Είχα πριν από λίγο καιρό γράψει ένα άρθρο με τίτλο “No politica και η ελευθερία της έκφρασης ως ανέκδοτο». Προς το τέλος του άρθρου ανέφερα κάποιους προβληματισμούς σε σχέση με τη δύναμη που έχουν τα social media να προωθούν, να επιτρέπουν ή να μπλοκάρουν πράγματα με ένα και μόνο κλικ. Να μπορούν πχ με ένα κλικ να κατεβάσουν ένα site το οποίο για κάποιον άνθρωπο αποτέλεσε έργο ζωής (πχ ένα blog ή ένα κανάλι στο facebook) ή να μπορούν να μπλοκάρουν, με την μια ή την άλλη πρόφαση, μια άποψη, μια ιδέα, ένα κάλεσμα σε δράση κλπ.
Πριν από μερικές μέρες, όταν έκοβαν όλα τα social media τους λογαριασμούς του Τραμπ κάποιοι ήταν πολύ χαρούμενοι, προσωπικά όλο αυτό με προβλημάτισε πάρα πολύ. Για εμένα έγινε αντιληπτό ως μια επίδειξη δύναμης, από την πλευρά των social media, έστω και αν δεν δρούσαν απολύτως αυτόβουλα[1]. Κάθε πράγμα βέβαια μπορεί να χρησιμεύσει για να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα, και τα τρια κύρια συμπεράσματα που μπορούμε να βγάλουμε από το γεγονός είναι:
- Αν μπορούν να κάνουν αυτού του επιπέδου τη λογοκρισία στον πρόεδρο των ΗΠΑ, ένα δηλαδή συστημικό σύμβολο, φανταστείτε τι μπορούν να κάνουν σε αντισυστημικούς φορείς και οργανώσεις. Δεν ισχυρίζομαι ότι θα κόβουν κάθε λέξη που θα γράφεται, όμως όταν θα χρειαστεί και όταν θα υπάρχει λόγος, τα social media δεν θα ειναι στη διάθεση του λαού αλλά στη διάθεση της πλουτοκρατίας να τα χρησιμοποιήσει όπως αυτή θέλει.
- Πόσο μικρή σημασία έχουν τελικά τα πρόσωπα και οι όποιοι θεσμοί, και πόσο περιορισμένη είναι η εξουσία τους, όταν αυτοί που ασκούν την πραγματική εξουσία αποφασίσουν ότι δεν τους χρειάζονται πια. Και δεν εννοώ τους Ιλουμινάτι και λοιπές βλακείες, αλλά τα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα, τα οποία κάθε φορά βρίσκονται πίσω από τους πολιτικούς και σε μεγάλο βαθμό τους ελέγχουν.
- Το πως ενα ολόκληρο πολιτικό σύστημα, σάπιο μέχρι το μεδούλι, προσπαθεί χρησιμοποιώντας τον Τραμπ σαν αποδιοπομπαίο τράγο, να ξεπλύνει τις χιλιάδες αμαρτίες του, διώχνοντας υποτίθεται τον τύραννο για να έρθουν τώρα οι φρεσκαδούρες να αποκαταστήσουν την ελευθερία και τη δημοκρατία.
Και πραγματικά στα …… μου για τον Τραμπ, όμως οι εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν τους όποιους φόβους μου. Αναφέρομαι στο μπλοκάρισμα από το Facebook του κείμενου των 870 πανεπιστημιακών που τάσσονται κατά της πανεπιστημιακής αστυνομίας (υπάρχουν βέβαια μυριάδες παραδείγματα ακόμα). Καλό θα ήταν λοιπόν, όλα αυτά να τα έχουμε στο μυαλό μας και να γνωρίζουμε από πριν τα όποια όρια της δράσης μας μέσα στον κυβερνοχώρο (από καιρό ήθελα να τη χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη), γιατί βλέπω σε κάποιους ανθρώπους μια ψευδαίσθηση για τις δυνατότητες των social media ως μέσου λαϊκής παρέμβασης και πολιτικής επιρροής.
Λαγωνικάκης Φραγκίσκος (Poexania)
[1] Γιατί πίσω από αυτή την κίνηση βρίσκονταν οργανωμένα συμφέροντα που θεωρούν ότι ο κύκλος του Τραμπ έκλεισε, καθώς και πολιτικοί του αντίπαλοι εντός και εκτός του κόμματος του
Σχολιάστε