αντίληψη των ξεπουλημένων – δήθεν ανεξάρτητων- συνδικαλιστικών παρατάξεων και σωματείων, βλέπουμε να γίνονται σκληρές προσπάθειες απαγόρευσης ή περιορισμού των διαδηλώσεων κ.α. Αντίστοιχα, τα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης πίνουν νερό στο όνομα της πολιτικής ουδετερότητας, έστω και αν κάθε άλλο από ουδέτερα είναι, ενώ είναι ελάχιστα εκείνα που δεν κρύβουν όχι την κομματική τους αλλά έστω και την ιδεολογική τους ταυτότητα. Το φοβερό είναι, ότι ακόμη και τα ίδια τα κόμματα προωθούν ως ένα βαθμό τη λογική του No politica με εμφατικό τρόπο, ειδικότερα όταν αναφέρονται στο παρελθόν. Και έτσι, για πολλά από τα αστικά κόμματα, η ορθή ανάγνωση του ελληνικού εμφυλίου ή η αναφορά στη δολοφονία Λαμπράκη ταΐζει τα «εμφύλια μίση» για αυτό καλύτερα θα ήταν αν στρογγυλεύαμε λίγο τις αιχμές της ιστορίας ή αν κάναμε σαν να μην υπάρχουν.
Όλη αυτή η απέχθεια απέναντι στην πολιτική στράτευση, όλη αυτή η ώθηση προς το «No politica» τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα κρύβει από πίσω της την ανάγκη της εκάστοτε άρχουσας τάξης να κρατηθεί η «κοινωνική ειρήνη». Και με τον ωραιοποιημένο όρο αυτό, εξασφαλίζεται η συνέχιση της εκμετάλλευσης (εκτός και αν ζούμε σε κοινωνίες που δεν υπάρχει οργανωμένη εκμετάλλευση) αφού ο κόσμος θα μένει μακριά από οποιαδήποτε πολιτικά προτάγματα δεν μπορεί η άρχουσα τάξη να ελέγξει η να διαχειριστεί. Ας πάρουμε για παράδειγμα τη Eurovision η οποία τηρεί το no politica κατά περίπτωση, ενω επιτρέπει μια χαρά τους πολιτικούς στίχους όταν αυτοίεξυπηρετούν την κυρίαρχη ιδεολογία. Δεν θέλω όμως να επεκταθώ σε αυτήν την κατεύθυνση αλλά να αναφερθώ σε ένα πιο συγκεκριμένο παράδειγμα, το οποίο έγινε αφορμή να γράψω και το παρόν άρθρο.
Ήμουν μέλος της επίσημης ομάδας στο Facebook του Playstation στην Ελλάδα ύστερα από πρόταση φίλου που αποδέχθηκα προκειμένου να χαζεύω που και που διάφορες δημοσιεύσεις σχετικές με το gaming. Αυτές τις μέρες, με αφορμή την δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από αστυνομικούς στις ΗΠΑ και τις αντιδράσεις μεγάλου μέρους του αμερικάνικου λαού, πολλές εταιρίες, μεταξύ αυτών και η Sony, έχουν –για λόγους μάρκετινγκ – πάρει θέση απέναντι στο γεγονός. Φυσικό είναι να υπάρχουν και ανάλογες δημοσιεύσεις στην εν λόγω ομάδα. Το να ποστάρεις λοιπόν ένα ξερό «black lives matter» στη συγκεκριμένη ομάδα, ειδικά όταν αυτό προέρχεται από screenshot μεγάλης εταιρίας παραγωγής αθλητικών παιχνιδιών, δεν είναι πρόβλημα για τους διαχειριστές της ομάδας. Πρόβλημα είναι να γίνει διάλογος από κάτω και να αντιπαρατεθούν τα μέλη της ομάδας πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, τότε τα σχόλια σβήνονται και η ανάρτηση κατεβαίνει με πρόσχημα το ότι εδώ δεν μιλάμε για πολιτική. Και δεν έχουμε την περίπτωση υβριστικών σχολίων ούτε σχολίων εκτός θέματος, έτσι ώστε να δοθεί η αφορμή για moderation, αλλά για σχόλια που ήταν αρκετά ψύχραιμα για το είδος της συζήτησης και στην πλειοψηφία τους να είναι σχετικά με την αρχική ανάρτηση. Μακάρι να είχε αυτήν την τακτική μόνο η Sony, όμως την υιοθετούν όλες οι εταιρίες όπως είναι φυσικό… διότι, καλός ο Φλόιντ για να διαφημιστούμε μέσω αυτού, κακός όταν γίνεται αφορμή να πάμε λίγο και στην ουσία. Και την αντίληψη αυτή δεν την έχουν μόνο οι εταιρίες κολοσσοί στις σελίδες τους στο Facebook, αλλά και πολλές άλλες χομπίστικες σελίδες ακολουθούν την ίδια πολιτική No politica όταν σε πείσμα όλων ο πραγματικός κόσμος εισβάλει και τους χαλάει τη γαλήνια ατμόσφαιρα. Θυμάμαι πριν χρόνια που έγραφα σε ένα ηλεκτρονικό περιοδικό για gaming μου είχαν λογοκρίνει ένα άρθρο που αναφέρονταν στην προπαγάνδα στα video games, με τη λογική ότι δεν μιλάμε εδώ για πολιτική, κάτι που έγινε αιτία από πλευράς μου να μην τους ξαναστείλω άρθρο. Δεν είναι φυσικά ούτε εφικτό ούτε θεμμιτό να μετατραπούν όλες οι σελίδες σε πεδία πολιτικών αντιπαραθέσεων, όμως, αφού και εσύ ως σελίδα για τον α ή β λόγο αναφέρεσαι σε ένα ζήτημα τόσο μεγάλο, γιατί απαγορεύεις από κάτω τον πολιτισμένο πολιτικό διάλογο;[1]
