Διαβάζοντας ένα άρθρο για τον Ν. Γκάτσο πρίν λίγο, μου γεννήθηκε μια ιδέα σχετικά με την αξιολόγηση της ποίησης και των ποιητών απο τους διάφορους λογοτεχνικούς κύκλους.
Βλέπω λοιπόν, ότι στις περισσότερες αναφορές που εχω διαβάσει, όταν κάποιος αναφέρεται στο έργο του συγραφέα, αναλύει περισσότερο, εως και απόλυτως, τα τεχνικά του χαρακτηριστικά.
Κατά τη γνώμη μου, όταν γίνεται λόγος για το έργο ενός συγγραφέα-ποιητή, πρέπει να δίδεται μεγάλο βάρος και στο περιεχόμενο του. Δηλαδή ναι μεν, αυτός ήταν ρομαντικός, νατουραλιστής, ρεαλιστής, κλπ, όμως αυτό δεν επαρκεί. Γιατί ο ίδιος ο ποιητής, δεν θέλει να πεί, «εγώ είμαι ρεαλιστής», με το όποιο πόνημα του(βέβαια υπάρχουν και τέτοιοι), αλλά θέλει να εκφραστεί σε μεγαλύτερο βάθος πνεύματος-ψυχής.
Αυτό είναι κάτι που μπορούμε να διαπιστώσουμε ευκολότερα σε στρατευμένους ποιητές, όπως ήταν για παράδειγμα ο Γ. Ρίτσος, όμως ισχύει για τους περισσότερους δημιουργούς-καλλιτέχνες, εντός ή εκτός κάποιων ορίων.
Δεν αμφιβάλω βέβαια ότι στην ποίηση, που είναι μια μορφή τέχνης, έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο το τι λες, αλλά και το πως θα το πείς. Δεν διαφωνώ με την «η τέχνη για την τέχνη» αντίληψη, σύμφωνα με την οποία μπορεί να είναι αρκετό ακόμα και το αισθαντικό-αισθητικό ερέθισμα ενός έργου τέχνης, όμως η μάχη με το λόγο ή με όπλο το λόγο συνήθως δεν δίδεται μόνο σε αυτό το επίπεδο. Γιατί η άποψη «τέχην για την τέχνη», προέκυψε σε μια περίοδο που η τέχνη έπρεπε να χειραφετηθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί, ανεξαρτητοποιημένη τέχνη όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση τέχνη άνευ νοήματος.
Προσωπικά είμαι οπαδός της ρεαλιστικής ποίησης, κάτι που μαρτυρούν και τα έργα μου, παρόλα αυτά, αναγνωρίζω την αξία και άλλων τεχνοτροποιών, χωρίς να θεωρώ λοιπόν κατ’ ανάγκη την ρεαλιστική ποίηση ανώτερη, την επιλέγω επειδή με εκφράζει, συναισθηματικά, λογικά και καλλιτεχνικά.
Είμα σίγουρος ότι πολοί συγγραφείς, όπως και εγω, θα προτιμούσαν να τους μνημονεύουν όχι για το στύλ με το οποίο γράφουν, αλλά για το τι γράφουν, επειδή τελικά, αυτό το μύνημα ήθελαν να περάσουν. Βέβαια πολλές φορές, η τεχνοτροπία, εκτός απο μέσον είναι και σκοπός, είναι δηλαδή και μύνημα, όπως για παράδειγμα γίνεται στις λεγόμενες «επαναστάσεις» της τέχνης. Ακόμα όμως και στις περιόδους εκείνες, το μύνημα της καινοτόμου τέχνης είναι κοινωνικό,το ίδιο και οι συνθήκες εμφάνισης του.
Θεωρώ ότι αυτή η προσκόληση στην τεχνοτροπία, είναι το λιγότερο ύποπτη, και θα φέρω ως παράδειγμα τον Picasso, εναν ζωγράφο, γνωστό όχι για τα χιλιάδες κοινωνικά μυνήματα που έφεραν τα έργα του, αλλά για το στύλ του. Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι το στύλ, έναντι του νοήματος, είναι πιο ανώδυνο, πράγμα που το κάνει να ταιριάζει με τις απαιτήσεις(ή τις μη απαιτήσεις), της εποχής μας. Ωφείλει λοιπόν η τέχνη, όντας επίτευγμα του στερνού και πιο σπουδαίου όπλου μας, να είναι περιεκτική, επαναστατική και ελπιδοφόρα, και έτσι πρέπει να την αντιλαμβανόμαστε.
Προσωπική μου συμβουλή, αφήστε το περιτύλιγμα και ασχοληθείτε με το περιεχόμενο.
