Το παρόν αποτελεί την πρώτη εργασία μου στο μάθημα του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου «Εξελίξεις στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό τον 20ο αιώνα». Επειδή οι έννοιες που πραγματεύεται η εργασία είναι ευαίσθητες, κεφαλαιώδους σημασίας για την μαρξιστική σκέψη, και εν μέρει πολύπλοκες, φαντάζομαι θα υπάρχουν λάθη και παραλείψεις στην προσέγγιση μου, αν και ελπίζω όχι χοντροκομμένες. Οσοι ξέρετε καλύτερα μη διαστάσετε να με διορθώσετε ή να με συμπληρώσετε όπου χρειάζεται.
Θέμα:
<<Παρουσιάστε τις Μαρξικές έννοιες της αλλοτρίωσης της ιδεολογίας και τη Φετιχισμού του εμπορεύματος ως εργαλεία ανάλυσης της Νεωτερικότητας>>
Εισαγωγή
Η εργασία, εκτός από την εισαγωγή και τα συμπεράσματα, είναι χωρισμένη σε 4 μέρη. Θεωρώ ότι είναι καλό στο πρώτο μέρος, προκειμένου να μπορέσουμε να εξηγήσουμε στοιχειωδώς τις ζητούμενες(από την εργασία) έννοιες, να αναφερθούμε σε μερικά πολύ θεμελιώδη και εισαγωγικά ζητήματα της Μαρξικής <<κοσμοθεωρίας>>. Τα υπόλοιπα 3 μέρη αντιστοιχούν κατά σειρά, στην έννοια της αλλοτρίωσης, του φετιχισμού του εμπορεύματος και της ιδεολογίας. Ο περιορισμένος αριθμός λέξεων με υποχρεώνει να παραλείψω κάποια βιογραφικά στοιχεία και γενικές πληροφορίες για τον ίδιο τον Μαρξ, όμως δεν το βρίσκω απαραίτητο μιας και είναι πολύ εύκολο να εντοπιστούν στο διαδίκτυο.
Κάποια θεμελιώδη στοιχεία της Μαρξικής θεωρίας
Για τον Μαρξ ο άνθρωπος δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα από την κοινωνία στην οποία ζει, είναι μέρος αυτής και <<δημιούργημα>> αυτής μιας και η συνείδηση του πηγάζει από τις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα στην εκάστοτε κοινωνία. Οι άνθρωποι σε κάθε κοινωνία(τουλάχιστον από τις πρωτόγονες και ύστερα) δεν υπάρχουν απλά ως μονάδες αλλά σχηματίζουν κοινωνικές τάξεις. Το πως είναι διαμορφωμένες αυτές οι τάξεις καθορίζεται από το επίπεδο των παραγωγικών δυνάμεων και των σχέσεων παραγωγής.[1] Επειδή πίσω από τις κοινωνικές τάξεις υπάρχουν οργανωμένα συμφέροντα, και επειδή τα συμφέροντα αυτά είναι ανταγωνιστικά μεταξύ τους, μοιραία οι τάξεις έρχονται σε σύγκρουση(ταξική πάλη). Όταν η κυρίαρχη τάξη ανατραπεί από μια άλλη, επαναστατική, οι σχέσεις παραγωγής αναδιαμορφώνονται έτσι ώστε η επαναστατική τάξη να γίνει εκείνη κυρίαρχη.[2] Ο ίδιος ο Μαρξ γράφει στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο:
<<Η ιστορία της ανθρωπότητας είναι η ιστορία της πάλης των τάξεων>>[3]
Αυτού του είδους η θεώρηση-ερμηνεία της ιστορίας ονομάζεται Ιστορικός Υλισμός.[4] Στην μακρά πορεία των κοινωνικών και ιστορικών εξελίξεων η ανθρωπότητα πέρασε από διάφορα κοινωνικά συστήματα παραγωγής(πρωτόγονο κομμουνιστικό, δουλοκτητικό, φεουδαρχικό) για να καταλήξει στο καπιταλιστικό, με το οποίο ο Μαρξ ασχολείται ιδιαιτέρως.
Μια καπιταλιστική κοινωνία για τον Μαρξ αποτελείται από δύο κυρίως τάξεις, την εργατική τάξη[5], η οποία είναι στην ουσία αυτή που παράγει, και την μπουρζουαζία, που είναι η κυρίαρχη τάξη η οποία κατέχει τα παραγωγικά μέσα. Άλλο χαρακτηριστικό του καπιταλισμού είναι το γεγονός ότι οι προηγούμενες κοινωνικές τάξεις της φεουδαρχίας, την οποία ο καπιταλισμός ανέτρεψε(τεχνίτες, μικροαστοί, αγρότες ιδιοκτήτες, ευγενείς, κλπ), τείνουν να εξαφανιστούν για να δώσουν τη θέση τους στις δύο κύριες που προαναφέραμε.[6]
Οι μπουρζουαζία(καπιταλιστές) είναι η τάξη που κατέχει τα παραγωγικά μέσα(κεφάλαιο) ενώ η εργατική τάξη(προλεταριάτο) κατέχει ένα και μόνο μέσο παραγωγής, την ανθρώπινη εργασία που δύναται να προσφέρει. Το κεφάλαιο έχει 3 μορφές, το κινητό κεφάλαιο(χρήμα), το σταθερό κεφάλαιο(γη, μηχανήματα) και το μεταβλητό κεφάλαιο(η εργατική δύναμη). Η τρίτη μορφή του κεφαλαίου είναι εκείνη που πουλάνε οι προλετάριοι στους κεφαλαιοκράτες, και βάση αυτής καθορίζεται και η σχέση τους.[7] Όμως οι κεφαλαιοκράτες, για να μπορούν να έχουν κέρδος από την παραγωγική διαδικασία πρέπει να αγοράσουν την εργατική δύναμη όσο πιο φτηνά μπορούν δηλαδή να την πληρώσουν στους εργάτες λιγότερο απ’ όσο πραγματικά αξίζει. Την κλεμμένη αυτή αξία της εργασίας που ιδιοποιούνται τα αφεντικά ο Μαρξ την ονομάζει υπεραξία.[8]
Για τον Μαρξ, ο καπιταλισμός αν και είναι ένα σύστημα πιο εξελιγμένο από τα προηγούμενα, παραμένει ατελές, με πολλά προβλήματα και αντιφάσεις. Εξαιτίας αυτών των προβλημάτων και των αντιφάσεων οι παραγωγικές δυνάμεις από ένα σημείο και ύστερα δεν μπορούν να εξελιχθούν περεταίρω και ο μόνος τρόπος για να απελευθερωθούν είναι η ανατροπή του καπιταλισμού και η αντικατάσταση του από τον κομμουνισμό στον οποίο οι σχέσεις παραγωγής θα είναι τελειοποιημένες. Όχημα για το πέρασμα στον κομμουνισμό θα είναι το προλεταριάτο που μέσα από την εμπειρία του θα αποκτήσει συνείδηση του εαυτού του και θα επαναστατήσει ενάντια στα αφεντικά του, τους καπιταλιστές. Στο κομμουνιστικό σύστημα δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα καταργηθούν οι κοινωνικές τάξεις ενώ η κοινωνία και τα υποκείμενα της θα συνεχίσει να αναπτύσσεται ελεύθερα από όλους και για όλους και η ανθρωπότητα θα περάσει από το βασίλειο της αναγκαιότητας στο βασίλειο της ελευθερίας.[9][10]
Αλλοτρίωση
Στα περισσότερα έργα του ο Μαρξ(Κεφάλαιο, Φιλοσοφικά Χειρόγραφα, Γερμανική Ιδεολογία), εκτός από το να αναλύει τον καπιταλισμό ως οικονομικό σύστημα και να βρίσκει τις ρίζες του, του ασκεί κριτική είτε αναδεικνύοντας τις εγγενείς ατέλειες του, είτε τις αντιφάσεις του, είτε τις σχέσεις σκληρής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που τον χαρακτηρίζουν.
Ο Μαρξ στη <<Γερμανική Ιδεολογία>> αναλύοντας το πέρασμα στον καπιταλισμό και περιγράφοντας ένα προς ένα όλα τα στάδια της μετάβασης από το προηγούμενο οικονομικό σύστημα, αυτό της φεουδαρχίας, παρατηρεί ότι παρουσιάστηκε μια άνευ προηγουμένου απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων. Όμως ο Μαρξ σημειώνει ότι ενώ αυτές οι δυνάμεις πηγάζουν από το σύνολο της κοινωνίας η ιδιοκτησία των μέσων που τις αναπαράγουν βρίσκεται στα χέρια ενός μικρού μέρους του πληθυσμού, τους καπιταλιστές, και εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα.[11]
Στα Οικονομικά και Φιλοσοφικά χειρόγραφα, ο Μαρξ περιγράφει τα <<πανανθρώπινα, οικουμενικά γνωρίσματα που προσιδιάζουν στην <<ουσία>> του εργαζομένου υποκειμένου.>>[12][13] και δείχνει τον τρόπο με τον οποίο ο σύγχρονος προλετάριος εργάτης απομακρύνεται από τη φύση του σε συνθήκες καπιταλισμού.
Συνοπτικά τα γνωρίσματα αυτά είναι τα παρακάτω:
Ø Ο άνθρωπος είναι δημιουργικό όν, κατασκευάζει εργαλεία, γράφει μουσική, φτιάχνει μηχανήματα
Ø Ο άνθρωπος είναι καθολικό ον, το οποίο έχει τη δύναμη να μετασχηματίσει όλο τον κόσμο
Ø Ο άνθρωπος είναι <<οικουμενικός>>, διότι παράγει ακόμα και όταν αυτό δεν του καλύπτει άμεσα κάποια φυσική του ανάγκη
Ø Ο άνθρωπος πραγματώνεται μέσα σε μια συλλογικότητα(κοινωνία), είναι αδύνατον να υπάρξει χωρίς αυτή, είναι από τη φύση του ον κοινωνικό. Η συμμετοχή του σε αυτή τη συλλογικότητα πηγάζει από(και εξαιτίας) την ίδια τη διαδικασία της παραγωγής
Ø Ο άνθρωπος, αντίθετα με τα ζώα, είναι μια συνειδητή ύπαρξη ικανός να παράξει ιδέες, να αναστοχαστεί, να θέσει ερωτήματα γύρω από την δική του φύση αλλά και του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζει [14]
Πως όμως μπαίνει εμπόδιο η καπιταλιστική κοινωνία/παραγωγική διαδικασία ανάμεσα στον άνθρωπο και τις φυσικές του ροπές; Ο Μαρξ διακρίνει τρία είδη αλλοτρίωσης.
