Το μικρό ψάρι
Μικροί οι άνθρωποι, ψαρεύουμε με μια υπόσχεση μονάχα στο αγκίστρι μας, κι όμως ελπίζουμε πως θα πιάσουμε το μεγαλύτερο ψάρι.
Λιμνάζοντα τα ύδατα από κάτω μας, χάνεται η πετονιά στη θολούρα, μα εμείς λέμε «δεν βαριέσαι, έχει ο θεός».
Περάσαν οι ώρες και είναι άδειος ακόμα ο κουβάς, που θα πάει θα γιομίσει, «το ψάρεμα έτσι και αλλιώς θέλει υπομονή», μονολογούμε.
Άδειος ο κουβάς, άδειο το στομάχι, τώρα πια κανείς δεν μας υπόσχεται, όμως μάθαμε να δίνουμε οι ίδιοι υποσχέσεις στον εαυτό μας και στο στομάχι μας, υποσχέσεις και ελπίδες.
Βάρυνε το καλάμι στα χέρια μας, μα δεν είναι ότι πιάσαμε ψάρι, έχει μπλεχτεί το αγκίστρι στο βράχο και δεν λέει να ξεσκαλώσει.
Μένουμε και περιμένουμε, νύχτα και μέρα, αρνούμαστε να κόψουμε την πετονιά και να βάλουμε πλώρη για άλλες θάλασσες.
φοβούμαι πως είμαστε τελικά εμείς που αγκιστρωθήκαμε, με δόλωμα τις υποσχέσεις, και μπασμό[1] τις ελπίδες, όμως δεν βλάφτει να περιμένουμε λιγάκι ακόμα, θα γυρίσει ο τροχός που θα πάει.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
[1] Ο μπασμός είναι ένα μείγμα από βρωμεσμένα δολώματα που το ρίχνουν οι ψαράδες στην θάλασσα για να προσελκύσει η μπόχα τα ψάρια.
1) Η φωτό είναι κορυφαία!
2)Αν και προφανώς δεν εννοείς εμάς που «αγγιστρωθήκαμε» στην ελπίδα του σοσιαλισμού, θα μπορούσε το κείμενο να διαβαστεί και έτσι.
3)Για όποιους τυχόν, το διαβάσουν έτσι:
-Αν δεν βρέξεις …πόδια, ψάρι δεν τρώς!
-Αντι να περιμένουμε να μας δώσουν ένα ψάρι, έχουμε (ευτυχώς) μπει στο τριπ, να μάθουμε να ψαρεύουμε…
Οχι εμας βεβαια, ολους αυτους που περιμενουν το αμερικανικο ονειρο εννοω, που περιμενουν τις περιφημες μερες του 81 και να επιστρεψει το χαλι που τους πηρανε κατω απο τα ποδια.
Οποιος το καταλαβει οτι εννοω εμας κανει λαθος, εμεις με μια χαρα δολωμα παλευουμε και ψαρευουμε, οχι με φρουδες ελπίδες αλλα με αξιωσεις στοχους, μπουσουλα και τα λοιπα και τα λοιπα.
Η εικονα που περιεγραψα ηταν στατικη, οπως και στην φωτογραφια, εμεις καθε αλλο παρα στατικοι και στασιμοι ειμαστε.
XAXA
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Τα ‘σπασες Θερσίτης!
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=28/12/2011&id=13844&pageNo=12&direction=1
ΓΕΙΑ ΣΑΣ
Τελικά ο τύπος στη φωτό, … δόλωμα έβαλε ;;; Χε χε χε !
Το Ποίημα, απλά, φοβερό !
Εχει βαλει για δολωμα τον εαυτο του και περιμενει τους μεγαλοκαρχαριες να τονε φανε.
Ευχαριστω για τα καλα σου λογια φιλε φαρο σε τουτους τους δυσκολους καιρους πιάνουν τοπο:)
Ανδρεα μην δινεις θαρρος στον Θερσιτη γιατι ειναι αιμοσταγης και θελει το κακο των καπιταλιστων, το τραγουδι με την λακουβα ειναι αλληγορικο, παραπέμπει στην Πηγαδα, και οποιος κατάλαβε κατάλαβε:)
2012, η χρονιά της τέλειας καταιγίδας
Οι τρεις μάγοι αποφάσισαν τελικά ότι η περιοδεία με τα δώρα του Άη Βασίλη έφτασε στο τέλος της.
