Εκδρομή αρχαία Άπτερα

Read Full Post »

Για λόγους ιδιαίτερης κοινωνικής ευαισθησίας ή αλλιώς το damage control της φρίκης.

Η Hellenic train αποφάσισε λέει να δώσει αποζημιωσεις σε μορφή ελεημοσύνης στους ανθρώπους που τραυματίστηκαν ή στις οικογένειες που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους. Σύμφωνα με τα οσα λέει η εταιρία:

«Όπως υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της, θα καταβάλλει τις σχετικές προκαταβολές για την κάλυψη των άμεσων οικονομικών αναγκών για λόγους ιδιαίτερης κοινωνικής ευαισθησίας, «χωρίς αυτό να συνιστά σε καμία περίπτωση αποδοχή ευθύνης από την πλευρά της εταιρείας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 1371/2007».» (παραθεμα απο in.gr)

Με λιγα λογια, η Hellenic Train, που επιδοτείται απο το Ελληνικό δημόσιο με 50 εκατομμύρια το χρόνο, θα δώσει «χαριστικά» -οχι επειδή φταίει δηλαδή- γύρω στα 3 – 3.5 εκατομμύρια συνολικά, σε όσους τραυματίστηκαν ή έχασαν ανθρώπους στο έγκλημα στα Τέμπη (από 40 χιλιάδες σε κάθε οικογένεια με νεκρό/ους και 5 ή 10 χιλιάδες σε κάθε τραυματία). Θα δώσουν και 300 ευρώ έξτρα για τις αποσκευές. Ολα αυτά, με την κάλυψη φυσικά της Ευρωπαικής Ένωσης, αφού η εταιρία απεμπολεί τις όποιες ευθύνες της με αναφορά στον ευρωπαικό κανονισμό. Δεν ξέερω αν, ως προυπόθεση για να πάρει κάποιος αυτα τα χρήματα, θα είναι να παραιτηθεί όποιων αλλων απαιτηήσεων έχει προς την εταιρία… δεν το θεωρώ πάντως καθόλου απίθανο.

Εικάζω δε, πως ακόμα και αυτα τα ελάχιστα χρήματα (μαζί με οτι άλλα διαφυγόντα κέρδη θεωρεί οτι έχει) πρόκειται να τα ζητήσει πίσω από το Ελληνικό δημόσιο, αφού η ίδια δεν αποδέχεται την παραμικρή ευθύνη για το έγκλημα. Άλλωστε ουτε και οι κυβερνώντες (αλλλά ούτε και η αξιωματική αντιπολίτευση και ίσως αυριανή κυβέρνηση) δείχνουν να θεωρούν υπευθυνη την Hellenic Train, αφού ψάχνουν την ευθύνη μόνο στο μερίδιο που αφορά την συντήρηση του δικτύου και στο ατομικό λάθος. Δεν αποκλείεται βέβαια, ακόμα και αυτά τα πενιχρά ποσά, η ιταλική εταιρία να τα ζητήσει πίσω από τα ίδια τα θύματα, όπως έχει κάνει στο παρελθόν.

Ας βγάλει ο κάθε ένας τα συμπεράσματα του και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα…

Read Full Post »

Μερικές σκέψεις ή αλλιώς «μετά τα Τέμπη τι;»

Τα κάνω paste όπως ακριβώς τα ανάρτησα στο facebook πριν δυο μέρες προκειμένου να μείνουν. Συγχωρέστε με για την έλλειψη τόνων.

Τα παρακατω αποτελουν προσωπικες εκτιμησεις και σκεψεις και συμπερασματα απο την κουβεντα μου με αλλους ανθρωπους και απο την παρακολουθηση των τεκταινομενων των ημερων.

Λοιπον τα γραφω οπως τα σκεφτομαι δεν εχω κανει καμια τρομερη επεξεργασια στο μυαλο μου, ισως αν φτιαξω καποια στιγμη μια πιο τακτοποιημενη μορφη των οσων γραφω εδω να τα αναρτησω και ως αρθρο στο blog.

Νομιζω οτι πρεπει να νιωθουμε μια μικρη αισιοδοξια για τα αντανακλαστικα του κοσμου απεναντι στο τραγικο αυτο εγκλημα που συνεβη στα τεμπη. Ηταν ισως ο κουβας που ξεχειλεισε το βαρελι, ηταν ισως το σοκ το οποιο διεκοψε την «ομαλη» διεξαγωγη της καθημερινοτητας μας. Σε καθε περιπτωση, το οτι ο κοσμος φωναξε ενα μεγαλο οχι και ενα μεγαλο γιατι και ενα μεγαλο ΟΧΙ ΑΛΛΟ! ειναι κατι το οποιο δειχνει οτι δεν εχουμε γινει τελειως αναισθητοι σαν κοινωνια, εστω και αν εχουμε πολλα υπομεινει ως τωρα στην καμπουρα μας καρτερικα.