Καταρχήν αλλάζει η σχέση του εργάτη με το προϊόν εργασίας του, δεν του ανήκει ούτε έχει κάποιο έλεγχο πάνω του, αντίθετα το ιδιοποιείται ο κεφαλαιοκράτης που εκείνος αποφασίζει πως ακριβώς το θέλει, πόση ποσότητα χρειάζεται κλπ. Έτσι η σχέση του παραγωγού με το παραγόμενο προϊόν γίνεται έμμεση, δεν εκφράζει τη δική του δημιουργικότητα και επιθυμία αλλά την επιθυμία κάποιου άλλου που θέλει να το εμπορευθεί προκειμένου να έχει χρηματικό κέρδος. Με αυτόν όμως τον τρόπο ο εργάτης αποξενώνεται από τον ίδιο του τον εαυτό, η εργασία του είναι μονάχα μέσον για να συνεχίσει να ζει, χάνει κάθε πρωτοβουλία και αρχίζει να ομοιάζει όλο και περισσότερο στο ζώο που σέρνει το άροτρο ή σε απλό λειτουργικό γρανάζι κάποιας μηχανής. Η ίδια η συλλογική εργασία χάνει τον κοινωνικό της χαρακτήρα, δεν εκπροσωπείται από <<ελεύθερες>> σχέσεις μεταξύ ανθρώπων αλλά από έναν καταναγκαστικό καταμερισμό εργασίας έξω και πέρα από την φυσιολογική ανθρώπινη υπόσταση. Ο άμεσος στόχος δε του καταμερισμού αυτού δεν είναι η καλυτέρευση της ζωής των όσων συμμετέχουν στην παραγωγή και στην κοινωνία, αλλά το κέρδος εκείνου που κατέχει το κεφάλαιο, ενώ ο άνθρωπος στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας μετατρέπεται σε εμπόρευμα. Συνολικά η παραγωγική διαδικασία στον καπιταλισμό δεν υποτάσσεται στα συλλογικά συμφέροντα, όπως θα ήταν το <<δίκαιο>>, αλλά στα ατομικά συμφέροντα ή καλύτερα στα συμφέροντα μιας ολιγομελούς τάξης που στις πλάτες άλλων την ελέγχει και την καθορίζει, χάνεται δηλαδή ο κοινωνικός της χαρακτήρας.[15]
Όμως δεν είναι μόνο οι εργάτες που υφίστανται αλλοτρίωση αλλά και οι καπιταλιστές που παγιδεύονται σε μια αέναη διαδικασία συσσώρευσης και επανεπένδυσης πλούτου και γίνονται δούλοι των νόμων της αγοράς και του ανταγωνισμού. Μετατρέπονται και εκείνοι δηλαδή σε γρανάζι του καπιταλιστικού συστήματος, στο ρόλο όμως του άρχοντα και όχι του αρχόμενου μεταξύ των δυο κύριων τάξεων της καπιταλιστικής κοινωνίας.[16]
Φετιχισμός του εμπορεύματος
Ο Μαρξ παρατηρεί ότι στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, ο κοινωνικός χαρακτήρας της εργασίας εκφράζεται στη διαδικασία της ανταλλαγής. Τα προϊόντα που παράγονται αποκτούν μια αξία βάσει της οποίας γίνονται οι ανταλλαγές, με γενικό ισοδύναμο το χρήμα. Κατά κάποιο τρόπο δηλαδή οι παραγωγικές κοινωνικοποιημένες σχέσεις «στερεοποιούνται» και εκφράζονται με το εκάστοτε προς ανταλλαγή προϊόν, ενώ τα προϊόντα με το να γίνονται εμπορεύματα, να αγοράζονται και να πωλούνται, αποκτούν ένα κοινωνικό χαρακτήρα.[17]
Σε παλιότερα παραγωγικά μοντέλα, όπως είναι για παράδειγμα αυτό της φεουδαρχίας, οι σχέσεις μεταξύ των υποκειμένων ήταν πιο άμεσες, πιο ξεκάθαρες. Ο δουλοπάροικος για παράδειγμα, εκτελώντας αγγαρεία για τον πυργοδεσπότη, ήξερε ότι αυτό που πρόσφερε ήταν μια ποσότητα εργασίας μέσα σε καθορισμένο χρόνο, δεν χρειαζόταν να μεσολαβήσει μια εμπορική/χρηματική συναλλαγή μεταξύ τους.[18] Αντίστοιχα ο κυνηγός σε μια πρωτόγονη κοινωνία δεν πουλούσε το κρέας και τη γούνα του ζώου που έπιανε, το μοιραζόταν απλά με τους υπολοίπους της κοινότητας στα πλαίσια κάποιων καθορισμένων κοινωνικών διαδικασιών. Στον καπιταλισμό μοιάζει να γίνεται πρωταρχική αιτία για την παραγωγή η εμπορική ανταλλαγή και όχι η κοινωνικές/ανθρώπινες ανάγκες που καλύπτονται μέσω της παραγωγικής διαδικασίας.
Δεν υπάρχει ένα φυσικό μέγεθος/ιδιότητα μέσα στο κάθε πράγμα που να καθορίζει την εμπορευματική αξία του, στην φύση η αξία των διαφόρων πραγμάτων δεν μπορεί να συγκριθεί. Ο χρόνος εργασίας που επενδύει όμως ο άνθρωπος για να τα μετατρέψει σε αξίες χρήσης(χρήσιμα για αυτόν πράγματα) είναι συγκρίσιμο μέγεθος και αυτό είναι που στην ουσία καθορίζει την εμπορευματική τους αξία[19].[20] Όταν μετατρέπεται ένα προϊόν σε εμπόρευμα και ανταλλάσσεται, αποκτά κοινωνικές μεν ιδιότητες, όμως οι κοινωνικές ιδιότητες αυτές του έχουν κληροδοτηθεί τελικά από τον κοινωνικοποιημένο καταμερισμό της εργασίας.[21]
Με το να κοινωνικοποιούνται όλα τα προϊόντα με τη μορφή εμπορεύματος στη διαδικασία της ανταλλαγής, η εμπορευματική τους αξία υποκαθιστά την πραγματική τους και δίδεται η ψευδαίσθηση ότι πηγή της αξίας αυτής δεν είναι η ανθρώπινη συλλογική εργασία στην σφαίρα της παραγωγής, αλλά η χρηματική τιμή τους στην σφαίρα της κυκλοφορίας. Επίσης δίδεται η εντύπωση ότι τα προϊόντα αυτονομούνται, αφού συγκαλύπτεται η σύνδεση τους με την παραγωγική διαδικασία και η εξάρτηση τους από αυτή. Εκείνοι που κατέχουν τα μέσα παραγωγής ανταλλάσσουν τα προϊόντα στην αγορά βγάζοντας κέρδος(το οποίο προέρχεται από την κλεμμένη υπεραξία), ενώ οι εργάτες που παράγουν τα προς ανταλλαγή προϊόντα χάνουν κάθε έλεγχο πάνω τους. Οι ίδιες λοιπόν οι σχέσεις των ανθρώπων γίνονται σχέσεις των πραγμάτων ενώ τα προϊόντα και τα μέσα παραγωγής, αντί να χρησιμοποιούνται ως μέσα ικανοποίησης των ανθρώπινων αναγκών, γίνονται η αιτία που οι άνθρωποι μετατρέπονται σε αντικείμενα προς εκμετάλλευση.[22] Όμως εκτός του ότι οι εργάτες υποδουλώνονται από τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, η ίδια η εργασία τους, παρότι είναι αυτή που προσδίδει αξία στα προς ανταλλαγή προϊόντα, χάνει την αναγνώριση της ως τέτοια εξαιτίας των στρεβλών εντυπώσεων που δημιουργούν οι λειτουργίες της αγοράς.
Μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία μοιάζει το εμπόρευμα να αποκτά θεϊκή υπόσταση, από τη μια επειδή εξαιτίας του λειτουργικού του ρόλου γίνεται αντικείμενο λατρείας(φετίχ), και από την άλλη επειδή αποκτά μέσα στο μυαλό των υποκειμένων επίπλαστες ιδιότητες και μεταφυσικές δυνάμεις, όπως είναι για παράδειγμα η αυθυπαρξία που μοιάζει να απολαμβάνει.
<<Το μυστηριώδες της εμπορευματικής μορφής συνίσταται λοιπόν απλούστατα στο ότι αντανακλάει στους ανθρώπους τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της δουλειάς τους σαν υλικά χαρακτηριστικά των προϊόντων της εργασίας, σαν φυσικές κοινωνικές ιδιότητες αυτών των πραγμάτων, και γιαυτό η κοινωνική σχέση των παραγωγών με τη συνολική εργασία φαίνεται σ’ αυτούς σαν μια κοινωνική σχέση αντικειμένων που υπάρχει έξω απ’ αυτούς.>>[23]
Έτσι αντί να προσλαμβάνεται η ανταλλαγή εμπορευμάτων ως ανταλλαγή διαφορετικών συγκεκριμένων ωφέλιμων εργασιών που εκφράζονται μέσα από την αφηρημένη εργασία που περιέχεται στο καθένα, η σχέση αναποδογυρίζει στο ότι δεν είναι η ποσότητα εργασίας αυτή που τελικά καθορίζει το μέγεθος της αξίας αλλά μια φυσική ιδιότητα των πραγμάτων, έτσι ο άνθρωπος δεν κατανοεί τα κοινωνικά προτσές και υποδουλώνεται σε αυτά, στις τυφλές δυνάμεις της αγοράς.
