Ήρεμα κύριε πόλισμαν δεν είμαι τρομοκράτης, είμαι συνταξιούχος, άνεργος, άφραγκος, είμαι το θύμα μιας καραμπινάτης και χρόνιας συστημικής απάτης.
Πλέον στην Ελλάδα είναι παράνομο να πεινάς και να το λες δυνατά(τουλάχιστον όχι όταν είναι μπροστά οι υπεύθυνοι για αυτή σου τη κατάντια), απόδειξη, τα όσα διαδραμματίστηκαν σήμερα στον αγιασμό των υδάτων στην Αθήνα, όταν συμπολίτες μας αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν στους επισήμους. Παραθέτω σχετικό άρθρο του in.gr και ακολουθεί περεταίρω σχολιασμός.
—-
Αθήνα
Έξι άτομα -τρεις γυναίκες και τρεις άνδρες- προσήχθησαν στην Αστυνομική Διεύθυνση Χαλκίδας για το περιστατικό που σημειώθηκε στη διάρκεια της τελετής Αγιασμού των Υδάτων, όταν συγκεντρωμένοι άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα κατά του Κάρολου Παπούλια.
Από τους προσαχθέντες, πέντε τελικά συνελήφθησαν -τρεις γυναίκες και δύο άνδρες- οι οποίοι, με προφορική εντολή του εισαγγελέα αφέθηκαν ελεύθεροι, αφού σχηματίστηκε δικογραφία σε βάρος τους για προσβολή κατά της τιμής του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Κατά την τελετή Αγιασμού των Υδάτων, ορισμένοι πολίτες άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας, κατά κατά των μέτρων λιτότητας, αλλά και κατά της ανεργίας που πλήττει τους κατοίκους της πόλης.
Τόσο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσο και οι άλλοι επίσημοι που παρέστησαν στην τελετή αποχώρησαν χωρίς να κάνουν δηλώσεις.
—-
Μας έχουν μάθει σε αυτόν τον τόπο να μην μας νοιάζει η πραγματικότητα αλλά το φαίνεσθε. Θυμάμαι από όταν ήμουν φαντάρος, ότι ενώ ζούσαμε σε άθλιες συνθήκες υγιεινής, κάθε φορά που είχαμε ταξιαρχική επιθεώρηση, μας έβαζαν να σκουπίσουμε, να σφουγγαρίσουμε, να γυαλίσουμε τα πάντα και να κρύψουμε κάτω από το χαλί ότι δεν έπρεπε να φανεί. Λαδώναμε λοιπόν τα άρματα, ακόμα και αν αυτά δεν έπαιρναν μπροστά, γυαλίζαμε την πάνω σειρά στα κιβώτια με τις γεμιστήρες, σφουγγαρίζαμε καλά καλά τις τουαλέτες και τους θαλάμους(με την ίδια σφουγγαρίστρα), τσιτώναμε στα κρεβάτια τις για αιώνες άπλυτες κουβέρτες και σεντόνια, ξυριζόμασταν, κουρευόμασταν, γυαλιζόμασταν, στέλναμε τους Ρωσοπόντιους που ήταν απείθαρχοι(και μαγκιά τους) στα φυλάκια, και όταν τα κάναμε όλα αυτά ήμασταν πλέον έτοιμοι προς επιθεώρηση. Ο ταξίαρχος με τη σειρά του πέρναγε την βόλτα του στο στρατόπεδο, κανόνιζε να μην κοιτάξει εκεί που δεν έπρεπε αφού γνώριζε και ο ίδιος τα κόλπα, έκανε καμιά δυο επιφανειακές παρατηρήσεις και στο τέλος ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Φυσικά η στρατηγική του να κρύβουμε την σκόνη κάτω από το χαλάκι δεν είναι προνόμιο μόνο του στρατού, καθώς έχουμε όλοι πρόσφατες τις μνήμες από τους ολυμπιακούς αγώνες και τις επιχειρήσεις σκούπα για τα αδέσποτα ζώα και τους αδέσποτους ανθρώπους, και φυσικά η λίστα είναι μεγάλη, τι μεγάλη, ατελείωτη, θα μπορούσαμε κυριολεκτικά να δίνουμε παραδείγματα για αιώνες.
Φτάσαμε λοιπόν σήμερα σε ένα σημείο, που κάτω από το χαλάκι έχουν δημιουργηθεί τεράστιοι αμμόλοφοι, τόσο μεγάλοι, που η οποιαδήποτε προσπάθεια συγκάλυψης του προβλήματος μοιάζει αστεία(και που δεν γίνεται να κρυφτούν ούτε με τέτοια θαύματα της επιστήμης). Θα μου πεις αστεία ξεαστεία, σάμπως δεν γίνονται ακόμα έτσι τα πράγματα; Και βέβαια γίνονται, και θα γίνονται για όσο συνεχίσουμε να ζούμε σε αυτό το σύστημα, όμως πλέον η σαπίλα έχει γίνει κανόνας και δεν υπάρχει πουθενά ίχνος καθαριότητας πέρα από τις ψυχές και τα μυαλά κάποιων απλών ανθρώπων.
Κάπως έτσι λοιπόν, και υπό το άγιο φώς των φώτων, αποφάσισαν μερικοί συνάνθρωποί μας, φωτισμένοι ας πούμε από τον θεό(για να συνεχίσει και το λογοπαίγνιο), να βγουν να τα πουν, τα προβλήματα τους, στον «κύριο» Παπούλια, και στο υπόλοιπο συρφετό, που με νύχια και με δόντια(και με σάλια) υποστηρίζουν τις ελεεινές και εξαθλιωτικές για τον λαό πρακτικές της κυβέρνησης του κεφαλαίου.
Και επειδή οι φορείς αυτού του τόπου είναι άνθρωποι καλομαθημένοι με το σεις και με το σας που λένε, και δεν έχουν εγκλιματιστεί σε τέτοιου είδους λαϊκές «βαρβαρότητες», επενέβη ηρωικά η αστυνομία και έβαλε τα πράγματα στην θέση τους προβαίνοντας σε συλλήψεις, έτσι για να μην χαλάσει και το όμορφο εορταστικό κλίμα. Άλλωστε τον Παπούλια αρκετά τον έχουμε στεναχωρήσει τελευταία, ξεχνά κανείς τι μαύρο δάκρυ είχε ρίξει την μέρα της παρέλασης, αυτή η ευαίσθητη ψυχούλα;
Και μια ερώτηση θα θέσω προς τον πρόεδρο και αν θέλει μου απαντά.
Άμα οι ειρηνικές εκδηλώσεις δίκαιης οργής του κόσμου σας προσβάλουν την τιμή και την υπόληψη, τα παρακάτω λόγια που σας έθεσαν ως αξιώματα την ημέρα που αναλάβατε, και τα οποία έχουν γίνει πράξη με τον πιο επιθετικό τρόπο, δεν θα έπρεπε να σας συγκλονίσουν;
Μα τι ρωτάω, έτσι και αλλιώς εσείς έχετε από τα γεννοφάσκια σας διαλέξει πλευρά, αλίμονο σε εμάς τους υπόλοιπους.
Κάπως έτσι σώθηκε και σήμερα η τιμή του Προέδρου της Δικτατ και της παρέας του… εε.. δημοκρατίας ήθελα να πω, για να συνεχίζουν να ζουν αυτοί καλά και εμείς τρις χειρότερα.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)
Και αν θα πρέπει να μείνει ενα ηθικο δίδαγμα απο το παραπάνω «παραμύθι», ας είναι αυτό…
ΛΑΕ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ Ή ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ!!!
Αμπελοφιλοσοφίες 