Ο οικονομολόγος του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Nouriel Roubini, που είχε προβλέψει το ξετύλιγμα του οικονομικού συστήματος το 2008, τώρα προβλέπει ύφεση στην Ευρώπη, αναιμική ανάπτυξη στην Αμερική, και οξεία επιβράδυνση στη Κίνα, αλλά και στις περισσότερες από τις ανερχόμενες οικονομίες του πλανήτη.
Ο οικονομολόγος του Harvard Kenneth Rogoff, που έχει μελετήσει όλες τις οικονομικές κρίσεις των τελευταίων 800 ετών, προβλέπει μια δεύτερη μεγάλη σύνθλιψη, η οποία θα προκληθεί από τα τεράστια ανοίγματα ολόκληρης της παγκόσμιας οικονομίας, και που για να επανέλθει στα φυσιολογικά επίπεδα θα χρειαστεί να περάσουν πολλά χρόνια.
Τέλος, η επικεφαλής του ΔΝΤ Christine Lagarde, συνεχίζει να προειδοποιεί για τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία. Πρόσφατα διευκρίνισε, πως η χριστουγεννιάτικη άνοδος της αμερικανικής αγοράς οφείλονταν απλά σε μια προσωρινή ηρεμία των αγορών. …
Για το εγγύς μέλλον, η πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας προβλέπει κρίση εμπιστοσύνης στο δημόσιο χρέος, και το σφίξιμο του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Πρόκειται για προβλέψεις που δεν είναι καθόλου ασήμαντες. Σίγουρα, οι αμερικανικές αγορές απέχουν πολύ από την Ευρώπη, και ίσως να μην βλέπουν καλά τα νούμερα. Ιδού μερικά από αυτά:
Οι γαλλικές τράπεζες κρατάνε στα χέρια τους το 27% του χρέους των χωρών PIIGS.
Οι γερμανικές το 20%, και οι αγγλικές το 14%.
Μιλάμε για το 61% ολόκληρου του χρέους της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, και της Γαλλίας. Από εκεί ξεκινά η μεταδοτικότητα.
Οι καημένες οι γαλλικές τράπεζες έχουν το 44% του ανοίγματος ολόκληρου του ιταλικού τραπεζικού τομέα. Οι αγγλικές τράπεζες έχουν το 30% του ιρλανδικού τραπεζικού χρέους, και οι ισπανικές είναι βουτηγμένες μέχρι τον λαιμό, στο 43% των πορτογαλικών τραπεζών.
Αυτού του είδους η υπερσυγκέντρωση είναι άκρως επικίνδυνη, και εξηγεί το γιατί η ΕΚΤ προσφέρει τώρα φθηνά τριετή δάνεια για να κρατηθούν στην επιφάνεια οι τράπεζες, μέχρι να βρεθεί κάποια λύση. Αυτό όμως δεν είναι λύση, και απλά θυμίζει την περίπτωση των Γάλλων αριστοκρατών, που τους έκλειναν στα μπουντρούμια, λίγο πριν τους αποκεφαλίσουν.
Όπως έγραψε (πετυχημένα) η Washington Post, οι περισσότεροι Αμερικανοί βρίσκονται σε άρνηση, και η πολιτική του δούναι έχει αντικατασταθεί από αυτήν του λαβείν. Όπου λαβείν σημαίνει σας παίρνω πίσω την κοστοβόρα δημόσια υγεία, την κοινωνική ασφάλιση, τις αμυντικές δαπάνες, την παιδεία, κλπ.
Η εποχή της λιτότητας κερδίζει δυναμική, την ώρα που οι οικονομολόγοι της Wall Street, όπως ο Jan Hatzius της Goldman Sachs προβλέπουν ανάπτυξη μόλις 1% στο πρώτο εξάμηνο του 2012. Με τέτοια νούμερα, δύσκολα θα εξαφανιστεί η εισοδηματική ανισότητα.
Πολλά εξαρτώνται από την Ευρώπη, εκεί όπου στήνεται η τέλεια καταιγίδα, η οποία καθυστερεί λόγω του ότι η ΕΚΤ δανείζει φθηνό χρήμα στον τραπεζικό τομέα για περίοδο τριών χρόνων. Έτσι όμως απλά αναβάλλει το τέλος!
Γαλλία: σπόρους μιας χρήσης επιβάλλει η Monsanto…
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2011/12/monsanto.html
Χρόνια Πολλά, Καλή Αγωνιστική Χρονιά !
Καλη χρονια σε μας, κακο χρονο και κακο ψοφο να εχουνε ολοι οι μεγαλοι εχρθοι του λαου
Viva la revolution!