Σύμφωνα μη την Μαρξική θεωρία, στον κομμουνισμό, αυτή η αλλοτρίωση που έχει τις αιτίες της στον φετιχισμό του εμπορεύματος και γενικά στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής θα πάψει να υφίσταται.
<<[…]ενώ με την κατάργηση της βάσης, της ατομικής ιδιοκτησίας, και με την κομμουνιστική ρύθμιση της παραγωγής που εξαλείφει από τους ανθρώπους το αίσθημα ότι είναι αποξενωμένοι από το προϊόν που οι ίδιοι παράγουν, η δύναμη της σχέσης προσφοράς και ζήτησης εκμηδενίζεται, και οι άνθρωποι βάζουν πάλι κάτω από τον έλεγχο τους την ανταλλαγή, και παραγωγή με τον τρόπο της αμοιβαίας τους σχέσης[…]>>[24]
Ιδεολογία
Στο έργο τους <<Η Γερμανική Ιδεολογία>> ο Μαρξ και ο Έγκελς εξηγούν ότι το σύνολο των παραγωγικών σχέσεων σε μια κοινωνία αποτελεί τη βάση αυτής της κοινωνίας και ότι σε αυτή τη βάση ορθώνεται ένα εποικοδόμημα, νομικό, πολιτικό, πνευματικό. Αντίστοιχα η παραγωγή της υλικής ζωής(οι σχέσεις παραγωγής) είναι εκείνη που καθορίζει την κοινωνική ζωή των ανθρώπων και κατ επέκταση την συνείδηση τους.[25]
Οι αντιφάσεις και οι ατέλειες του καπιταλιστικού συστήματος, σύμφωνα με τον Μαρξ και τον Έγκελς, όπως άλλωστε και των προηγουμένων οικονομικών συστημάτων(φεουδαρχικό, δουλοκτητικό), αλλά και τα συμφέροντα που αναπτύσσονται σε αυτό, δημιουργούν μια στρεβλή εντύπωση της πραγματικότητας στο νου των υποκειμένων, και κατ επέκταση μια λανθασμένη εκτίμηση της ίδιας της κοινωνίας για τον εαυτό της.[26] Συνεπώς δεν πρέπει να εξετάζουμε μια ιστορική εποχή βάσει της ιδέας που έχει η ίδια για τον εαυτό της αλλά εστιάζοντας στις αντικειμενικές συνθήκες που έγιναν αιτία για να δημιουργηθεί αυτή η ιδέα. Αυτό για τον Μαρξ χοντρικά σημαίνει ότι αν θέλουμε να κατανοήσουμε μια εποχή πρέπει να ψηλαφίσουμε τις σχέσεις παραγωγής(δηλαδή τη βάση), την εξέλιξη τους, την διάδοση τους, την ιστορία τους.[27]
Ο Μαρξ με τον όρο ιδεολογία δεν περιγράφει απλά το σύνολο κάποιων ιδεών, για τον Μαρξ η ιδεολογία κάθε ιστορικής περιόδου είναι το σύνολο των ιδεών που παράγει η άρχουσα τάξη εκείνης της ιστορικής περιόδου, ως κυρίαρχη υλική δύναμη. Διαφορετικά, η τάξη που έχει στα χέρια της τα μέσα υλικής παραγωγής είναι και τη τάξη που ελέγχει τα μέσα πνευματικής παραγωγής.[28]Μέσω του ελέγχου της παραγωγής ιδεών, η άρχουσα τάξη καταφέρνει να νομιμοποιήσει τον εαυτό της.
Στο καπιταλιστικό σύστημα κυρίαρχο ρόλο στην αναπαραγωγή της ιδεολογίας παίζει το αστικό κράτος, που στο μεγαλύτερο του μέρος εκφράζει την αστική τάξη, και ιδιαίτερα ο θεσμός της εκπαίδευσης.[29] Στις σύγχρονες κοινωνίες, καθώς η τεχνολογία εξελίσσει τις επικοινωνίες, βλέπουμε ότι παίζουν ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο στην αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας τα MME.
Η κυρίαρχη ιδεολογία δημιουργεί στα κοινωνικά υποκείμενα έναν κοινό τρόπο σκέψης και ένα σύστημα αξιών όπως είναι η ελευθερία, η ισότητα, τα δικαιώματα του ατόμου κ.α. Η πραγματικότητα απέχει πολύ από τα <<διδάγματα>> της ιδεολογίας καθώς στον καπιταλιστικό κόσμο ούτε ισονομία υπάρχει, ούτε ισότητα, αλλά ούτε και ελευθερία. Αυτός όμως είναι ο σκοπός ύπαρξης της ιδεολογίας κατά τον Μαρξ, να αποκρύβει την πραγματικότητα, να θαμπώνει τους προλετάριους ώστε να έχουν μεγαλύτερες ανοχές και να είναι υπάκουοι απέναντι στην αστική τάξη και την εκμετάλλευση στην οποία αυτή τους υποβάλει.[30] Στην περίπτωση κοινωνικών ανατροπών και αλλαγής της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία, όπως για παράδειγμα συνέβη στην Γαλλική Επανάσταση, η τάξη που διεκδικεί την εξουσία οφείλει να πείσει τις υποτελείς τάξεις, μέσω του ιδεολογικού <<εξαναγκασμού>>, ότι το δικό της συμφέρον ταυτίζεται με το γενικό συμφέρον διότι μόνο έτσι θα εδραιώσει την εξουσία της.[31]Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι και η ίδια η κυρίαρχη τάξη δεν πέφτει <<θύμα>> της ιδεολογίας, μιας και ως ένα βαθμό δημιουργούνται και σε εκείνη ψευδής εντυπώσεις της πραγματικότητας.
Τέλος όσον αφορά την κομμουνιστική κοινωνία ο Μαρξ αναφέρει:
<<Ο κομμουνισμός δεν είναι για μας μια κατάσταση πραγμάτων που πρέπει να εγκαθιδρυθεί, ένα ιδεώδες που σ’ αυτό θα πρέπει να προσαρμοστεί η πραγματικότητα. Ονομάζουμε κομμουνισμό την πραγματική κίνηση που καταργεί τη σημερινή κατάσταση πραγμάτων.>>[32]
Συμπεράσματα
Οι τρείς αυτές έννοιες που εισάγει ο Μαρξ στην πολιτική οικονομία μπορούν να γίνουν για εμάς ένα χρήσιμο εργαλείο κατανόησης και κριτικής του καπιταλιστικού συστήματος. Η εντύπωση που εμένα μου δίδεται είναι ότι η έννοια της αλλοτρίωσης, με την οποία είχε καταπιαστεί ο νεαρός Μαρξ, ενσωματώνεται κατά κάποιο τρόπο στην κριτική του για τον φετιχισμό του εμπορεύματος με πιο συστηματικό τρόπο και μάλιστα ενταγμένο μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ερμηνειών για τον καπιταλισμό. Και με τις 3 αυτές έννοιες ο συγγραφέας προσπαθεί να δείξει πως τα άτομα παγιδεύονται μέσα στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, και πως αυτές περιορίζουν τα ίδια και την κοινωνία από το να <<ολοκληρωθούν>>. Επίσης δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο ότι τα υποκείμενα που βρίσκονται ενταγμένα στην καπιταλιστική κοινωνία(όπως και σε παλιότερες κοινωνίες), βλέπουν τα πράγματα μέσα από ένα συγκεκριμένο φίλτρο, το οποίο τους δημιουργεί ψευδείς εντυπώσεις. Η κυρίαρχη αστική τάξη είναι εκείνη που αναπαράγει αυτά τα <<είδωλα>> γιατί έτσι νομιμοποιείται και διαιωνίζεται.
Ο Μαρξ όμως έχει ένα όραμα για το μέλλον, καθώς πιστεύει(και εξηγεί γιατί) ότι τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής θα τις διαδεχθούν οι κομμουνιστικές. Στον κομμουνισμό η ατομική ιδιοκτησία και οι τάξεις θα καταργηθούν και τα άτομα θα απελευθερωθούν από τα δεσμά στα οποία υποτάσσονται εξαιτίας των ταξικών συμφερόντων. Σε μια τέτοια κοινωνία, δεν θα υπάρχουν οι αιτίες που αναπαράγουν τα ψευδή είδωλα και που αλλοτριώνουν τον χαρακτήρα των ανθρώπων, και αυτό επειδή ακριβώς οι σχέσεις παραγωγής θα έχουν τελειοποιηθεί.
Βιβλιογραφία
Με σειρά εμφάνισης στο κείμενο:
– Φρανσουά Σατελέ(επιμέλεια), Η Φιλοσοφία, από τον Καντ ως τον Χούσσερλ, εκδ. Γνώση, Β. Έκδοση, μτφ. Κωστής Παπαγιώργης
– Βασίλης Ρωμανός, <<Η Μαρξική Κριτική της Νεωτερικότητας και το πρόβλημα της Ορθολογικότητας της ιστορίας>>. στο, Σ.Μ. Κονιόρδος, κ.α, Κοινωνική Σκέψη και Νεωτερικότητα, εκδ. Gutenberg, Αθήνα 2010
– Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τόμος πρώτος, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2009, μτφ. Παναγιώτης Μαυρομάτης
– Ριζοσπάστης, Σαββάτο 30 Ιούνη 2012, http://www.rizospastis.gr/story.do?id=6925589&textCriteriaClause=%2B%CE%91%CE%A0%CE%9F+%2B%CE%A4%CE%9F+%2B%CE%92%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%9B%CE%95%CE%99%CE%9F+%2B%CE%A4%CE%97%CE%A3+%2B%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%93%CE%9A%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%91%CE%A3
– Ένθετο Ριζοσπάστη, <<Η ιστορία του «μανιφέστου του κομμουνιστικού κόμματος»>>, Κυριακή 27 Νοέμβρη 2011, http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=27/11/2011&id=13800&pageNo=2&direction=1
– Καρλ Μαρξ – Φρ Έγκελς, Η Γερμανική Ιδεολογία, τόμος πρώτος, εκδ. Gutenberg, Αθήνα 1997, μτφ. Κ. Φιλίνη
[1] Φρανσουά Σατελέ(επιμέλεια), Η Φιλοσοφία, από τον Καντ ως τον Χούσσερλ, εκδ. Γνώση, Β. Έκδοση, μτφ. Κωστής Παπαγιώργης, σελ. 189-190
[2] Στο ίδιο, σελ. 200-200.