Ξεχνάς πως το «περιεχόμενο» που αναζητάς συχνά μπορεί κρύβεται και στο ύφος, στην αισθητική, στην τεχνοτροπία. Συμφωνώ με τα περί ουσίας, διαφωνώ όμως με τα περί μηνύματος, ιδίως δε στη ποίηση. Η ποίηση μεταφέρει αίσθηση και ο λόγος της ενώ σαφώς δεν είναι ακατέργαστος ιδανικά θα πρέπει να έχει την αίσθηση του πρωτόλειου και να ακούμπα τις βαθύτερες χορδές μας (αυτές που ακουμπούν περισσότερο στα συν-αισθήματα και λιγότερο στο λογικό). Τα υπόλοιπα δεν είναι ποίηση. Είναι στην καλύτερη, επιτυχημένη πρόζα.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΠΑΙΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΜΟΥ. ΓΑΜΗΜΕΝΕ. ΧΑΧΑ
ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ Σ’ ΟΛΑ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Ο ΜΑΛΑΣΤΟΥΠΑΣ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΕΚΤΟΝΩΘΩ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΧΕΙΣ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΝΕΥΡΑ. ΧΑΧΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΑ ΟΣΑ ΛΕΣ ΑΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Η ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙ ΓΕΝΙΚΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟ.
ΕΞΑΙΡΩ ΦΥΣΙΚΑ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ – ΣΚΙΟΥΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ.
ΠΡΟΕΚΤΕΙΝΩ ΛΙΓΟ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΘΕΜΑ.
ΚΑΙ ΛΕΩ ΤΟ ΕΞΗΣ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΕΝΟΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΜΜΙΣΘΟΥΣ ΚΟΝΔΥΛΟΦΟΡΟΥΣ ΕΝΩ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ. ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΕ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΓΗΣ.
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ.
ΑΡΚΕΤΟΙ. ΑΛΛΑΓΗ, ΕΠΕΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΑΝΑΔΟΜΗΣΗ, ΚΡΑΤΟΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ, ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΓΕΡΑΤΕΙΑ Κ.Α. ΣΥΝΘΗΜΑΤΑΚΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΝΟΥΣΙΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ ΚΑΙ ΠΑΓΙΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ. ΛΕΞΕΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΑΛΙΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΑΣ ΜΙΛΟΥΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΑΛΛΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ.
ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΙΝΑΚΩΝ ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΟ. ΓΙΑ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΑΥΤΟ. Η ΝΑ ΑΝΑΛΥΟΤΑΝΕ ΣΕ ΒΑΘΟΣ Ο ΒΑΡΝΑΛΗΣ, Ο ΡΙΤΣΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ ΝΑ ΚΟΙΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ, ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΝΗΜΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΤΤΙΚΕΤΕΣ.
ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΓΙ ΑΥΤΟ.
Α ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΡΕΛΙΣΤΗΣ!! ΩΩΩ!!! ΕΤΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΤΗΣ!! ΓΟΥΑΟΥ ΕΤΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΣ ΚΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.
ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΟΧΙ ΟΥΣΙΑ. ΟΧΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΡΕΝΟΣ ΑΝ ΗΤΑΝΕ ΕΝ ΖΩΗ.
ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΤΩΡΑ Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΤΙΤΛΩΝ
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ, ΔΕΞΙΟΣ, ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ, ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ, ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ, Η ΣΟΣΙΑΛΗΣΤΗΣ ΚΑΛΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΕΝΕ ΣΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΥΝ ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΙ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΑΓΕ ΟΝΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ.
ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΩΡΑ.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΛΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΑΚΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ.
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΦΥΙΚΑ ΟΤΙ Η ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΜΑΤΟ, ΘΕΛΕΙ ΨΑΞΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΠ’ ΟΛΑ ΘΕΛΕΙ ΑΝΤΕΡΑ.
ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΡΕΜΙΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΓΥΑΛΙΝΟΣ Ο ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΦΤΑΙΞΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ.
Η ΤΕΧΝΗ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΓΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΓΕΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΟΠΙΟ.
Η ΤΕΧΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΤΟΥ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
[…] κάποτε σε ένα σύντομο κειμενάκι μου να γράψω 5 πράγματα για την ποίηση. Κατάφερα εκεί […]
[…] κάποτε σε ένα σύντομο κειμενάκι μου να γράψω 5 πράγματα για την ποίηση. Κατάφερα εκεί πέντε […]
[…] κάποτε σε ένα σύντομο κειμενάκι μου να γράψω 5 πράγματα για την ποίηση. Κατάφερα εκεί […]