Οι τωρινες κινητοποιησεις, οσον αφορα τη μαζικοτητα, θυμιζουν μερες 2012, ομως, και αυτο ειναι προσωπικη μου αποψη, διαφερουν απο αυτες του 12 σε αρκετα σημαντικα πεδια. Καταρχας μπαινει αποφασιστικα και μαζικα μπροστα η νεολαια. Κατα δευτερον, δεν εχουμε φαινομενα μικροαστικα τυπου πανω και κατω πλατειας. Τριτον, η σοσιαλδημοκρατια και οι ακροδεξιοι δεν εχουν βρει χωρο σε αυτες τις κινητοποιησεις, σε αντιθεση με τις πλατειες. Αυτη τη στιγμη τολμω να πω ως πολιτικη και συνδικαλιστικη δυναμη ηγειται το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ ενω ακολουθουν και αλλες πολιτικες δυναμες μικροτερες, οπως επισης και μεγαλο μερος «ανενταχτου» πολιτικα λαου που ομως υιοθετει τα συνθηματα του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ καθως επισης και της νεολαιας που οπως ειπαμε ειναι πρωτη γραμμη σε ολο αυτο.

Η συμμετοχη του λαου ειναι ακομη ζωηρη και δεν εχει μειωθει ουτε σε ενταση η φωνη του στα διαφορα συλλαλητηρια και στις κινητοποιησεις. Αναμενεται και η απεργια της πεμπτης να εχει αρκετη επιτυχια.

Ολα τα παραπανω μεσα στο πενθος των ημερων μας κανουν να χαιρομαστε που τουλαχιστον κατι κινηθηκε. Δεν το λεω οπως ο πορτοσαλτε, αλλα δεν μπορειτε να αρνηθειτε οτι με ολα οσα γινονταν τα τελευταια χρονια στη χωρα, σε πολλων το μυαλο τριγυριζε το «μα καλα τι περιμενει ο λαος για να αντιδρασει;». φυσικα αντιδρασεις υπηρχαν, βεβαιως ουτε ηταν οσο μαζικες επρεπε και σιγουρα δεν προβαλλονταν απο κανενα μεσο ενημερωσης,, οχι στα κυριαρχα δηλαδη. Ομως και αντιδρασεις υπηρχαν και καποιες επιτυχιες σημαντικες. Το τωρινο ηχηρο μυνημα του λαου εκανε και την κυβερνηση να αναδιπλωθει επικοινωνιακα αλλα και τα media να προσπαθουν να χαιδεψουν τον κοσμο που αφριζε απο απογνωση για τα οσα εζησε αυτες τις μερες, το εγκλημα και τις αποκαλυψεις. Τα media φυσικα δεν το κανουν αυτο για να ριζοσπαστικοποιησουν τον κοσμο αλλα για να πουν στον κοσμο αυτα που θελουν και σταδιακα να τον φερουν στην κατασταση που ηταν πριν, το κατα ποσο θα το καταφερουνε δεν ξερω, ομως το ειδαμε να γινεται και το 12.

Τωρα σε πολλους απο εμας στο μυαλο ερχεται μοιραια το «ναι οκ και τωρα τι;», «ποιο θα ειναι το επομενο βημα;». Για εμενα ολο αυτο πρεπει να συζητηθει με πρωτοβουλια και του κκε, σε συσκεψεις με αξονα τη γειτονια η τον κλαδο εργασιας η τους 5-10 γνωστους που μπορει να εχει ο καθε ενας και μπορει να ανοιξει μια συζητηση μαζι τους. Να γινουν εκτιμησεις και προτασεις τοσο απο το κομμα, αλλα να ακουστουν και οι προτασεις και οι ιδεες οσων ενδιαφερονται να συμμετεχουν σε αυτον το διαλογο. Περα απο αυτο, υπαρχουν και τα παραδοσιακα πεδια δρασης, αυτο σημαινει την δραστηριοποιηση και ενισχυση των πρωτοβαθμιων σωματειων. Υστερα, περα απο τα σωματεια θεωρω πολυ σημαντικα πεδια δρασης το κινημα εναντια στις κατασχεσεις και το κινημα εναντια στις διακοπες ρευματος, υδροδοτησης κλπ. Πρεπει να μας βρισκουν μπροστα στην πορτα οποιου χρειαζεται βοηθεια για να μη χασει το σπιτι του, να μην ζει χωρις ρευμα και χωρις υδροδοτηση. Εχουμε τωρα και την προσπαθεια για ιδιωτικοποιηση του νερου, και εκει πρεπει να δουμε τι θα κανουμε, ειναι ενα ζητημα που ενδεχομενως μπορει να ευαισθητοποιησει καποιους ανθρωπους ευρυτερα. Χτυπανε νευρο με την ιδιωτικοποιηση του νερου. Τελος, ο καθε ενας μας, πρεπει και στην προσωπικη του ζωη να ανοιγει κουβεντα με τον κοσμο, στους φιλους, στη δουλεια, οπουδηποτε, οχι μονο με διαθεση να πει αλλα και να ακουσει. Να κινητοποιησει και τους αλλους οχι μονο με οσα τους λεει αλλα και με τη δικη του σταση. Το να λες στον αλλο σηκω απο τον καναπε προυποθετει να σε δει εσενα να σηκωνεσαι απο τον καναπε αλλιως τσαμπα του τα λες.