[3] Στο ίδιο, σελ. 187.
[4] Στο ίδιο, σελ. 188.
[5] Ή προλεταριάτο, ως η τάξη που δεν κατέχει μέσα παραγωγής και το μόνο που μπορεί να κάνει για να εξασφαλίσει τα προς το ζην είναι να πουλήσει την εργατική της δύναμη σε εκείνους που κατέχουν τα μέσα.
[6] Βασίλης Ρωμανός, <<Η Μαρξική Κριτική της Νεωτερικότητας και το πρόβλημα της Ορθολογικότητας της ιστορίας>>. στο, Σ.Μ. Κονιόρδος, κ.α, Κοινωνική Σκέψη και Νεωτερικότητα, εκδ. Gutenberg, Αθήνα 2010, σελ. 68.
[7] Στο ίδιο, σελ 65.
[8] Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τόμος πρώτος, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2009, μτφ. Παναγιώτης Μαυρομάτης, σελ. 220-221.
[9] Ριζοσπάστης, Σαββάτο 30 Ιούνη 2012, http://www.rizospastis.gr/story.do?id=6925589&textCriteriaClause=%2B%CE%91%CE%A0%CE%9F+%2B%CE%A4%CE%9F+%2B%CE%92%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%9B%CE%95%CE%99%CE%9F+%2B%CE%A4%CE%97%CE%A3+%2B%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%93%CE%9A%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%91%CE%A3
[10] Ένθετο Ριζοσπάστη, <<Η ιστορία του «μανιφέστου του κομμουνιστικού κόμματος»>>, Κυριακή 27 Νοέμβρη 2011, http://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=27/11/2011&id=13800&pageNo=2&direction=1
[11] Ρωμανός, <<Η Μαρξική κριτική>>, σελ. 61-62.
[12] Στο ίδιο, σελ. 69.
[13] Σημείωση δική μου: Σε μεταγενέστερα έργα του ο Μαρξ, στα πιο ώριμα, θα απέφευγε να ορίσει την ανθρώπινη φύση με αυτόν τον τρόπο ο οποίος μοιάζει ιδιαίτερα ιδεαλιστικός και ουσιοκρατικός. Έχω την εντύπωση πως ο ώριμος Μαρξ θα προσπαθούσε να περιγράψει την ανθρώπινη φύση σε σχέση με τις υλικές εκείνες συνθήκες που τη διαμόρφωσαν, δηλαδή διαλεκτικά. Στο βιβλίο του Σατελέ δε, σελ. 188, διάβασα ότι ο νεαρός Μαρξ παραμένει βαθιά επηρεασμένος από τον Χέγκελ και τον Φούερμπαχ, που αργότερα τους έκανε αυστηρή κριτική για το ότι δεν κατάφεραν να απαλλαγούν ολότελα από τον ιδεαλισμό, οπότε ίσως έτσι εξηγείται.
[14] Ρωμανός, <<Η Μαρξική κριτική>>, σελ. 69.
[15] Στο ίδιο, σελ. 70-72.
[16] Στο ίδιο, σελ. 71.
[17] Στο ίδιο, σελ. 74.
[18] Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τόμος πρώτος, σελ. 90.
[19] Συνεπώς η εμπορευματική αξία των προϊόντων δεν είναι αντανάκλαση της αξίας χρήσης τους, η οποία δεν είναι δυνατόν να τιμολογηθεί, αλλά του ποσού εργασίας που δαπανήθηκε για την παραγωγή τους.
[20] Στο ίδιο, σελ. 88-89, 95-97.
[21] Στο ίδιο, σελ. 95.
[22] Ρωμανός, <<Η Μαρξική κριτική>>, σελ. 76.
[23] Καρλ Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τόμος πρώτος, σελ. 85.
[24] Καρλ Μαρξ – Φρ Έγκελς, Η Γερμανική Ιδεολογία, τόμος πρώτος, εκδ. Gutenberg, Αθήνα 1997, μτφ. Κ. Φιλίνη, σελ. 82.
[25] Καρλ Μαρξ – Φρ Έγκελς, Η Γερμανική Ιδεολογία, σελ. 8.
[26] Στο ίδιο, σελ. 8-9
[27] Στο ίδιο, σελ. 88.
[28] Στο ίδιο, σελ. 94.
[29] Ρωμανός, <<Η Μαρξική κριτική>>, σελ. 79.
[30] Στο ίδιο, σελ. 79-80.
[31] Καρλ Μαρξ – Φρ Έγκελς, Η Γερμανική Ιδεολογία, σελ.79.
[32] Στο ίδιο, σελ. 81.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
Εχοντας διαβασει ολη την εργασια, την βρισκω εξαιρετικη. Θελω ομως να θεσω ενα ερωτημα: Εστω οτι ανατρεπεται ο καπιταλισμος, πως ειναι σιγουρο οτι θα διαδεχθει ο κομμουνισμος, ενα συστημα που πρακτικα ειναι αδυνατον να εφαρμοστει για πολλους και διαφορους λογους;
Να αναφερω ενα αξιοπροσεκτικο στοιχειο: στην Ιστορια απο ο,τι γνωριζω (πιθανον με ελαχιστες εξαιρεσεις) πουθενα μα πουθενα δεν εχει ξαναεμφανιστει ιδιο οικονομικο συστημα μετα απο καποιο χρονικο διαστημα οταν αυτο εχει εξαλειφθει ηδη.
Ακομα και ο τωρινος Καπιταλισμος εχει σοβαρες διαφορες απο αυτο πχ της βιομηχανικης επαναστασης, δηλαδη τωρα ειναι των τραπεζων… Οπως πχ και η μοναρχια που κυριαρχουσε στο μεσαιωνα, δεν προκειται να ξαναεμφανιστει. Λοιπον με αυτη τη λογικη τι σε οδηγει να πιστευεις οτι θα ξαναεμφανιστει εφοσον εχει κανει ηδη το κυκλο του μισο αιωνα πριν και ΔΕΝ εχει ξαναεμφανιστει ξανα;
Προσωπικα πιστευω ειναι 2 τα πιθανα σεναρια:
1) αν ανατραπει ο καπιταλισμος( μαλλον ηδη ειναι στο τελος του) θα διαδεχθει ενα περιεργο οικονομικο συστημα που ωφελει… με τα ρομποτ/μηχανηματα να ‘δουλευουν’ για μας, ελεγχοντας και το πληθυσμο λογω πεπερασμενων πορων του πλανητη, και μια επερχομενη αναπτυξη στο διαστημικο τομεα… Και η ανθρωποτητα θα ειναι σε μια πολυ καλυτερη εποχη, πνευματικως παντα. Προπαντων κομμουνισμος δεν θα ειναι..
2) δεν ανατρεπεται, και η κατασταση περιγραφεται σαν στο εργο «Brasil» (1985) (ΦΟΒΕΡΟ ΕΡΓΟ, ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ!!)…
«Εχοντας διαβασει ολη την εργασια, την βρισκω εξαιρετικη. Θελω ομως να θεσω ενα ερωτημα: Εστω οτι ανατρεπεται ο καπιταλισμος, πως ειναι σιγουρο οτι θα διαδεχθει ο κομμουνισμος, ενα συστημα που πρακτικα ειναι αδυνατον να εφαρμοστει για πολλους και διαφορους λογους;»
Να αναφερω ενα αξιοπροσεκτικο στοιχειο: στην Ιστορια απο ο,τι γνωριζω (πιθανον με ελαχιστες εξαιρεσεις) πουθενα μα πουθενα δεν εχει ξαναεμφανιστει ιδιο οικονομικο συστημα μετα απο καποιο χρονικο διαστημα οταν αυτο εχει εξαλειφθει ηδη.»
Βασικα Σαρτιβ απο τι αλλο θα μπορει να ανατραπει ο καπιταλισμος αν οχι απο τον σοσιαλισμο(γιατι ο κομμουνισμος δεν ερχεται αυτοματως). Καταρχην πρεπει να δεις τι εννοουμε με τον ορο καπιταλισμος. Καπιταλισμος στην ουσια ειναι η συσσωρευση/συγκεντροποιηση και επανεπενδυση κεφαλαιων σε μια οικονομια που ειναι χωρισμενη χοντρικα σε εχοντες μεσα παραγωγης(καπιταλιστες) και μη εχοντες(εργατες προλεταριους), βεβαια υπαρχουν και ενδιαμεσα στρωμματα, και ειδικα στην Ελλαδα(μιλαμε για μικρομαγαζατορες κλπ) ομως αυτα τεινει να τα εξαλειφει ο εξελιγμενος καπιταλισμος(δες για παραδειγμα πως σβηνουν τα μικρα μπακαλικα για χαρη των σουπερμαρκετ και τα καταστηματα για χαρη των εμπορικων κεντρων). Ετσι λοιπον ο καπιταλισμος δεν μπορει να ανατραπει απο το τιποτα, θα ανατραπει απο το κατι, και στο μυαλο το δικο μου, αυτο το κατι μπορει να ειναι μονο ο σοσιαλισμος. Παμε παρακατω
Το κομμουνιστικο συστημα δεν εχει εξαλειφθει γιατι στην πραγματικοτητα δεν επιτευχθηκε, για να επιτευχθει ο κομμουνισμος πρεπει να μπουν στο σταδιο του σοσιαλισμου οι περισσοτερες χωρες του πλανητη, αλλιως δεν ειναι δυνατον γιατι θα υπαρχουν τεραστιοι ανταγωνισμοι που θα ληξουν ειτε με τη νικη τη ενος στρατοπεδου(σοσιαλιστικου) ειτε με του αλλου (καπιταλιστικου), αυτο δηλαδη που εγινε στη σοβιετικη ενωση και επικρατησε το καπιταλιστικο τελικα στρατοπεδο. Το οτι επικρατησε ομως ιστορικα καποια στιγμη το καπιταλιστικο στρατοπεδο, αυτο δεν ληγει την ταξικη παλη, γιατι την ταξικη παλη την γεννουν οι αντιφασεις, οι ατελειες αν θελεις, του καπιταλισμου και οσο υπαρχει αυτος θα υπαρχει ταξικη παλη, η οποια μπορει να εξελιχθει σε ανατροπη του καπιταλισμου. Επισης εκτος απο τον εξωτερικο ανταγωνισμο στις σοσιαλιστικες χωρες υπαρχει και ο εσωτερικος, απο τις ταξεις εκεινες και τις μεριδες του πληθισμου οι οποιες ειναι καταλοιπα του προηγουμενου συστηματος, οι παλιοι καπιταλιστες για παραδειγμα μπορει να διεκδικουν την ανατροπη του σοσιαλισμου σε μια σοσιαλιστικη κοινωνια προκειμενου να ξαναρχιζουν να κερδοφορουν στις πλατες του λαου.