Αυτό που εγώ ονομάζω «λογοκρισία του ενός κλικ», δηλαδή να κατεβάζουν μια δημοσίευση και χιλιάδες σχόλια με ένα απλό κλικ οι εκάστοτε Moderators, είναι κάτι που θα πρέπει να μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον. Και όλο αυτό δεν αφορά μόνο μικρότερες ή μεγαλύτερες ομάδες στο Facebook αλλά και την ίδια την πολιτική του Facebook, του YouTube, του Twitch και άλλων μαζικών μέσων τα οποία μας δίνουν την ψευδαίσθηση της ελευθερίας της έκφρασης ενώ με χιλιάδες τρόπους παρεμβαίνουν και λογοκρίνουν την υποτιθέμενη αυτή ελεύθερη έκφραση. Μπορούν να κλείσουν σχόλια, να κατεβάσουν βίντεο, να αφαιρέσουν οτιδήποτε, να θάψουν αυτό που δεν θέλουν, να προωθήσουν αυτό που θέλουν κλπ. Ως αφορμή μπορεί να βρουν οτιδήποτε, από το No politica μέχρι και αυτό που σύμφωνα με τη δική τους αντίληψη(ως πολυεθνικές, αλλά και ως δασκαλεμένοι moderators), δεν κρίνεται πολιτικά ορθό ή θεωρούν προσβλητικό για τη μια ή την άλλη ομάδα. Καθορίζοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό το ύφος, το περιεχόμενο και το είδος του δημόσιου διαλόγου όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Internet. Καλό θα ήταν λοιπόν να έχουμε υπόψη μας τα όρια αυτού του μέσου που καθημερινά χρησιμοποιούμε και να μην τρέφουμε αυταπάτες σχετικά με το πόσο ελεύθερο είναι στα πλαίσια μιας ευρύτερης καπιταλιστικής κοινωνίας. Πόσο μάλλον όταν οι κυρίαρχες πλατφόρμες που χρησιμοποιοεί η συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών βρίσκονται πάντα σε απόσταση ενός κλικ από το να μας φιμώσουν.
I had this problem for over a year but i ignored it because i use mozilla firefox as a default browser, but today i decided to correct all the minor problems on my pc so i solved that one too.
Well in my case the problem was very simple(took me about 1 hour to find it out tho!!!). For some reason the chrome executable file was set to «run in win xp compatibility mode»(i know i haven’t selected that or at least i don’t remember doing it), after i deselected the «win xp compatibility mode», chrome worked fine again.
So its very easy to fix it if that is your case also.
find the executable or the shortcut of chrome
right click on it and select properties
then go to the compatibility tab
un-check «run the program in compatibility mode for:»
I was fixing a laptop (Toshiba A300 j15) And all of a sudden it asked me for a system password(there was no system password before).
So i tried to find ways to remove the password (bios default did not worked).
After awhile i had found the solution
If you remove the memory cover, and the memory chip, under that, there is an ◄ ► shaped area as shown below
You just have to short it together with a screwdriver for about 15 seconds and then the password will go away(in my case i heart a low sound after 15 sec).
I am making this post in order to tell you how i solved this problem
(driver crashing) after many days of searching and despaire:). I hope im helping some people not having a nervous breakdown.
I have found the sollution on a forum but i have lost the address of that forum so im gonna explain it to you in my own words.
Well in my case, the problem was a conflict between the graphics adapter high definition audio and my m/b high definition audio. I have disabled(not erased the driver), from the device manager, my graphic adapter high definition audio, and the crashes have stopped.
I hope it works for you too
If you have any questions just ask(im not posting any screenshoots from my device manager because my windows is in greek language)
Ok i have found a screenshoot(16/2/2012)
As you can see on the picture all you got to do is disable one of the two availiable high definition audio(left click and disable) either the m/b or the graphics card.
press someware on the picture to see it in higher definition
Αμπελοφιλοσοφίες 