Η επομενη μερα πρεπει να βρει το κινημα οσα κλικ παραπανω γινεται. Ηδη νομιζω εχουν γινει προοδοι, πρεπει να γινουν ακομη περισσοτεροι. Οι κινητοποιησεις και το κλιμα των ημερων μας δινουν μια ευκαιρια που δεν πρεπει να παει χαμενη. Πρεπει να ειμαστε συγκρατημενα αισιοδοξοι αλλα να μην νομιζουμε οτι ο δρομος θα ειναι ευκολος η οτι το κλιμα δεν θα αλλαξει η οτι δεν θα ξεφουσκωσει αυτο το ποταμι προσωρινα. Ομως ειναι απαραιτητο η επομενη μερα να μας βρει 1-2-3 κλικ ενισχυμενους, εμπειροτερους και βελτιωμενους.

Αυτα τα ολικα και προχειρα

ελπιζω σε διαλογο στα σχολια

Read Full Post »

Πατριδογνωσία

Πατριδογνωσία

Δεν είναι τα άπαρτα ψηλά βουνά

Δεν είναι οι κάμποι

Δεν είναι ο ήλιος της που χρυσολάμπει

–

Μον’ ειν’ γιοφύρια ανθρωποθεμέλιωτα

Που διασχίζουν ποτάμια αίματος

Και ενώνουν τη σχισμένη σάρκα μας

Read Full Post »

Εξαϋλώθηκε

Εξαϋλώθηκε

…δεν του το είπαν, το διάβασε κάπου

Δεν του είπαν τίποτα εκείνοι που έπρεπε

Και όλοι τώρα περιμένουμε

Εδώ και μέρες περιμένουμε

Και θα περιμένουμε

Όπως τις μανάδες και τους πατεράδες και τις αδερφές των φαντάρων στο μέτωπο

Που περιμένουν κι εκείνοι ένα γράμμα να δουν άμα το παιδί τους ζει ή αν… εξαϋλώθηκε

Εξαϋλώθηκε, που πάει να πει τι άραγε;

.

Οι ατμομηχανές μεταφέρουν κι άλλους νέους στον πόλεμο

Και βγάζουν μαύρο καπνό απ τα ρουθούνια τους

Τόσο πολύ καπνό που σκοτείνιασε ο ουρανός μέρα μεσημέρι

Άοπλους τους στέλνουν

Δεν ξέρουν που τους στέλνουν… κανένας δεν ξέρει

Έτσι και αλλιώς όπου και αν τους στείλουν πόλεμος είναι

Στα τρένα, στα σχολειά τους, στο παιδικό τους δωμάτιο

Και ύστερα τους δίνουν παράσημα, και ύστερα διαβάζουν λόγους πάνω στα φέρετρα

και ύστερα δακρύζουν…

…δακρύζουν οι κροκόδειλοι που τους δαγκώσανε

Αυτοί που κρατάνε τα λουριά τους δεν δακρύζουν

Πώς να δακρύσουν αφού δεν έχουν πρόσωπα

Δεν ξέρουν

Δεν είδαν

Όταν σκάβονται οι τάφοι εκείνοι είναι αλλού

Όταν τα αδέρφια οι πατεράδες και οι μανάδες περιμένουν το γράμμα αυτοί είναι αλλού

Όταν χτυπάνε τα τηλέφωνα αυτοί είναι αλλού

Όταν η παλάμη χαιδεύει το σκυμένο κεφάλι είναι αλλού

Έρχονται μονάχα όταν είναι να εισπράξουν

Σε όλες τις άλλες συνθήκες

Εξαϋλώνονται

Ετούτες τις μέρες λάβαμε ΟΛΟΙ ένα φάκελο

Και μέσα γράφει… «ευθύνη»

και αμα γυρίσεις το χαρτί απο την άλλη γράφει «εκδίκηση»

Read Full Post »

Πάμε κι όπου βγει

Πάμε κι όπου βγει

.

Πάμε και όπου βγει

Μην κάνεις πίσω

Μπες μες τα σκοτάδια

Κι αν χρειαστεί, κατέβα να σπρώξεις

.

Πάμε κι όπου βγει

Υπάρχει φως στο τούνελ

Να το, το βλέπεις;

Θα σε συναντήσει μετωπικά

.

.

Πάμε κι όπου βγει

Και πριν και μετά

Τίποτα να μην αλλάξει

Σα να είναι η ζωή σου σε ράγα

.

Πάμε και όπου βγει

Κι άμα τελειώσει το κάρβουνο

Θα κάψουμε σάρκα

Έλα, μην αργείς

Read Full Post »