Παμε παρακατω
«Ακομα και ο τωρινος Καπιταλισμος εχει σοβαρες διαφορες απο αυτο πχ της βιομηχανικης επαναστασης, δηλαδη τωρα ειναι των τραπεζων… Οπως πχ και η μοναρχια που κυριαρχουσε στο μεσαιωνα, δεν προκειται να ξαναεμφανιστει. Λοιπον με αυτη τη λογικη τι σε οδηγει να πιστευεις οτι θα ξαναεμφανιστει εφοσον εχει κανει ηδη το κυκλο του μισο αιωνα πριν και ΔΕΝ εχει ξαναεμφανιστει ξανα;»
Στη ριζα του ο καπιταλισμος ειναι ιδιος, βεβαια υπαρχει εξελιξη αυτο δεν το απαρνιεται κανεις, αλλα οχι εξελιξη η οποια δεν ειχε προβλεφθει απο τοτε απο τον Μαρξ. Οσον αφορα τωρα τις τραπεζες, οι τραπεζες(δηλαδη το τραπεζκο κεφαλαιο) δεν θα ειχε καμια υποσταση χωρις τον κατασκευαστικο-παραγωγικο κλαδο, δηλαδη το βιομηχανικο κεφαλαιο. Ολα ξεκινουν απο την πραγματικη παραγωγη και οχι απο τις τραπεζες, σκεψου το λιγο. Τωρα στο κατα ποσο ασκει περισσοτερο ελεγχο το τραπεζικο η το βιομηχανικο κεφαλαιο στον κοσμο, εκει δεν μπορω να σου απαντησω εγω, ισως καποιοι αλλοι αναλυτες γνωριζουν καλυτερα. Τωρα για τους κυκλους που λες, γενικα στην ιστορια παρατηρουνται πισωγυρισματα, πχ δες την Βυζαντινη αυτοκρατορια, η οποια ειχε αρχισει να ακολουθει σταδιακα(και καθυστερημενα) τις εξελιξεις στην Δυση(η οποια ειχε μπει στα αρχικα σταδια του καπιταλισμου), οταν οι οθωμανοι τους κατεκτησαν και τους κρατησαν στην φεουδαρχια για 400 χρονια μαζι με τον υπολοιπο ελλαδικο χωρο. Αν δεν ηταν οι οθωμανοι βεβαια ισως και να τους ειχαν φαει οι Βενετοι ή οι Γενοβεζοι οι οποιοι απομυζουσαν την οικονομια τους, ομως και παλι, υπηρχε διακοπη της εξελικτικης πορειας τους για τοσα χρονια και πισωγυρισμα.
«1) αν ανατραπει ο καπιταλισμος( μαλλον ηδη ειναι στο τελος του) θα διαδεχθει ενα περιεργο οικονομικο συστημα που ωφελει… με τα ρομποτ/μηχανηματα να ‘δουλευουν’ για μας, ελεγχοντας και το πληθυσμο λογω πεπερασμενων πορων του πλανητη, και μια επερχομενη αναπτυξη στο διαστημικο τομεα… Και η ανθρωποτητα θα ειναι σε μια πολυ καλυτερη εποχη, πνευματικως παντα. Προπαντων κομμουνισμος δεν θα ειναι..
2) δεν ανατρεπεται, και η κατασταση περιγραφεται σαν στο εργο “Brasil” (1985) (ΦΟΒΕΡΟ ΕΡΓΟ, ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ!!)…»
Αυτο με τα ρομποτ και τα μηχανηματα ποιος θα το κανει; Οι καπιταλιστες; Και μετα σε ποιον θα πουλανε τα προιοντα τους στα ρομποτ; Η ο ενας στον αλλο;
Χωρις την ανθρωπινη εργασια οι καπιταλιστες δεν μπορουν να εχουν κερδοφορια, πρεπει να υπαρχει ανθρωπινη εργασια και εμποριο, αν ολες τις δουλειες τις κανουν τα ρομποτ πως οι ανθρωποι θα βγαζουν λεφτα για να αγοραζουν τα προιοντα που θα φτιαζουν τα ρομποτ; Πρεπει οι ανθρωποι να δουλευουν, να αμοιβονται, για να μπορουν οι καπιταλιστες μετα να πουλανε τα προιοντα που παραγονται και να κερδιζουν απο την υπεραξια. Αρα οι καπιταλιστες δεν θελουν μια παραγωγικη διδικασια στην οποια θα δουλευουν αποκλειστικα και μονο ρομποτ. Η ανθρωπινη εργασια ειναι προυποθεση στον καπιταλισμο και οι καπιταλιστες, ακομα και αν θεωρητικα ειναι τεχνολογικα δυνατον(που δεν ειναι) δεν την καταργουν γιατι μετα δεν θα εχουν λογω υπαρξης.
Το Brazil το εχω δει, δεν μπορει το brazil, που ειναι μια καλλιτεχνικη μελοντολογικη ματια, να υποκαταστησει εργα οπως το Κεφαλαιο, ή το Κρατος και Επανασταση, που ειναι εμπειρικως και επιστημονικως τεκμηριωμενα.
Αυτα, ελπιζω να σε διαφωτισα κατα τι.
ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟΣ Ο ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΣΟΥ.
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. ΤΩΡΑ ΤΙ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΜΕΤΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.
ΜΠΟΡΕΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΡΕΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΣΕ ΑΚΟΜΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 49 Η ΤΟ 18 ΣΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.
ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΧΩΡΕΣ ΜΠΟΡΙΕ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΣΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΛΠΙΖΩ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΒΙΩΣΑΝ ΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΝ ΚΑΙ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΑ.
ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΕΧΡΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΟΜΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙΣ ΩΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΣΤΟ ΕΝΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ.
ΤΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ;
ΤΙ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΗ 1 2 3 ΚΑΙ 4;
ΘΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ;
ΜΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΛΕΧΓΕΙ ΤΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΣΚΑΤΟΚΙΝΑ. ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤ ‘ ΕΠΕΚΤΑΣΙΝ ΤΑ ΜΕΣΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ.
ΑΥΤΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΚΙΑ Η ΣΤΡΑΤΗΓΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΝΑ ΚΑΡΠΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΑΛΛΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΡΔΟΣ.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΛΑΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΒΑΣΙΚΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ Ο ΥΠΕΠΛΗΘΥΣΜΟΣ..
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΕΝΑΙ Η ΥΠΕΣΥΣΩΡΕΥΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ ΝΕΑ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ.
ΑΛΛΑΩΤΣΕ ΟΙ ΙΝΔΟΙ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΚΑΙ ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ.
ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΔΓΗ ΧΡΗΜΑΤΟΣ – ΧΡΕΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΑ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣΤΑΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ;
ΜΠΕΣ ΕΔΩ
http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/omilia_ths_gg_ths_ke_toy_kke_alekas_paparhga_sto_37o_festibal_ths_kne_%E2%80%93_odhghth_parko_tritsh_ilion?morf=1&tab=1
ΚΑΙ ΔΙΑΒΣΕ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙ ΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΩΣ Η ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.
Οι επενδύσεις δεν θα καθορίζονται από το μονοπωλιακό κέρδος αλλά θα έχουν ως κριτήριο
την απαλλαγή της χώρας από κάθε μορφή εισαγωγικής εξάρτησης, θα διαμορφώνουν εσωτερική συσσώρευση που θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες και τη συνεχή ανάπτυξη του νέου συστήματος, τις ισότιμες διεθνείς σχέσεις, όσο αυτό γίνεται δυνατό.
Να ποιες είναι οι εγχώριες δυνατότητες της χώρας:
Ο ορυκτός πλούτος
Οι σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές
Η βιομηχανική παραγωγή που μπορεί να καλύψει τις εγχώριες ανάγκες του κλάδου των κατασκευών, τις ανάγκες διατροφής σε συνδυασμό με τη σημαντική μηχανοποίηση της γεωργίας και την ήδη συγκεντρωμένη κτηνοτροφία.
Είναι η Βιομηχανία μετάλλου. Η Ναυτιλία – ο κλάδος ο ναυπηγοεπισκευαστικός.
Όταν η Ελλάδα διαθέτει σημαντικές πηγές ανάπτυξης, όταν ακόμα και σήμερα κατατάσσεται στην 25η χώρα στην κλίμακα των πλουσίων χωρών, είναι δυνατόν σήμερα να ανεχθούμε να μας κόβουν μισθούς και συντάξεις, να κάνει το κράτος στάση πληρωμών, να μας κόβουν φάρμακα και εξετάσεις;
Που θα βρεί πόρους η λαϊκή εξουσία;
Θα εξοικονομήσει σημαντικούς πόρους που σπαταλούνται σήμερα για τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της εξουσίας των μονοπωλίων.
Θα καταργηθεί η χρηματική αφαίμαξη και ληστεία που επιβάλλει η καπιταλιστική ιδιοκτησία, θα καταργηθούν τα διάφορα πακέτα που αδειάζουν τα κρατικά ταμεία για να στηρίζονται οι μονοπωλιακοί όμιλοι.
Θα διαγραφεί το δημόσιο χρέος
Θα καταργηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες για τα σχέδια του ΝΑΤΟ (π.χ. αποστολές στο Κόσσοβο, στο Αφγανιστάν).
Η παραγωγικότητα της εργασίας θα ανέβει με την αξιοποίηση των τεχνολογιών και με τη συμμετοχή του λαού στον εργατικό έλεγχο. Μακριά από το κυνήγι της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας θα επιτυγχάνεται η μείωση των δαπανών εργασίας και υλών με ταυτόχρονη αύξηση παραγόμενου αποτελέσματος.
Ας υποθέσουμε ότι πέφτει η κυβέρνηση, πράγμα που και εμείς το θέλουμε, και στη θέση της αναδειχθεί η κυβέρνηση των αυτοαποκαλούμενων «προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων» που φαντασιώνεται ότι θα διαπραγματευθεί τη μείωση του χρέους και θα καταργήσει το Μνημόνιο. Καταργώντας το Μνημόνιο και χωρίς να πειράξει την μονοπωλιακή ιδιοκτησία, το μόνο που θα πετύχει είναι τα μονοπώλια να ανασυνταχθούν και να πάρουν εκδίκηση, ο λαός ανέτοιμος και αποπροσανατολισμένος θα απογοητευθεί. Θα φουντώσει το γνωστό κίνημα της «κατσαρόλας».
Ας μας πουν οι εραστές μιας τέτοιας κυβέρνησης, σε ποια χώρα έγινε μια τέτοια πολιτική εναλλαγή και αν αυτή κατάφερε τελικά να επιβιώσει και να μη έλθουν τα πράγματα ξανά προς τα πίσω.
Έτσι δεν έγινε με τη κυβέρνηση της «επανάστασης των γαρυφάλλων στην Πορτογαλία»», με την κυβέρνηση των σοσιαλιστών του ηρωικού ιδεαλιστή Αλλιέντε, με την κυβέρνησης των Σαντινίστας στη Νικαράγουα; Και μάλιστα σε μια περίοδο που ο διεθνής συσχετισμός δυνάμεων
ήταν πολύ καλύτερος σε σχέση με το σημερινό, και ο εσωτερικός συσχετισμός επίσης περιέκλειε δυναμική που έμεινε αναξιοποίητη αφού η εργατική τάξη δεν μπόρεσε ή δεν κλήθηκε να παίξει τον ρόλο της.
Αλλά ας δούμε και σήμερα τι συμβαίνει. Οι λεγόμενες κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Ευρώπης, σε ορισμένες περιπτώσεις με την συμμετοχή και Κομμουνιστικών Κομμάτων δεν ξεχώρισαν σε τίποτε σε σύγκριση με τις φιλελεύθερες και κεντροδεξιές, ακόμα και απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και κατοχή.
Ας δούμε όλες τις αντιφάσεις που διέπουν την μπολιβαριανή διαδικασία στην Βενεζουέλα. Πρόεδρος Τσάβες, με κυβέρνηση και κοινοβούλιο που αποφασίζει διαφορετικά από τις προεδρικές έστω διακηρύξεις. Ο κρατικός έλεγχος σε στρατηγικούς τομείς ή και η κρατικοποίηση ορισμένων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, δεν αλλάζει ριζικά την κατάσταση. Τα μονοπώλια κάνουν κουμάντο, η αντίδραση ανασυντάσσεται. Η διανομή της γης των καπιταλιστών γαιοκτημόνων σε εργάτες γης, που έγιναν μικροϊδιοκτήτες, αναπαράγει την καπιταλιστική ιδιοκτησία καθώς οι γαιοκτήμονες ξαναγοράζουν τη γή από τους φτωχούς αγρότες.
Δείτε την πολιτική κατάσταση στην Κύπρο, πρόεδρος κομμουνιστής, η χώρα δεσμευμένη στην ΕΕ, η κυβέρνηση και το κοινοβούλιο αποφασίζουν μέτρα λιτότητας, ενώ το σχέδιο ανατροπής του προέδρου καλά κρατεί.
Δείτε και την άλλη πλευρά όμως, η σοσιαλιστική Κούβα κατάφερε ως σήμερα να σταθεί στα πόδια της, μόνη της και εν μέσω βάρβαρου ιμπεριαλιστικού εμπάργκο και επέμβασης. Η αντοχή δεν είναι ηθικό ζήτημα, είναι δυνατή όταν ο λαός έχει την ιδιοκτησία και την εξουσία.
Άλλο πράγμα είναι να χάσεις την εξουσία ή να μη την πάρεις λόγω συσχετισμού και άλλο πράγμα είναι να παραιτείται η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της από την κατάκτησή της.
Το γεγονός ότι σήμερα φέρνουμε στην επικαιρότητα το πρόβλημα της εξουσίας καθόλου δεν μας αποτραβά από τα ασφυκτικά προβλήματα του λαού, από την καθημερινότητα του ανέργου, του συνταξιούχου, του αυτοαπασχολούμενου. Αντίθετα, εφοδιάζει το λαό με τη δυνατότητα να αντεπιτεθεί, να διεξάγει πιο αποτελεσματικό αγώνα.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Πατσ, δεν βρισκω τον φορτιστη οποτε αυριο ελα κατευθειαν να με παρεις γιατι το κινητο εχει ξεφορτισει.
Σαρτιβ, θα σου απαντησω αργοτερα στα ζητηματα που θετεις
Καλησπερα σας, σορυ για τη καθυστερημενη απαντηση, δεν ειχα χρονο.
Θερσιτη καταρχην για το σεναριο 1 με τις μηχανες, οχι δεν εννοω να μας ελεγχουν οι μηχανες. Καμια σχεση.
Αυτο που εννοω ειναι η αξιοποιηση των μηχανων. Για παραδειγμα, πριν απο 2-3 χρονια, δε θυμαμαι ακριβως ποτε, ενας ή Ιαπωνας ή Κινεζος (ουτε αυτο θυμαμαι αλλα σημασια δεν εχει) επιχειρηματιας αντικαταστησε ΟΛΟΥΣ τους εργατες του εργαστασιου που διαθετε με μηχανες!! Για να μεγιστοποιησει τα κερδη του.
Αυτο που λεω εγω, για το θετικο σεναριο 1 δηλαδη, ειναι πως εδω οι μηχανες θα … «μεγιστοποιει» τη καλυψη των πραγματικων αναγκων της ανθρωποτητας. Θα μας ταιζουν δηλαδη εμας αντι να ταιζουν το κεφαλαιο που συμβαινει τωρα. Οποτε δε θα υπαρχει καν υπεραξια ουτε θα θεωρηθει αντικειμενο ο ανθρωπος για τα κερδη.
Ετσι θα επικεντρωθουμε στις πνευματικες αναγκες μας, με λυμενες τις βασικες μας αναγκες.
Τωρα για το υπερπληθυσμο… Μπορω να σου δωσω πολλα στοιχεια που δινουν τετοιες ενδειξεις.
1) Ενα μικρο επικαιρο παραδειγμα: ο Στουρναρας αποφασισε τη καταργηση επιδοματων πολυτεκνων Γιατι αραγε; Περισσοτερα παιδια δε θα εφερναν μεγαλυτερα εσοδα στο κρατος μακροπροθεσμως, αφου θα φορολογουνται κιολας καθως και θα στηριζουν επισης τα ταμεια για τους συνταξιοχους;
2) Γιατι αραγε το κεφαλαιο ανεβαζει .. για πλακα τη τιμη του καλαμποκιου π.χ.; Αν ηθελε να διατηρει το ελεγχο της μαζας, πολυ απλα θα διατηρουσε χαμηλη τη τιμη ωστε να μην διαμαρτυρεται η ‘κατωτερη’ ταξη και να μην εξαθλιωνεται με ρισκο δημιουργιας επαναστασης, ουτε θα τροποποιουσε τους σπορους πχ στην Αμερικη ωστε να μην χρησιμοποιηθουν στην επομενη σοδεια.
3) Στη πολιτεια Γεωργια τα μνημεια τι σου λενε; Θα ξερεις φανταζομαι πως λενε για τη μειωση πληθυσμου για μια «ειρηνικη» κατασταση παγκοσμιως. Βασικα προσωπικα δεν ειμαι 100% αν ειναι μια κακογουστη φαρσα ή οχι… Με προβληματιζει ομως.
4) Εαν ησουν το κεφαλαιο, ποιο θα ηταν πιο ευκολο, να εχεις λιγους εργατες και χαρουμενους (συνεπως τους ελεγχεις πανευκολα) ή να εχεις πολλους και αναγκαστικα αφηνεις καποιους στην ανεργεια γιατι ειναι … περιττα εξοδα με κινδυνο η μουρμουρα τους να μετατρεπει σε εξεργεση;
Τωρα εστω υποθετικα η ανθρωποτητα ελεγχει την παραγωγη και τα σχετικα. Τοτε με λυμενο το προβλημα του φαγητου και ειδικα της στεγης, τοτε ο πληθυσμος .. ξαφνικα θα διπλασιαστει, μη σου πω τετραπλασιαστει μεσα σε 2-3 γενιες…
Σ’αυτη την περιπτωση πιστευεις πως θα ειναι πιο ευκολη η διαχειριση των πορων;; Θα καλυψει ολους;;; Μιλαμε για 15-20 δισεκατομμυρια ατομα …. Συνεπως σε καθε σεναριο που μπορει να συμβει, ο ελεγχος του πληθυσμου επιβαλλεται.
Ηταν αλλιως πριν απο 200 χρονια που ημασταν μονο 1 δις. και δεν υπηρχε καν θεμα για τους πορους, και σιγουρα δεν επηρεαζε την οικονομια… (αν κανω λαθος correct me)
ΕΡΧΕΣΑΙ ΛΟΙΠΟΝ Σ’ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΑ ΠΡΙΝ.
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΜΕΣΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ;
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ;
Η ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ;
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΚΙ ΟΧΙ Ο ΥΠΕΡΠΛΥΘΗΣΜΟΣ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΠΟΕ.
ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ ΜΕ ΤΟ ΤΗΛ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Αυτο που εννοω ειναι η αξιοποιηση των μηχανων. Για παραδειγμα, πριν απο 2-3 χρονια, δε θυμαμαι ακριβως ποτε, ενας ή Ιαπωνας ή Κινεζος (ουτε αυτο θυμαμαι αλλα σημασια δεν εχει) επιχειρηματιας αντικαταστησε ΟΛΟΥΣ τους εργατες του εργαστασιου που διαθετε με μηχανες!! Για να μεγιστοποιησει τα κερδη του.
ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΑΤΣΗ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ;
ΓΙΑ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΧΕΡΙΑ.
ΚΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟΤΕΛΕΙΑΚΑ Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΠΕΙΔΗ ΒΕΛΤΙΩΘΗΚΕ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ.
Ο ΦΟΡΝΤ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΤΑ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΣΕ ΤΙ ΣΥΝΕΒΑΛΛΕ ΣΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΒΙΟΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ;
ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ.
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΝ ΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΙ ΟΧΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΗΣ .
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕΝΑΡΙΑ ΠΟΥ ΑΠΤΩΝΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ..
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ ΕΝΝΟΥΣΑ.
ΜΑ ΑΝ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΙΣ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ. ΤΟΤΕ ΠΑΜΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ SKYNET H MATRIX.
ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ Ο ΛΑΟΣ Η ΟΙ ΑΣΤΟΙ;
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Αυτο που λεω εγω, για το θετικο σεναριο 1 δηλαδη, ειναι πως εδω οι μηχανες θα … “μεγιστοποιει” τη καλυψη των πραγματικων αναγκων της ανθρωποτητας. Θα μας ταιζουν δηλαδη εμας αντι να ταιζουν το κεφαλαιο που συμβαινει τωρα. Οποτε δε θα υπαρχει καν υπεραξια ουτε θα θεωρηθει αντικειμενο ο ανθρωπος για τα κερδη.
Ετσι θα επικεντρωθουμε στις πνευματικες αναγκες μας, με λυμενες τις βασικες μας αναγκες.
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΗΛΑΔΗ;
ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΤΑ ΜΕΣΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΕΒΟΜΕΝΟΙ ΤΑ ΝΕΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Σ’ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΤΟΜΕΑ.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΕΙ ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ;
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
1) Ενα μικρο επικαιρο παραδειγμα: ο Στουρναρας αποφασισε τη καταργηση επιδοματων πολυτεκνων Γιατι αραγε; Περισσοτερα παιδια δε θα εφερναν μεγαλυτερα εσοδα στο κρατος μακροπροθεσμως, αφου θα φορολογουνται κιολας καθως και θα στηριζουν επισης τα ταμεια για τους συνταξιοχους;
ΚΑΙ;
ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΚΕΦΑΚΑΙΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ. Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΠΡΟΒΗΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΜΕΣΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΕ ΕΜΨΥΧΟ ΚΑΙ ΑΨΥΧΟ ΥΛΙΚΟ.
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΣΥΝΙΣΤΑ ΜΕΙΩΣΗ ΠΛΥΘΗΣΜΟΥ.
ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΚΟΒΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΡΟΧΕ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΘΑ ΤΑ ΚΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ.
ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΡΟΙ ΠΡΟΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑΕΣ ΧΩΡΕΣ 5-6 ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΛΗΝ ΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΕΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΙΩΣΗ ΠΛΥΘΗΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
2) Γιατι αραγε το κεφαλαιο ανεβαζει .. για πλακα τη τιμη του καλαμποκιου π.χ.; Αν ηθελε να διατηρει το ελεγχο της μαζας, πολυ απλα θα διατηρουσε χαμηλη τη τιμη ωστε να μην διαμαρτυρεται η ‘κατωτερη’ ταξη και να μην εξαθλιωνεται με ρισκο δημιουργιας επαναστασης, ουτε θα τροποποιουσε τους σπορους πχ στην Αμερικη ωστε να μην χρησιμοποιηθουν στην επομενη σοδεια.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΟ ΕΙΔΟΣ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ. ΟΛΟΙ ΤΡΩΝΕ ΨΩΜΙ ΣΤΟΝ ΔΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ.
ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΡΙΣΗ ΑΝΑΤΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΝΕΕΕΣ ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΚΑΙ ΑΥΞΑΝΕΙ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ.
ΟΧΙ ΜΟΝΟ Σ’ ΑΥΤΟ.
Η ΜΟΝΣΑΝΤΟ ΕΛΕΓΧΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ.
ΑΥΤΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΕΡΚΕΡΔΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΡΟ.
ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ. ΟΧΙ ΣΧΕΔΙΟ ΜΕΙΩΣΗΣ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
3) Στη πολιτεια Γεωργια τα μνημεια τι σου λενε; Θα ξερεις φανταζομαι πως λενε για τη μειωση πληθυσμου για μια “ειρηνικη” κατασταση παγκοσμιως. Βασικα προσωπικα δεν ειμαι 100% αν ειναι μια κακογουστη φαρσα ή οχι… Με προβληματιζει ομως.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΚΑΤΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ.
ΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΛΙΝΚ ΚΑΙ ΕΞΗΓΗΣΕ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
4) Εαν ησουν το κεφαλαιο, ποιο θα ηταν πιο ευκολο, να εχεις λιγους εργατες και χαρουμενους (συνεπως τους ελεγχεις πανευκολα) ή να εχεις πολλους και αναγκαστικα αφηνεις καποιους στην ανεργεια γιατι ειναι … περιττα εξοδα με κινδυνο η μουρμουρα τους να μετατρεπει σε εξεργεση;
Ο ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΞΑΝΑΛΕΩ. ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΥΘΗΣΜΟ ΘΑ ΤΟΝ ΕΓΡΑΦΑ ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
ΑΛΛΑ ΕΦ’ ΟΣΟΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑ ΚΑΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΤΟ 1917 ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΞΑΛΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ Η ΕΠΑΝΑΣΑΤΣΗ.
ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΞΕΣΗΚΩΜΟ.
ΘΑ ΕΚΕΝΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΠΑΡΙΤΗΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΩ ΤΑ ΣΥΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤ’ ΕΠΕΚΤΑΣΙΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΟΥ ΕΠΙΩΙΩΣΗΣ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΤΗ ΛΑΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΙΑ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ.
ΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΩ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΣΗΜΑΙΝΕ ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΥΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΤΗ.
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΥΤΥΧΩΣ ΕΠΑΝΑΣΑΤΣΗ.
ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΕΦΕΡΝΕ ΕΠΑΝΑΣΑΤΣΗ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟΤΕ Η ΑΦΙΚΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΧΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Τωρα εστω υποθετικα η ανθρωποτητα ελεγχει την παραγωγη και τα σχετικα. Τοτε με λυμενο το προβλημα του φαγητου και ειδικα της στεγης, τοτε ο πληθυσμος .. ξαφνικα θα διπλασιαστει, μη σου πω τετραπλασιαστει μεσα σε 2-3 γενιες…
Σ’αυτη την περιπτωση πιστευεις πως θα ειναι πιο ευκολη η διαχειριση των πορων;; Θα καλυψει ολους;;; Μιλαμε για 15-20 δισεκατομμυρια ατομα …. Συνεπως σε καθε σεναριο που μπορει να συμβει, ο ελεγχος του πληθυσμου επιβαλλεται.
ΚΑΙ ΞΑΝΑΡΩΤΩ ΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ;
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙΠΤΑΛΙΣΜΟ Ο ΠΛΥΘΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ.
ΣΤΟ ΑΚΑΘΟΡΙΣΤΟ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΩΝ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΡΙ ΥΠΕΡΠΛΥΘΗΣΜΟΥ ΤΑ ΘΕΩΡΩ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΟΠΟΙΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.
ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΛΑΕ. ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΝΑ ΘΡΕΨΕΙ Η ΓΗ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ .
ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ Ο ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΠΟΡΟΙ.
ΚΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΤΟ ΚΑΤΕΧΕΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΚΑΡΠΩΝΕΤΑΙ ΤΟΝ ΜΟΧΘΗΟ ΤΩΝ ΥΠΟΛΟΙΠΩΝ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΠΙΟ ΑΠΛΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82_%CF%87%CF%89%CF%81%CF%8E%CE%BD_%CE%B1%CE%BD%CE%AC_%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CF%85%CF%83%CE%BC%CF%8C
Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΕΝΟΣ ΚΑΤ’ ΕΞΟΧΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΜΙΛΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΥΘΗΣΜΟΥ.
ΚΑΙ Ο ΠΛΥΘΗΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΑΡΑ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕΔΙΟ ΑΠΟΠΛΥΘΗΣΜΟΥ ΤΗΣ ΓΗΣ ΑΠΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ.
Η ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΝΕΑ ΑΥΞΗΣΗ.
ΚΑΙ ΝΑΙ Ο ΜΑΛΘΟΥΣ ΤΑ ΕΛΕΓΕ ΠΡΙΝ ΑΚΡΙΒΩΣ 200 ΧΡΟΝΙΑ.
ΟΥΤΕ ΤΟΤΕ ΕΠΑΡΚΟΥΣΑΝ ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ. ΤΙ ΠΕΡΙΕΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΣ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΟΧΗ.
ΕΝΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΟΥΣΑ ΤΑΞΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΚΗ Η ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΕΡΑΠΑΡΚΕΙΑ.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Ο ΔΙΑΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΔΙΟΤΙ Η ΓΗ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΕΛΑΦΡΥΝΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Το ιντερνετ εδω παντως δουλευε, μηπως κατι δεν συνδεεις σωστα;
Εγω απο το δικο σου υπολογιστη κατεβασα τους drivers της αλλης motherboard(εκτος απο την καρτα δικτυου φυσικα)
Σε παιρνω και τηλεφωνα και δεν απαντας
Για τις μηχανες, εννοοουσα να τις ελεγχει ο λαος.
Λοιπον εχεις δικιο εν μερει για τον υπερπληθυσμο, καθως σχεδον ποτε ο λαος δεν ειχε τους πορους και ετσι δεν μπορουμε να βγαλουμε ασφαλες συμπερασματα.
Απλως σκεψου λιγακι: για τη Κομμουνιστικη Κουβα : «6.460.000 το 1958 πριν την Κουβανική Επανάσταση, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ανήλθε σε 11.000.000» (και μην ξεχναμε οτι περασε παρα πολλες δυσκολες στιγμες λογω εμπαργκου)
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%8D%CE%B2%CE%B1
Σημειώνεται ότι όταν η Κίνα έκανε την πρώτη της απογραφή το 1953 ο πληθυσμός της ανέρχονταν στα 594 εκατομμύρια κατοίκους.
Ο πληθυσμός της Κίνας αυξήθηκε στο 1,34 δισεκατομμύρια κατοίκους το 2010 (Βεβαια τωρα δεν εχει κομμουνισμο αλλα…. κατι σαν ιμπερεαλιστικο σοσιαλισμο; (!!!) )
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=270814
Θελω να πω, αν η ανθρωποτητα ηταν οντως σε ευημερια, σιγουρα ο πληθυσμος θα ξεφυγει περα απο τα ορια μεσα σε λιγα χρονια.. βεβαια ολα αυτα ειναι φανταστικα σεναρια. Οπως εχει το πραμα σαφως θα ηταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ αν οι παραγωγες περασουν στα χερια του λαου.
Για τα μνημεια στη πολιτεια Γεωργια, μπορω να σου δωσω ενα link που εχει πληρης περιγραφη, φωτογραφιες καθως και ενα βιντεο:
http://www.releasegreece.com/2011/02/georgia.html#axzz2DccMTp81
«Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση, είναι η αναφορά στον έλεγχο του πληθυσμού και συγκεκριμένα στην μείωση του σε κάτω από 500.000.000, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι περίπου το 90% του πληθυσμού θα πρέπει να αφανιστεί, χαρακτηρίζοντας αυτούς τους ανθρώπους ως «άχρηστους καταναλωτές» (useless eaters) όπως αποκαλούν τις ευρύτερες λαϊκές μάζες οι » πεφωτισμένοι νεωταξίτες» ! Γι’ αυτό το λόγο πολλοί αποκαλούν το μνημείο «ταφόπλακα της ανθρωπότητας».
Αν θες περισσοτερες πληροφοριες ψαξτο στο google, θα βρεις. Οπως ειπα σε προηγουμενο post, δεν ξερω καν αν προκειται για μια κακογουστη φαρσα…
«ΤΟ 1917 ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΞΑΛΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΑΠΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ ΠΡΩΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ Η ΕΠΑΝΑΣΑΤΣΗ.
ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΞΕΣΗΚΩΜΟ. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΥΤΥΧΩΣ ΕΠΑΝΑΣΑΤΣΗ.
ΔΙΟΤΙ ΕΑΝ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΕΦΕΡΝΕ ΕΠΑΝΑΣΑΤΣΗ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟΤΕ Η ΑΦΙΚΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΧΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ.»
Πολυ σωστο! Ξεκαθαρα δεν αρκει μονο η εξαθλιωση.
Τελοσπαντων , εγω μιλουσα για το αν θα ξαναυπαρξει κομμουνισμο στο μελλον και εθεσα τα επιχειρηματα μου, και τωρα δεν ξερω πως καταληξαμε σε ασχετο θεμα , στον υπερπληθυσμο :)
Σιγουρα θα ξαναυπαρξει μια σοσιαλιστικη μορφη , ισως η πιο πιθανη μορφη συστηματος οταν εχει τον ελεγχο ο λαος. Αλλα για τον κομμουνισμο.. δεν νομιζω. Και απλως εγω το πηγα λιγο μακρια, για μια φουτουριστικη σοσιαλιστικη μορφη οπου θα εργαζονται οι μηχανες (αρα ισως θα καταργηθει το χρημα) , εξισου που ελεγα πως δε θα υπαρχει υπεραξια. Γιατι δεν εχουν ψυχες οι μηχανες για να εξαθλιωνονται!! :) :)
Η ΚΙΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ. ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΣΟΣΙΑΛΣΜΟ.
ΑΚΟΜΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΠΕΣ ΠΩΣ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΕΚΕΙ.
ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΙΟΤΙ ΜΕ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ.
ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ;
ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΜΕΣΟ ΕΙΝΑΤΟ ΧΡΗΜΑ. ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΥΝΝΑΛΑΓΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ;
Η ΚΟΥΒΑ ΑΚΟΜΑ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΕΧΕΙ. ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ.
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΕΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝΕ ΛΥΣΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΛΕΒΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ
Η ΚΟΥΒΑ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΝΗΣΑΚΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ.
ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟ ΒΙΟΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ ΠΟΥ ΟΝΤΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Η ΣΤΗΝ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΡΑΖΙΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΑΠΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΙΑ ΕΙΧΕ ΔΝΤ ΚΑΙ ΠΤΩΧΕΣΥΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΦΑΒΕΛΕΣ ΜΕ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.
ΑΝ ΗΤΑΝ ΥΠΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ Η ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ Η ΤΟ ΜΕΞΙΚ ΟΛΗ Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΟΚΚΙΝΗ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
ΠΗΓΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ.
ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ Η ΤΩΝ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ.
ΧΑΧΑ
ΕΝΤΑΞΕΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΑΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΡΝΗΘΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΝΟΗΗΣΙΕΣ.
ΣΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΘΑ ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΠΙΘΑΝΟ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕ ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΣΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΥΕΡΚΕΡΔΗ.
ΟΜΩΣ ΤΙ ΓΝΩΜΗ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΟΙ ΝΤΟΠΙΕΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΟΥΝ;
ΟΣΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΟΝΟΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΙΣ ΣΤΟΕΣ ΔΙΟΤΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ.
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΦΙΛΕ ΣΑΡΤΙΒ ΟΣΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΚΕ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΛΥΣΣΑΛΕΑ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ.
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΕΚΕΙΝΟΙ ΒΛΕΠΟΥΝΕ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΕΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΕΩΣΦΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΕΣ.
ΦΤΑΙΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΚΙ ΟΧΙ Ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ.
ΟΡΓΑΝΟ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΑΚΡΑΙΑ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΙ ΒΙΑΣ.
ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ.
ΠΟΕ ΞΑΝΑΒΑΛΕ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΚ ΝΕΟΥ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Και μια φραση για το τελος(δες και τα απο πανω σαρτιβ που ειναι κατω απο το σχολιο σου), ισως το εχει πει ο θερσιτης παραπανω αλλα δεν προλαβαινω εδα να διαβασω.
Για να ελεγχει ο λαος τις μηχανες, πρεπει πρωτα να γινει σοσιαλιστικη επανασταση, οι καπιταλιστες δεν δινουν τον ελεγχο ετσι. Αν ενας καπιταλιστης εφτιαξε μια επιχειρηση μονο με μηχανες, αυτο δεν σημαινει οτι μπορουν να το κανουν ολοι, αν το κανουν ολοι θα σταματησει να υπαρχει εμποριο, για αυτο δεν μπορουν να το κανουν, σε καποιο σημειο θα φρακαρει το πραμα(οταν η ανεργια φτασει στα υψη και γινει επανασταση δηλαδη). Για αυτο λεμε οτι ο καπιταλισμος εχει ορια, ακομα και η τεχνολογια δεν μπορει να αναπτυχθει οπως θα αναπτυσσοταν σε ενα σοσιαλιστικο η σε ενα κομμουνιστικο κρατος.
Το να ασχολειται ο ανθρωπος με πραγματα μη καταναγκαστικα μπορει να γινει μονο στον κομμουνισμο, μονο εκει μπορουν, αν το επιτρεψει η τεχνολογια, τα μηχανηματα να εκτελουν ολες τις βαρυες ανθυιγειυνες δουλειες και ο ανθρωπος να ασχολειται με την καλλιεργεια του πνευματος και του σωματος του και την βελτιωση της τεχνολογιας και της κοινωνιας κατ επεκταση.
Αλλα σε μια τετοια κοινωνια, απο οποια πλευρα και αν το κοιταξεις δεν μπορουμε να παμε αν δεν προηγηθει επανασταση, διοτι οι καπιταλιστες δεν παραδιδουν ουτε την ιδιοκτησια ουτε τον ελεγχο αυτης. Και στο κατω κατω δεν μπορουμε να ειμαστε ετοιμοι για την ιδιοκτησια αυτη, για την διαχειριση της, αν δεν την κατακτησουμε πρωτα.
Ναι αυτονοητο ειναι οτι για να παραδωσει την εξουσια και τα μεσα ο καπιταλισμος, χρειαζεται βια καθως αλλος τροπος μαλλον δεν υπαρχει..
«Για αυτο λεμε οτι ο καπιταλισμος εχει ορια, ακομα και η τεχνολογια δεν μπορει να αναπτυχθει οπως θα αναπτυσσοταν σε ενα σοσιαλιστικο η σε ενα κομμουνιστικο κρατος.»
Ειναι αληθεια οτι δεν ειχα σκεφτει για τα ορια του Καπιταλισμου. Πως και καλα πχ αν το κεφαλαιο αντικαταστησει ολο το ανθρωπινο εργατικο χερι, δε θα υπαρχει μετα χρημα για να κυκλοφορησει και συνεπως μηδεν στο καταναλωνισμο! Δεν το ειχα σκεφτει ετσι πραγματι. Ενδιαφερον..
Στο «φουτουριστικο» σεναριο που περιγραψα, υποννοουσα οτι δε θα υπαρχει χρημα, και ολη η ανθρωποτητα σαν οικογενεια αλλα ειναι ΠΟΛΥ ΟΥΤΟΠΙΚΟ….